De ervaren rotten Steffan Hofland (Beach Coma), Jim Impelmans (Sociale Onrust), Franco Ludwig (The Blues Junkies) en Bart Hoogvliet (Smudged Toads) vormen Knife Massage. Een harde over-the-top garagepunk band met een psychedelic twist die zo uit dezelfde goot gevist lijkt waarin ook gespuis als Ty Segall en de oude Thee Oh Sees zich ophielden.

Hun motto: “Knife Massage will give you a hard time. A massage shouldn’t be given with knifes, most people know that.”

Toffe single dit; opgenomen, gemixt en gemasterd door maestro Niek Driesschen in de Duct Tape studio. Let’s rumble and rock!

Misschien is Shark Inferno wel één van de best bewaarde rock ‘n’ roll geheimen in Rotterdam. Dit van origine Detroitse duo bracht in april twee albums uit en met Shplook! staat hun teller op 16 in totaal! Ook deze is als vanouds goed gevuld met hun mix van pschedelische rock, spacepunk en sludgy grunge.

Met zo’n hoge productiviteit en output is uiteraard niet alles even goed. Het geheel lijkt meer een totaal experiment rondom songs die elkaar in essentie niet veel ontlopen, maar waartussen wel pareltjes te vinden zijn voor de liefhebber van dit soort oprechte garagerock.

Het nummer Anya Phillips bijvoorbeeld is al een underground clubhit in Athene, Griekenland, waar een recensie sprak van “Experimental diamonds”. En ook een track als Fuck Cancer is op een bepaalde manier wel indrukwekkend. Wij zeggen dan; Check it our for yourself!

Ashtar is de vier track debuut-ep van dj en producer Filip Chlipalski aka Deep Filip. De sterke tracks Bashar en Ashtar kregen tevens remixen van Joss Martin en The Oddness. Beide stukken willen een hypnotiserende reis bieden waarover Filip het volgende verteld: “Ashtar geeft voor mij de groei van het menselijke bewustzijn weer, waar wij momenteel in zitten. Ik heb mij de afgelopen jaren hier veel mee bezig gehouden en ik zie dit in de komende jaren zich nog alleen maar verder uitbreiden, waarbij wij ook in contact zullen komen met andere, buitenaardse civilisaties.

Ashtar is een buitenaards collectief die de menselijkheid bijstaat bij de verruiming van ons bewustzijn. Bashar is een buitenaards collectief wat de menselijkheid leert over onze geschiedenis, waar we vandaan komen, alsmede ons bijstaat bij de verruiming van ons bewustzijn. Beide platen hebben voor mij een ‘happy’ vibe om ons zowel op persoonlijk als collectief bij te staan in donkere tijden van crisis.

Beide platen maken gebruik van vocals. In Ashtar heb ik een positieve boodschap verwerkt en in Bashar heb ik vocals van een Keltische plaat verwerkt en op mijn eigen manier ingebracht. Ashtar is mijn eerste eigen ep waar ik onwijs blij mee ben. Het heeft bijna een jaar geduurd en in dit jaar is mijn productie veel veranderd. In al mijn producties verwerk ik positieve energie, zodat de luisteraar er met een plezierig gevoel naar kan luisteren. Ik hoop met deze ep te inspireren om de creativiteit, op wat voor gebied dan ook, in jezelf te vinden en dit met de wereld te kunnen delen.” 

Hoe dan ook, wij horen interessante elektronische muziek waarop het momenteel ook zeer fijn thuiswerken is!

Frank Rensen is een singer/songwriter en ‘finger style’ gitarist uit Rotterdam. De afgelopen jaren was hij op zoek naar een eigen geluid en van lieverlee heeft hij die zeker gevonden.

In 2018 werkte Frank aan zijn tweede ep 1/2 die hij zelf opnam en produceerde en vervolgens in 2019 uitbracht. Van 1/2 werden meerder songs opgepikt door de Spotify’s van Nederland, Engeland, Denemarken en Japan. Een opmerkelijke prestatie.

