Tourverslag: Luka in Duitsland

Afgelopen zomer hebben wij, Luka, een mini-tour door Duitsland mogen spelen ter promotie van onze nieuwe ep Welcome, Generation Everything. Deze is op februari 2018 uitgebracht en heeft ervoor gezorgd dat we onze eerste shows in het buitenland hebben kunnen spelen. We gingen naar Berlijn, Hamburg en Düsseldorf.

 

 

Berlijn
We hebben de tijd in deze stad. We zoeken mooie plekken om een beetje te struinen en om een idee te krijgen van het dynamische Berlijn. Dit is een stad die echt alles heeft, van mooie moderne stadskerken tot aan de meest rauwe street art. We zien zoveel contrasten in de kleine straten…

Na een halve dag rondgewandeld te hebben door de Berlijnse straten als een echte local, wordt het tijd om naar de venue te rijden: Kesselhaus Acoustics. Eenmaal aangekomen zien we een podium staan in een idyllische biergarten. Hier ontmoeten we de twee andere bands die deze avond ook spelen: Finn en We Invented Paris. Wij openen de avond om 18:00. Voordat ik mij ga omkleden zit er een enkeling lekker te eten, het is tenslotte nog vroeg. In de veronderstelling dat er niet zoveel mensen zullen gaan komen deze avond kleed ik me om in de backstage. Zodra we er helemaal klaar voor zijn verlaat ik de kleedkamer, en schrik ik me vervolgens rot.

Super stipt op tijd zit iedereen netjes klaar! De biergarten is helemaal gevuld met mensen en er staan zelfs daarbuiten nog wat lui te koekeloeren die er niet meer bij passen. Je merkt al meteen dat het publiek hier anders is dan in Nederland. Iedereen heeft zijn aandacht erbij. Als we worden aangekondigd wordt er luid geapplaudisseerd en luidkeels gejuicht. De toon is gezet. Meteen een goede energie voor de eerste show.

Daarna hebben we kunnen afkoelen bij de optredens van de andere twee bands. Tot slot zijn we het Berlijnse nachtleven ingegaan en hebben we op een dak middenin Berlijn de zon zien zakken. Geslaagde eerste dag van de tour!

Hamburg
Roadtrippin! Op naar Hamburg. Dat is vier uur bij ons vandaan. Om de file te omzeilen rijden we door hele stille en lege dorpjes met enorme huizen. Hoe dichter we de stad naderen hoe drukker het wordt. We komen grote futuristische gebouwen tegen.

Eenmaal ingecheckt in het hotel, rijden we naar de volgende venue: Knust Acoustics. Hier spelen we weer met dezelfde twee andere bands. We komen aan bij een soort biergarten, ditmaal groter dan de avond hiervoor. Meer mensen betekent ook meer geroezemoes. Ondanks dat het best pittig was om fijn te spelen met ruis op het podium, hebben we toch betrokken publiek.

Tussen de liedjes door wordt er weer lang en hard geklapt en zijn ze achteraf niet bang om een praatje te komen maken. Ongelofelijk leuk om te zien hoeveel waardering Duits publiek heeft voor de muzikant. Dit is toch wel heel anders dan dat ik in Nederland gewend ben.

Om nog even af te koelen rijden we naar de Hamburgse haven waar we prachtige beelden hebben geschoten met zonsondergang.

Düsseldorf
Dan wordt het weer tijd voor een lange roadtrip. Deze dag zitten we zes uur in de auto…! Ook komt onze geluidsman Sam vanuit Nederland gereisd. De vermoeidheid begint toe te slaan, waardoor een melige sfeer ontstaat. Zo hadden we bedacht om een Duits welkomstlied te schrijven voor Sam met alle Duitse woorden die we de afgelopen dagen hadden geleerd. Eenmaal compleet, komen we aan bij een heel oud, sfeervol gebouw. Deze dag spelen we op een kunstfestival genaamd ‘Asphalt Festival.’

Hier zijn theateracts, klassieke voorstellingen en kunstexposities. Wij verzorgen het naprogramma om 23:00. We hebben dus nog even de tijd om in te checken in het hotel en daar een mini-nap te doen.

Nadat we helemaal zijn bijgekomen en opgefrist, gaan we het terrein op. Het is er nog best rustig. Ieder is of al naar huis, of nog bij een show kijken. Ik vermoed dat het niet heel erg druk gaat worden, aangezien we op een ‘even-bijkletsen-met-een-biertje’ slot spelen. Tenminste, dat dacht ik… Ik doe mijn laatste voorbereidingen in de kleedkamer en als ik richting het podium loop zitten er allemaal mensen netjes in stilte te wachten. Wow. Dit had ik niet zien aankomen.

