Mike ‘Metalz’ Kruidenier en Jeroen ‘Dutch Heavyweight’ Bollee brachten een dope ep met oldschool Engelstalige hiphop uit; Heavy Metalz Season 25. Deze twee liefhebbers van de 90’s vibe hebben zes heerlijk laidback tracks gemaakt met als gasten Georgios ‘Double G’ Lazakis (bekend van Kyteman) en Capellenaar Mister Personal. Deze laatste nam niet alleen de opname, mix en mastering op zich, maar brengt de plaat ook uit op zijn onvolprezen label Eastgarden Music.

Het duo Mike en Jeroen zijn geen beginners. Het CV van Mike beslaat ruim 25 jaar en vermeld acts als Metalz, Tranzlate, TuigCommissie, 3rd Eye, Deformer en Rotterdam Terror Corps. Hij werkte samen met Chuck D (Public Enemy) als official affiliate en is/was actief op of bij SLAMjamz, SPITslam, Zegevier, FRFC1908 en Redrum Recordz. Voor zijn werk met Norona Radio dit jaar is hij recentelijk genomineerd voor een Rotterdam Music Award.

Producer en gearfreak Jeroen is een audio en video maker die met zijn Dutch Heavyweight Productions in Harderwijk een brede selectie uit de Nederlandse muziekscene van beats en beeld voorziet. Bracht hiernaast bijvoorbeeld muziek uit als het Nederlandstalige hiphop duo Jagovitch & Dutch Heavyweight.

Bowie van Loon had voor Hiphop In Je Smoel een uitgebreid interview met Mike o.a. over de totstandkoming van deze ep en Rauwkost Collective maakte een korte docu over hem voor OPEN-Roffa Represent. Beide van harte aanbevolen. Authentieker en oprechter dan Heavy Metalz Season 25 krijg je het zelden; toffe ep!

Eindelijk werd het inmiddels moeilijk verkrijgbare materiaal van de unieke Rotterdamse band Raskolnikov opnieuw uitgebracht. Niet zozeer een specifieke re-release maar op een kloeke dubbelcd in ruim anderhalf uur het gehele ouvre uit de actieve jaren aan live uitvoeringen, covers en ‘originals’, 36 tracks in totaal!

“Raskolnikov was the band of Rotterdam based singer, guitarist and songwriter Mark Ritsema (Spasmodique, Cobraz, Polar Twins) throughout the zeroes. Formed in the late nineties, to musically frame the radio talkshow Studio Gloria (Radio Rijnmond), the quartet grew out to become a beloved Dutch cult band that released two highly acclaimed albums, were involved in many special projects and toured throughout The Netherlands, including support slots for Sixteen Horsepower and Jools Holland and shows at the Noorderslag and Metropolis festivals.

The style-fully designed double cd ‘Day Is Done – Anthology’ compiles most of Raskolnikov’s official recordings, remastered and supplemented by a large body of unreleased tracks, demos and radio recordings. Almost 160 minutes of music that reveal their jazzy approach of noir songs that should appeal to any lover of contemporaries like Tindersticks, Sixteen Horsepower and Nick Cave.

‘Day Is Done’ was released by Sounds Haarlem Likes Vinyl on the initiative of S.O.D., the foundation and label that manages the musical legacy of the late Adrian Borland (The Sound). This retrospective of Mark Ritsema’s music (S.O.D. MJR series) is the first release next to their line of Borland-records (S.O.D. AB series).”

Zanger/accordionist Dirk Polak (o.a. Mecano Un-Ltd) en zanger/gitarist Mark Ritsema (o.a. Spasmodique) vormen gezamenlijk Polar Twins. Bestond het veelgeprezen debuut-album Wee Small Hours At Swansneck (2013) nog uit materiaal dat geïnspireerd was op hun Europese reizen, voor opvolger Maybe The Moon was het duo uiteindelijk noodgedwongen grotendeels aan huis gekluisterd. Dirk in Amsterdam en Mark in Rotterdam.

Hier mijmerden ze over hun favoriete onderwerpen als kunst, poëzie, literatuur en muziek. Dit resulteerde in een collectie somber overpeinzende liedjes gezongen in het Duits, Frans en Engels boordevol weltschmerz, surrealisme en abstracte poëzie.