Nu is het vervolg hierop in de vorm van de ep 2/2 met daarop vijf songs in een ruim kwartiertje uitgebracht. Het lijkt muziek uit een andere tijd die echter zeker niet oubollig klinkt, verre van, en dat is knap. Frank’s zeer fraaie, folky liedjes van grote muzikaliteit zijn niet alleen een lust voor het oor, maar ook voor het oog want het artwork is zoals altijd weer prachtig.

Putro is een Nederlands/Engelse rockformatie opgericht onder de rook van de Rotterdamse haven, met leden uit Deleven, The Stoves en soloartiest Simon Bell in de gelederen. Opgericht in 2019 met als doel muziek uit te brengen met een DIY-mentaliteit. Hun zelfverklaarde benadering van muziek bevat grunge-achtige ondertonen met een solide groovy ruggengraat.

Deze naar henzelf vernoemde ep met daarop zes nummers is opgenomen in de eigen studio, met eigen middelen. Geproduceerd, opgenomen en gemixt door gitarist Menno Vermeulen.

Inmiddels werkt de band al weer hard aan het debuutalbum en is klaar om, wanneer dat weer mogelijk is, zo snel mogelijk de weg op gaan. De muziek op Putro is tof en met de DIY mentaliteit zit het blijkbaar ook wel goed.

B4 The Madness: Revenge Of The Geek! van Grown George kwam halverwege april uit. Zoals uit de titel valt op te maken is dit project een opwarmer voor zijn aankomende album The Madness dat gepland staat voor eind 2020/begin 2021.

Als één van de leden van het Rotterdamse collectief Green Cabin werd er al veel bereikt. Na veel internationale streams op vorige releases als Crumbs (80k+ op Spotify), Lisp (105k+ op Spotify) en featurings op projecten als Burning Rivers (Elijah Waters) en GC Tape Vol. 1 en 2 is het nu tijd voor de aanloop naar een eerste Grown George solo album.

B4 The Madness: Revenge Of The Geek! vormt alvast het sterke begin van een reeks projecten gefocust op het ontwikkelen van een nieuwe sound. Op de ep vinden we onder andere producties van Saman (o.a. Fivio Foreign, D Block Europe), M3 en Grown George. De mix en mastering van alle acht tracks is gedaan door George zelf. Het is een lekker hazy plaatje geworden waarop het ook prima onthaasten is.

Op de website van het gloednieuwe label We Don’t Care is trouwens, als een soort cd-boekje, een digitaal ‘booklet’ beschikbaar met daarin o.a. de teksten en credits.

Alternative rock band Blind Surfer is geïnspireerd door acts als Moss, Damien Jurado, Wilco en bovenal The Beatles. Kwaliteitsacts dus. Vorig jaar brachten de Rotterdammers al enkele singles uit en kreeg airplay op o.a. Radio2, Radio1, Kink.nl en Radio5. Vol trots presenteren ze nu hun debuutalbum This Time Next Year. Volledig terecht wat ons betreft.

De afgelopen twee jaar reisde de band Nederland en Engeland door om hun muziek op te nemen. Zeeland, Rotterdam, Manchester, om uiteindelijk te belanden in de magistrale Abbey Road Studios om de 12 songs van het album af te mixen. Een droom die uitkwam, met een zeer sterk album als resultaat.

Ze wilde This Time Next Year aanvankelijk met een mooi releasefeestje uitbrengen, maar dat liep natuurlijk anders vanwege de coronacrisis. Besloten werd, mede om de titel van het album verder niet té veel eer aan te doen, om het album dan maar online te droppen zodat iedereen er naar kan luisteren in deze maffe tijden.

Op een later moment komt er ongetwijfeld wel weer een situatie waarin ze de tracks live de wereld in kunnen slingeren. Wij zijn hier zeer benieuwd naar. Ondertussen heeft o.a. Kink.nl het album opgepikt dus het begin is er. Goed bezig!

In 2018 bracht Jack op Rotterdam Airlines de track Trapjack uit waarna het hard ging voor de jonge rapper uit Rotterdam. Zijn ep Plan A kwam bij de release in 2019 meteen binnen op nummer 3 in de album top 100. Vervolgens gooide hij begin dit jaar opnieuw hoge ogen door met de Britse M Huncho No Love In The Streets uit te brengen.

