• The First Stirrings Of Hideous Insect Life

• Iguana Death Cult
• • Genre: Garagerock
  • Release-type: album, 12" vinyl, cd, digitaal
  • Label: Amphibian Records

Iguana Death Cult is een Rotterdamse garage band die het, zoals de meeste garage bands, moet hebben van veel spelen en lekker rocken. Dit zijn dingen waar ze goed in zijn, dus geen enkel probleem voor Iguana Death Cult.

Ook op The First Stirrings Of Hideous Insect Life speelt de band negen nummers met een ruw randje zonder dat de muziek ontoegankelijk wordt.

Pyramids klinkt een beetje als King Gizzard and the Lizard Wizzard met een kleinere bezetting. Rap tempo garagerock, zonder fratsen. Dit geeft de muziek een wat rustiger karakter.

The Dreamer is nog een tandje rustiger en komt hiermee meer in de buurt van The Homesick. Het catchy gitaarspel van Iguana Death Cult blijft nog een tijdje in je hoofd zitten zodat je extra lang kan nagenieten van dit nummer dat zelf al 5 minuten en 10 seconden duurt. Het plezier lijkt oneindig.

Can of Worms lijkt gemaakt om heerlijk mee te schreeuwen, een neiging die je spontaan krijgt wanneer je door hebt wat er met dat blik wormen gaat gebeuren in de video.

Whispers springt er muzikaal niet echt uit, maar zal het in de late uurtjes ongetwijfeld goed doen op de dansvloer. Mocht je toch een beetje zijn weg gedommeld door het iets lage tempo, schudt de drummer je in Seven Tongues op tijd wakker voor een nummer dat een beetje doet denken aan Traumahelikopter. De nummers worden wat korter en minder spannend.

Vanaf Mutterschiff 308 lijkt de plaat een beetje eentonig te worden, maar Voodoo Mirror haalt je aandacht er weer bij, het tempo mag weer om hoog en het geheel klinkt wat groezeliger.

Tot slot Jellyfisch: een rustig nummer, de eerste 1,5 minuut. Daarna is het toch wel tijd om nog even los te gaan.

Tezamen heeft Iguana Death Cult een lekkere plaat met een divers en gruizig geluid uitgebracht die door iedereen comfortabel te beluisteren valt.