Het label Tonefloat licht het realiseren van de plaat als volgt toe: “At the Studio SanteBoutique of co-producer Edwin Willemen, the material was richly arranged with strings, electric and acoustic guitars and mallet percussion, backed by the solid rhythm section of Joeri Rook (drums) and Peter Jessen (double and electric bass). The voices of Polar Twins and the way the rich and dark baritone of Dirk blends with the slightly more hoarse baritone of Mark, remain their strongest asset. The well-crafted and co-written songs of the duo reveal influences of artrock, prog-folk and baroque pop. They like to call it European folk music.”

Het NRC dichtte de beide heren cumulatief al minstens 70 jaar postpunkhistorie toe en die is voor de goede verstaander inderdaad af te horen aan dit unieke album. Op Maybe The Moon horen we de volgende gastmuzikanten: Anne Bakker (viool), Peter Jester (bas), Maria Martinez Paya (marimba, vibrafoon), Edwin Willemen (klarinet) en Joeri Rook (gitaar, drums). Het album verscheen op 180 grams black vinyl en in een gelimiteerde oplage van 50 stuks op 180 grams clear vinyl met een ‘deluxe slipmat’. Fantastische winterplaat!

De Rotterdamse metalcore band Drainlife bracht ruim 20 jaar na haar debuut nog een allerlaatste fysieke release uit. Inmiddels al niet meer actief bleek er toch nog animo om voor één keer de vermaarde Ridderkerkse Red Pack studio in te trekken en daar Prelude To Extiction vast te leggen.

Een wijs besluit want de vijf tracks en wat ‘intermissions’ maken dit een kneiterharde ep die aankomt als een cobra-strijker. Het definitieve afscheid van een van de bekendste representanten van de Rotterdamse hardcore scene waardig.

De limited edition cd-only uitgave zal geen repress krijgen dus haast is geboden!

In het Latijn staat Sic Vita Est voor ‘such is life’ / ‘zo is het leven’. Een passende titel dus voor zijn nieuwe ep bedacht Dox Kenzo (Aldo Lobo) zich; simpelweg een momentopname van het leven van Dox, geïnspireerd door de werkelijkheid.

Op de vijf intrigerende tracks van Sic Vita Est horen we Engelstalige rap (en soms wat Papiaments) met een sound die niet direct valt onder ‘mainstream’ hiphop. Thema’s als persoonlijke groei, vaderschap, invulling van het leven en sterfelijkheid staan centraal. Oprechtheid, met een serieuze ondertoon dus, maar toch laat Dox ook zijn ludieke kant zien in tracks als The Teacher, waarbij ook een video is gemaakt.

Behalve de beat van The Teacher, is de ep volledig geschreven, geproduceerd en gemixt door Dox Kenzo zelf. Ook de cover art en de video edits neemt hij voor zijn rekening. Zijn veelzijdigheid bleek trouwens al uit de verschillende singles die hij door de jaren heen heeft uitgebracht.

Sic Vita Est is karakteristiek voor wie Dox Kenzo is als persoon/artiest en hoe hij nu in het leven staat. In Dox’s eigen woorden: “The ep is a melodic snapshot of (my) life, and a musical perspective on themes like personal growth, life and death. Genuine, lyrical, playful and transparent.”. Een beste ep van een artiest om in de gaten te houden!

Snel Volwassen is een nieuw, onafhankelijk Rotterdams hiphop label. De artiesten achter het label hebben met elkaar gemeen dat ze in hun jeugd snel volwassen moesten worden. Dit hoor je duidelijk terug in hun muziek, waarin ze eerlijk vertellen over hun levens en verleden.

Het doel van het ambitieuze label is om een groot publiek te bereiken en zo één van de toplabels van Nederland te worden. Als eerste release is de ep Snel Volwassen Vol. 1 uitgebracht. Hierop vier dope hiphoptracks van de artiesten die dit label gestart zijn; Greves, K3RN en Relex.