Beide staan in eigen land bekend om hun wavy flows en deze artiesten op dezelfde track zorgen voor een meertalige melancholische trapbanger. De samenwerking met M Huncho kwam overigens heel natuurlijk tot stand. “Hij had een show in Amsterdam en hij zocht iemand voor zijn voorprogramma. Toen heeft hij mij geconnect en van het een kwam het ander,” vertelde Jack eind vorig jaar aan Youssef en Ouassima van FunX.

Op dit tiptop geproduceerde debuut-album met 15 tracks, staan featurings uit eigen land van Sevn Alias, Dopebwoy, Lila, Idaly en DJEZJA naast eerder genoemde M Huncho. Kenmerkend voor Jack zijn het in essentie romantische songs gecombineerd met tracks die de keuzes die hij op de straat maakt beschrijven. De praatzang en en lome trapbeats maken Traplove helemaal af; een sterk album met het geluid van nu.

Redbourg Group is het sextet rondom gitarist/componist Yuri Rhodenborgh bestaande uit een nieuwe generatie jazz muzikanten. Hun gezamenlijk zoektocht naar de grenzen tussen moderne jazz, klassiek en inspiratie uit de natuur leverde het materiaal op voor album-debuut Bridge The Gap. Eerder verscheen de ep Traelanipan (2018).

Rhodenborgh’s grootste inspiratiebronnen zijn Kurt Rosenwinkel, Julian Lage, Maurice Ravel en Olivier Messiaen. In 2019 was Yuri overigens geselecteerd voor de prestigieuze Criss Cross Europe Tour en hij is ook gitarist bij het Nationale Jeugd Jazz Orkest (NJJO). Opmerkelijker is echter een andere passie van Yuri namelijk ‘highlining’.

De tien stukken op Bridge The Gap lijken daardoor hoorbaar aan deze extreme sport gerelateerd vanwege de onverwachte richtingen en rijke, klassieke harmonieën die soepel gecombineerd worden met vloeiende melodieën en explosief gitaarspel. Resultaat; een krachtige, moderne jazzplaat van hoog niveau.

Highway Chile is natuurlijk één van de grotere namen uit de prehistorie van de vaderlandse hardrock. In 1981 ontstaan met in de bezetting Armand van der Stigchel (zang), Ben Blaauw (17 jr!, gitaar), Martin Mens (gitaar), Ernst Thimister (bas) en Ernst van Ee (drums) krijgt de band in de eerste maanden ruim honderd optredens door het hele land…

…Na jaren waarin van alles gebeurde kwam de Rotterdamse band in 2008 met een verrassende release op het gerenommeerde Mausoleum Records met daarop een mengeling van nieuw werk, covers en re-makes; Keeper Of The Earth.

Door metalblad Aardschok destijds positief ontvangen: “Highway Chile probeert niet krampachtig modern te klinken, maar serveert op de cd een frisse, energieke variant op de hardrock waarmee de band ooit bekend werd”. De plaat bevat onder meer een gastsolo van gitarist Ben Blaauw, de Rainbow klassieker Long Live Rock ’n Roll als cover en een sample van wijlen Alfred Lagarde.

Anno 2020 betreft de re-release van het inmiddels legendarische album Keeper Of The Earth een ‘limited colored vinyl edition’ van slechts 200 exemplaren. Remastered met full color booklet en exclusief uitgebracht op No Dust Records. Must have voor de jonge headbanger met historisch besef!

Het 15e album van Shark Inferno getiteld Emotional Scrapings And Psychic Residue is het eerste van de twee die in april uitgebracht werden. In 15 variaties wordt de garagerock en spacepunk ditmaal opgediend.

De tracks krijgen door de psychedelische effecten zondermeer een eigen draai, maar maken het album als geheel ook een flinke kluif om te verstouwen. Ga je er echter eens goed voor zitten dan heeft dit op een bepaalde manier toch een welhaast hypnotiserende werking. Four Horsemen is wat dit betreft een goed voorbeeld. Dus hou je van de muziek die doorgaans op het Fuzz Club label verschijnt dan moet je zeker Shark Inferno eens beluisteren.