Het publiek is, wederom, super betrokken en laaiend enthousiast. Dit hadden we bij de afgelopen shows ook, alleen is hier de capaciteit kleiner waardoor iedereen muisstil was. Dit zorgde voor een hele fijne, intieme sfeer. Zo fijn, dat ik zelfs al mijn praatjes in het Duits aandurfde.. Jawol. Na de show krijgen we een staande ovatie en blijft het publiek heel lang doorklappen. Zo lang, dat het ongemakkelijk begon te worden.. We hadden alle liedjes al gespeeld en hadden niet meer om te laten horen.

Joost en ik proberen ons te verstoppen, in de hoop dat ze zouden de stoppen, maar het gonsde nog lang door. Totdat de floormanager naar ons toekwam met de boodschap dat het heel normaal is in Duitsland om nog een toegift te doen. Shit! Dit wisten we niet. En alle liedjes waren al op! Toch zijn we terug gegaan en hebben ons nieuwste lied nog eens gespeeld. Met een verzoek dat iedereen moest opstaan om samen te dansen. En dat deden ze. Wat een magische avond. Dit was een van de meest bijzondere optredens die ik ooit heb gespeeld. Erg dankbaar.

Volg Luka op Facebook.

Deze tour werd mede gefinancierd door Popunie Music Export Rotterdam.

Maartje Teussink – Organic Cities

  • Organic Cities

  • Maartje Teussink
    • Genre: sfeervolle pop
    • Release-type: album, digitaal
    • Label: Thoughtrecords

Ik heb een vriend. Altijd wanneer ik bij hem op bezoek ga, word ik halverwege een beetje kribbig van zijn muziekkeuze. Niet omdat deze slecht is – integendeel – maar omdat ze meer aandacht behoeft dan waar de setting op dat moment – lekker eten en bijkletsen – ruimte voor heeft.

Maartje Teussink’s Organic Cities past perfect in die setting. Mooi, poëtisch en bestemd voor oren met aandacht. Allemaal Engelstalige tracks en vocalen gemixt met gitaar, bas, synths en electronica.

De plaat begint met Turn Into A Dream met een aantal mooie akkoordwendingen. City Sees Me heeft een vet intro, lekker anders dan het eerste nummer. Dan Dust En Stones. Als je van andere muzikale geluiden dan een gewone drum houdt, is Maartje jouw vrouw. In deze track bouwt ze met name door haar instrumentatie met een soort ‘paardenhoefdrum’ een mooie groove en sfeer.

In No Nearer kruipt de tekst als een oorwurm door mijn bloedbanen. Mooi. Hij heeft wel wat meer naklink-tijd nodig. For You komt dus te vlug en het nummer is me wat te vol qua instrumentatie voor de opbouw van de plaat.

We fietsen een beetje langs Keep It Right en You Would Want Me To naar Organic Cities – de titelsong, die er qua insteek, gedubbelde voices en sfeervolle muzikaliteit tussenuit springt. Zonder adempauze krijgen we Labyrinth te horen met een labyrinteressante ( smiley ) overgang in het refrein.

Rising Above steekt er wat mij betreft bovenuit door juist z’n pianistische insteek – in tegenstelling tot de op gitaar gebaseerde nummers hiervoor. Hij is iets meer songwriter-georiënteerd en de tekst trekt meteen.

Drawn To See is een mooie live track. Ik moet even wennen aan het geluidsverschil met de andere tracks maar hij treft wel de essentie van Teussink: een sterk theatraal en poëtisch nummer die een wereld erachter meedraagt. Ook haar stemgeluid komt hier goed tot zijn recht. Pareltje.

Floating is een inventief staaltje jazzballad. De track die daarna er lekker tussenuit springt is Interval – je hebt letterlijk één minuut om even ondergedompeld te worden in een nieuwe elektronische muzikale wereld.

Back In Time is haast radiomateriaal. Lekkere vibe, vlot en trekkend; en zoals All Asked For hadden er meer mogen zijn. Interessant gestapeld en gecomponeerd. De plaat sluit af met de gitaartrack Take Me. Tekstueel, fijn in het gehoor liggende tune en een mooie afsluiter voor deze gevarieerde plaat. Beetje abrupt einde, dat wel.

Het werk van Teussink vraagt om beluisterd te worden. Sfeervol, poëtisch en mooie onverwachte wendingen. De twee keuzes die ik níet begrijp, zijn de vaak korte of geen tussenpozen op de plaat, en de gedubbelde stem op nagenoeg het hele album – een enkele track daargelaten.

De eerste keuze laat de kans voor de luisteraar liggen om na te genieten, en de tweede krijgt na een aantal nummers iets vermoeiends en verliest zijn toegevoegde waarde. Ik ben dan ook benieuwd naar haar beweegredenen, maar het neemt niet weg dat het de moeite waard is om haar werk te beluisteren.

Die vriend van mij zou er blij mee zijn en ik zou op ons afspraakje halverwege kribbig worden. Zoals het hoort…