De sound van deze eerste worp is tijdloos en laat een unieke mix van hedendaagse en classic 90’s hiphop horen. Vanwege de mastering door Ivo Statinski en het artwork van Maverick Producties is de lat voor deze randvoorwaarden meteen al hoog gelegd, top! Ook toekomstige tracks zullen vooral in house geproduceerd door Ouwe (producer en engineer) en Greves (producer en rapper). Concluderend vormt het Snel Volwassen label hiermee een mooie aanwinst voor de lokale hiphopscene.

Na A Medicine Show uit 2018 komt de Rotterdamse rockband My Own Army met de gloednieuwe ep These Gentle Days in aanloop naar een nieuw album. Een heuse ‘lockdown’-plaat, want thuis opgenomen, die een andere kant van My Own Army laat horen.

De gelouterde band is diep geworteld in grunge en beheerst dit als geen ander, maar heeft inmiddels ook een geheel eigen sound en benadering ontwikkeld. Op These Gentle Days komt dit goed naar voren. Hierop opnieuw gearrangeerde ‘oude’ songs aangevuld met nieuwe. Alle zes de tracks zijn zelf opgenomen, geprogrammeerd en gemixt met een prachtig uitgebalanceerd klinkend resultaat.

De combinatie van de inspiratie uit acts als Oceansize, Soundgarden, Elbow en Tool met het centraal stellen van akoestische gitaren, subtiele elektronische beats en keyboards heeft een boeiende plaat opgeleverd. Avontuurlijke indierock liefhebbers zullen deze experimentele,  maar toegankelijke plaat ongetwijfeld weten te waarderen. Klasse release!

De Rotterdamse downtempo/deathcore band Distant timmert sinds 2014 hard aan de weg om hun heavy sound, niet alleen in Nederland, maar ook in Europa te verspreiden. Er werd in 2018 getekend bij Unique Leader Records uit Florida, waar vorig jaar het sterke en solide debuutalbum Tyrannotophia op uitgebracht werd.

“Dive into the new dreadful chapter of Tyrannotophia with the story of Gabraath, the son of Tyrannt and heir to the throne at the ‘Dawn of Corruption’.”

Met de nieuwe ep Dawn Of Corruption bewijst de band zich ontwikkeld te hebben tot een powerhouse van internationale klasse. Niet alleen straalt de band op alle vlakken professionaliteit uit, het is vooral de indrukwekkende bandsound die het verschil maakt. Deze behelst namelijk de overtreffende trap van bruut. De zes songs komen dan ook stuk voor stuk als een mokerslag aan.

In een lompe hinkstap cadans krijgen we vocals from hell op een bedje van bulderbas en beatdown donderdrums opgediend, met messscherpe gitaarriffs ter garnering. Glashelder geproduceerde waanzin, heerlijk!

Eerder dit jaar hadden wij een uitgebreid interview met de band over o.a. de impact van corona op de planning.

Versalife is naast Conforce, Severnaya, Hexagon en Vernon Felicity de naam waaronder producer en dj Boris Bunnik zijn muziek met de wereld deelt. Na als Conforce meerdere releases op het Amsterdamse kwaliteitslabel Delsin uitgebracht te hebben, kwam deze maand hierop voor het eerst een Versalife plaat uit; Shape Shifter met daarop de tracks Synapse, Fractal, Shape Shifter en Novelty.

“… a lush electro four-tracker to the Delsin electronic series. Over the course of four tracks he creates a warm and emotive playfield of flawless bassline drifters and atmospheric sounddesign.” schreef het label en daar kunnen we volmondig mee instemmen.

Wederom een supersterke uitgave dus van deze uiterst productieve artiest. De eerste 100 exemplaren van deze ep werden overigens geperst op transparant blauw vinyl!

Op Scramblings de resultaten van de samenwerking tussen Rotterdammer Rutger Zuydervelt (Machinefabriek) en gitarist/videomaker Jean De Lacoste (1984) uit Gent. De acht tracks (Scramblings 1, 2, 3,…) zijn o.a. opgebouwd uit ‘field recordings’ en experimentele elektronische geluiden aangevuld met gitaar en cello. Dit levert een fascinerende luisterervaring op van een ruim half uur aan prikkelende geluidskunst.

Rutger verteld over dit project: “Scramblings is my first ‘meeting’ with guitarist Jean D.L., whom you might know from his collaborations with Karen Willems, or his solo work of course. During the ‘first wave’ of the corona virus, Jean and I swapped files and constructed this album in a month or so. We’re lucky that the amazing Inexhaustible Editions label was willing to release it, with Vincen Beeckman’s photos gracing the cover.”

Jean D.L.: electric & acoustic guitar, field recordings | Rutger Zuydervelt: electronics, field recordings, autoharp | Fransesco Guerri: cello on Scrambling 3

De van origine uit Zeeland afkomstige en nu vanuit Rotterdam opererende producer en dj Nick Lubbersen (Moods) bracht deze maand een buitengewoon sfeervolle mixtape naar buiten via zijn Soundcloud en YouTube kanalen.

“The Quarantine tape is a project I came up with when the lockdown started around feb/march. Stuck at home trying to make the best of it. These are all short little jams I did to keep myself busy. Just messing around with sounds & samples.”

Jazzy vibes, hiphop beats, coole vocalsamples etcetera; 15 overheerlijke stukjes brainfood die soepel aaneen gemixt zijn en ons meteen op ‘repeat’ laten klikken. Downtempo dreamhop van de bovenste plank!

Na de ep Mistakes uit 2018 en twee singles bracht BÄSN onverwachts de ep Synthesized On MS20. Met vijf instrumentale nummers in een kwartier brengt singer/songwriter, producer en multi-instrumentalist Sjoerd van Kampen als het ware een ode aan dit legendarische KORG instrument. Een noodgeboren ’tussendoor’ release die echter alle aandacht verdiend.

In de zomer werkte BÄSN hard aan de ep Depression Disco, maar de release daarvan werd getroffen door de coronamaatregelen en moest helaas uitgesteld worden. Al flink balen natuurlijk, maar daar kwam nog bij dat BÄSN-opperhoofd van Kampen zich vanwege hartkloppingen en longproblemen door stress moest terugtrekken uit de Sena Performers Grote Prijs Van Rotterdam. Gelukkig liet Sjoerd zich niet uit het veld slaan en nam geheel zelfstandig in ‘het geheim’ (zelfs z’n bandleden hadden er aanvankelijk geen weet van) deze ep op:

“Synthesized on MS-20”, a collection of instrumental songs recorded with mainly the instrument in question. It is a study and exploration of an instrument that was created in the ’70s. The main question was, how far can you go with it? The only limitation we set out was that we wouldn’t use samples of the instrument. The only samples we used were drum samples and kept it at that. Created in quarantine, inspired by DEEWEE Sessions on the Synthi-100 and carefully recorded bit by bit with a burnout and lung issues.”

Het is een geweldig klinkend werkstuk geworden die een grote muzikaliteit uitstraalt. Het swingt als de neten en klinkt prachtig ruimtelijk en organisch. De specifieke KORG MS20 sounds vervelen geen moment en werken uiterst verslavend. Vrolijk stemmende synthpop van hoog niveau!

Tijdens de zomer van 2019 trok Luuk zich terug op een boerderij in de Flevolandse polder om weer rust te vinden na een turbulente periode in zijn leven. Weg van de chaos, terug naar de basis. Om alles wat hem bezighield van zich af te schrijven. In die zomer, al gitaar spelend met zicht over het IJsselmeer, ontstonden de nummers voor zijn debuut-ep Baggio.

Met deze hervonden inspiratie besloot Luuk zoveel mogelijk op te treden om z’n verhalen te vertellen. Hij speelde vrijwel elke week op grote en kleine plekken, deed voorprogramma’s van Kenny B, Nielson en Racoon en was regelmatig live te horen bij diverse radiostations. Kortom: ook het juiste moment om een plaat op te gaan nemen. Geers verzamelde een groep muzikale vrienden bij elkaar om in februari de studio in te duiken. Dit ging fantastisch, tot opeens corona voor de deur stond en het hele circus in één keer werd stopgezet.

Luuk besluit de zang zelfstandig op te gaan nemen en nam de tijd dit te realiseren vanuit een geïmproviseerde thuisstudio in z’n slaapkamer. Resultaat: hij vond op onverwachte manier precies de sound waar hij naar zocht! Terug naar de basis en recht uit het hart, dat is immers waar Luuk Geers voor staat. In een intieme setting zo oprecht mogelijk je verhaal vertellen. Alsof je de huiskamer van een groep muzikale vrienden binnenstapt. Dat is dan ook de sound op Baggio; pakkende melodieën, klinkend als een subtiele mix van Jason Mraz, Milow en Mumford & Sons.

Dit jaar viert de Rotterdamse progrock band Sky Architect het 10-jarig jubileum van de release van het album Excavations Of The Mind. Dit debuut-album is nu opnieuw uitgebracht een aangevuld met een aantal extra tracks.

Met Excavations Of The Mind verwierf Sky Architect internationale erkenning binnen de progressive rock community en belande op prestigieuze festivals als Night Of The Prog, ProgPower Europe, Terra Incognita Festival en Summers End Festival. Bovendien werd er veel opgetreden met bevriende prog bands.

Het inmiddels ‘classic Dutch prog’ te noemen album is geremixed, geremasterd en aangevuld met o.a. een toffe live uitvoering van de song The Grey Legend. Over de opnames van Excavations Of The Mind heeft de band ook een korte documentaire gemaakt en die zie je hier.

De 21-jarige singer/songwriter Bronte Lavendel bracht debuut-album Foolish Past uit met daarop tien songs. Hierin brengt ze een persoonlijk verhaal over de liefde, het verlies daarvan en de daaropvolgende rouwverwerking. Foolish Past, een dwaas verleden, blijkt ook een veelzeggende titel. Bronte beschrijft immers niet alleen de beleving van de vijf fases van rouw in de liefde. Ze heeft eind 2019 nog een paar tegenslagen gehad toen ze te horen kreeg dat ze een goedaardige hersentumor had.

“Mijn eigen wereld stond in één keer helemaal stil.”, zegt ze hierover. “Het is heel abstract en word vaak niet goed begrepen. Het is goedaardig maar het brengt heel veel complicaties met zich mee.” Zo beschrijft ze dat ze vaak vermoeid is en soms moeite heeft met dingen te doen of te herinneren. Maar met haar passie voor muziek en met haar drang om deze te laten horen, slaat ze zich er doorheen en is vastberaden om haar muziekcarrière te doen slagen.

Bronte laat zich dus niet stoppen en blijft verassen. Van de bossa nova in het relaxte Summer Of Broken Things, naar de meer soulvolle Just A Memory; Lavendel toont zich veelzijdig en creatief in haar songwriting. Haar eerlijke teksten ontroeren en worden gebracht met een zwoele, rijke stem. De muziek is jazzy, soulful en hint naar ‘kleinkunst’.

Al met al maakt Bronte zo haar eigen en unieke sound en weet hiermee op een aangename manier een universeel troostend gevoel op te roepen. “Ik wilde een album maken waar iedereen zich wel in kan vinden. Ten slotte is rouw iets wat iedereen een keer meemaakt.”, verteld ze tenslotte. Missie geslaagd wat ons betreft!

Na een eerdere ep in 2018 kwam Luka’s debuutalbum First Steps Of Letting Go uit op 9 oktober. Een zeer overtuigende staalkaart van de in Kaapstad geboren en in Rotterdam opgegroeide singer/songwriter Lisa Lukaszczyk. Hierop vertaalt ze haar verhalen met de band Luka naar eigenzinnige, dromerige pop. Eerlijk en persoonlijk, maar altijd herkenbaar en intrigerend. Geïnspireerd door artiesten als Lianne La Havas, Feist en Bon Iver laat Luka in tien nummers een breed pallet aan geluiden horen: van dromerige electro-pop, folk en soul tot ruimtelijke soundscapes en spannende beats.

Lisa over de totstandkoming van het album: “The songs on this album are about how to stay centered in a society that’s constant rushing. About dealing with the daily distractions and endless opportunities this generation has to offer. We tend to search for meaning outside ourselves and lose the connection with our own essence of being.

I started practicing meditation to stay connected with my inner core, where imagination and intuition are my guidance, wherever and whenever. ‘First Steps of Letting Go’ is the result of that process and became my personal reminder of how to take a step back, watch and witness, hear and listen. Leaving the restless mind behind of whatever I should, and rather listen to what I would.”

Op deze ep drie zeer lange stukken (dik 44 minuten bij elkaar) van Trippin Jaguar, als vanouds gevuld met uitzonderlijke elektronische muziek, is het heerlijk wegdromen. Zoals dj en producer Francesco Robustelli zelf toelicht: “A series of deep explorations into sound. I intended these as guides for meditations, listening sessions, spiritual journeys, or simply to enjoy while taking a bath.”

Deze Guided Excursions bieden wederom een zeer fraai staaltje geluidskunst die geheel in lijn ligt met Trippin Jaguar’s modus operandi: “Exploring dimensions far beyond just our own, Trippin Jaguar’s definition of reality is constantly called into question. Musical dreams and psychedelic themes, they are his to conjure, connected through waves of energy and narrative and most importantly: free of earthly boundaries as tempo, time and strict cadences. Instead, the Jaguar explores dualities: biological and technological, spiritual and scientific, modern and ancient.

Translating stories from behind the facade of words and sentences into auditory anecdotes, built of cosmic synths, contemporary beats and kaleidoscopic sounds. For those who are willing, this cat will invoke visions of a trip across different musical planes into the furthest antipodes of the mind: from the highest mountains to the deepest jungles.’’

De ep Esthetiek van de 22-jarige Lucas Vermeer is een romantisch sprookje geworden. Zijn muzikale liefdesfantasieën worden omlijst door vele zangkoortjes, lo-fi drums, originele synthesizer- partijen en dromerige gitaren. Met dit knusse geluid voegt Lucas een frisse authenticiteit toe aan de Nederlandstalige muziekmarkt, ergens tussen Faberyayo, MEROL en Wende.

Naast de singles Prooi en De Tekening, die in onder andere Spotify’s ‘Je Moerstaal’ en ‘New Music Friday NL’ terecht kwamen, staan er nog twee andere nummers op. De ep opent opvallend met een spoken word stuk van Emma Blom Voorspel: Naakt. De fraaie coverfoto is van Lieve Eek.

Lucas schrijft over de menselijke noodzaak en zoektocht naar affectie, vertaald in androgyne, innovatieve klanken als poëtische dreampop. Met eerlijkheid en kwetsbaarheid probeert hij een utopia van sociale inclusiviteit te creëren. Invloeden als Spinvis en Annie M.G. Schmidt, maar ook Robyn en Sufjan Stevens zijn terug te horen en zorgen voor Nederlandstalige muzieksprookjes.

Zondermeer een overtuigende debuut-ep van deze Sena Performers Grote Prijs van Rotterdam finalist vol auditieve ‘esthetiek’.

Na twee vinyl singles en debuut-lp The Fascinating World Of Les Robots in september 2019 volgde augustus dit jaar de sterke single The Sound Of The Middle East. Een paar rondjes rond de aarde verder komt Les Robots alweer met het album Project World Control.

“Project World Control! Sounds ominous, right? According to Les Robots the project has to save us humans from destroying ourselves. But who knows what these mechanical pieces of junk are programmed to do? And programmed by who? Some say by legendary producer Joe Meek himself. Little do we know, but what we do know is that these 12 songs prove that instrumental music is very much alive and can be fun, interesting and varied! Will this project succeed? It has to, ‘cause the music is great and the world can use some Robo-domination!”

Anyway; deze Rotterdamse ruimtepatrouille dropt met warp speed hun instrumentale pareltjes en daar worden we alleen maar vrolijk van!

Rutger Zuydervelt (Machinefabriek) liet wat ouder werk uit zijn archieven remasteren en bracht dit op de compilatie Wheeler uit.

“Most of the tracks on this collection appeared on 3” cdr’s between 2004 and 2008. The track ‘Wheeler’ was made in 2007, probably for a compilation or an art project, but I can’t recall or find any info about it.

This album can be seen as a companion to the compilation ‘Weleer’, released by Lampse in 2007. That record is often wrongly refered to as ‘Wheeler’, either by ignorance or automated text correction. So it seemed apt to use it as the real title this time.”

Na het sterke Nipe Suluhisho uit 2016 is Moyibi Ya Bolingo het tweede album van Lwela Kasulwe, ditmaal onder zijn nieuwe artiestennaam Kadogo 1er (premier). Opnieuw een uitzonderlijk album met een grote muzikale diversiteit. Beïnvloed door de Congolese traditionele muziek en ritmes waarin zijn roots liggen, creëerde Lwela in de loop der jaren zijn eigen muziekstijl doordrenkt met folk, soul, funk en jazz.

Zijn prachtige stem en ongebruikelijke gitaarstijl kleuren de emotionele liedjes vol sterke en positieve boodschappen. Deze worden gezongen in Swahili en Lingala, behandelen dagelijkse ervaringen met liefde, onrecht en allerlei andere sociale onderwerpen. Het resultaat klinkt louterend, mooi en vooral zonnig.

Lwela is zo’n muzikant die naast het talent om zonder scholing verschillende instrumenten te bespelen ook een aangeboren gevoel voor melodie en ritme heeft. In Congo noemde zijn vaders vrienden hem al Kadogo, wat ‘kleine man’ betekend. Kadogo 1er betekend dan ‘beste kleine man’ en is dan ook een artiestennaam die de lading heel goed dekt.

Een uitgebreid portret van Lwela komt naar voren in dit interview van een paar jaar geleden met het Algemeen Dagblad. Hierin vertelt hij bevlogen over zijn geboorteland Democratic Republic of Congo, z’n muziek en hometown sinds 1989; Rotterdam. Ondertussen geniet je dan van het dik uur kwaliteitsafropop op Moyibi Ya Bolingo

In 2017 verscheen Jessy’s eerste single Alone en tussen het vele optreden door in juli 2019 debuut-ep Unchain Me. In dat jaar won ze tevens de Sena Performers Grote Prijs van Rotterdam in de categorie singer/songwriter. Het jaar 2020 beloofde veel mooie optredens en releases ware het niet dat corona roet in het eten gooide en veel van de planning op de schop ging.

Echter, ondanks alle beperkingen raakte Jessy geïnspireerd tot nieuw materiaal en de Isolation Tapes ep is het aanstekelijke resultaat. Volledig gecreëerd in haar woonkamer en voor het eerst produceerde ze haar eigen muziek (met een helpende hand van Teodor Voicu). Ten opzichte van eerder uitgebrachte meer folky singles horen we nu pure indiepop vermengd met jazzy, latin invloeden.

Jessy over het ontstaan van haar Isolation Tapes: “Summer is different this year because of COVID-19. Thinking about what normally happens during this time is going out for a dance, going to the beach and meeting new people. And I guess the heat kinda activates the butterflies. Because every summer I fall in love and this ‘summer love’ ironically always ends as soon as the the season is over.

Het debuutalbum In Alarm (2015) kreeg goede recensies en bezorgde MXRCXL al een aantal mooie Europese tours en onder meer een supportshow voor Therapy? in de Melkweg. Nu zet de Rotterdamse band een volgende stap met het tweede album All About Tomorrow.

Mxrcxl (lead vocals, bass), Tijmen Riede (guitar), Sjoerd van der Knoop (drums) en Jasper de Groot (keys & backing vocals) gingen hierbij niet over één nacht ijs. Zo werd de mix gedaan door Matt Bayles in de Red Room Studio, Seattle en de mastering door Nick Watson van het Londense Fluid Mastering. De productie bleef in eigen hand en ook die klinkt als een klok.

De recensies zijn ronduit lovend en de plaat heeft dan ook veel te bieden in de negen nummers. Gruizige grunge en beukende metal met een twist, naast ingetogen pianospel of de melancholieke cello van Jonas Pap in Out Of The High en A Grave Danger. De band lijkt het beklemmende van het huidige tijdsgewricht hiermee perfect gevangen te hebben en ook dat maakt All About Tomorrow een opvallende plaat.

We hadden eerder een uitgebreid interview met MXRCXL over de achtergronden bij dit album en dat vind je hier.