Net voordat de herfst aanbrak ging de relatie van producer en singer/songwriter Thijmen Hoebink uit. Wat hierna volgde was een periode van reflectie. Thijmen nam zijn relatie, karakter en leven onder de loep. Met zijn debuut-ep Time Passing By heeft hij voor deze periode een soundtrack geschreven.

Hierop vijf werkelijk prachtig vormgegeven songs met grote zeggingskracht. Een plaat die meteen op repeat gaat. Vanwege de ‘drive’ en ‘pit’ in de nummers is het geen al te treurig geheel geworden, maar eerder een verzameling van zeer verschillende emoties. Het proces van vallen, opstaan en weer doorgaan vertaald in muziek als het ware. Zeer fraai!

Multi-instrumentalist Thijmen Hoebink werkte op deze ep samen met Noah Seelmann (piano), Henri Van Den Berg-Bezemer (drum) en Pierre Hagelaars (gitaar).

Turend over de Leuvehaven lieten de boys van Shoebills zich inspireren door de jaren ’60 en ’70 van Cream, een dansende Tom Waits en het melancholische Little Feat. De Rotterdammers presenteren nu de ep Love Ain’t My Kind Of Luck. Opgenomen in de Wisseloord Studio’s door, veelgevraagd en een van de beste producers op dit gebied, Sam Jones.

Alle tracks zijn tegelijkertijd ingespeeld en opgenomen in dezelfde ruimte zonder de instrumenten van elkaar te isoleren. Dit geeft een puristisch livegeluid waarbij de mogelijkheid om achteraf de sporen te bewerken beperkt wordt. Ofwel ‘what you hear is what you get’.

Wel heeft in het mixproces Matthijs Kievits (compagnon van Sam Jones) zijn magie er nog op losgelaten om de expressieve livesound van Shoebills ook op deze debuut-ep te karakteriseren. Missie geslaagd wat ons betreft, zeker ook omdat de zes in genre uiteenlopende songs worden gespeeld met de vrijheid van jazz, maar dan met de attitude van psychedelische rock.

Het sterke Love Ain’t My Kind Of Luck is online te beluisteren en enkel fysiek te koop op cassetteband. Ten opzichte van vinyl is dit nog redelijk betaalbaar en brengt toch een uniek ‘compressed’ geluid met zich mee dat ten goede komt aan de sound. Voor het najaar ligt de release van nog meer verrassende songs uit deze Wisseloord sessie in het verschiet!

DOOL, opgericht in 2015, legde een spirituele en muzikale reis af die hen sindsdien en op basis van slechts één album en twee singles al ver bracht. Aan de hand van het nieuwe album Summerland, kun je echter concluderen dat de succesvolle voorganger Here Now, Then There (2017) slechts een warming-up was.

Summerland blijkt namelijk op vele fronten gevarieerder. Zoals de band zelf aangeeft; het gevolg van een constante evolutie en de zoektocht naar extase, rust en vrijheid. We horen een buitengewoon overtuigende mix van dark- en post-rock, met invloeden uit het Midden-Oosten, psychedelia en metal. Elk nummer toont een eigen identiteit binnen een thematisch kader en de toegankelijkheid gaat hierbij niet verloren. Kortom; de band is in blakende vorm.

De groep nam het album op in de DAFT Studios in Malmédy (België) en Studio Cobra in het Zweedse Stockholm met Martin Ehrencrona. Mix en mastering werden gedaan door Cult Of Luna’s drummer Magnus Lindberg. DOOL nodigde Per Wiberg (Opeth, Spiritual Beggars, Candlemass) uit op Hammond-orgel en achtergrondzangeres Farida Lemouchi (The Devil’s Blood) alsook Okoi Jones (Bölzer) voor de gesproken tekst in The Well’s Run Dry.

Het is dan ook de top plaat van internationaal niveau geworden waar je aan de hand van de optredens altijd op hoopte en die zo gegund is. Proficiat!

Rutger en de Belgische muzikante Chantal Acda kennen elkaar al geruime tijd en vanwege het momenteel aan huis gekluisterd zijn, besloten ze gezamenlijk iets nieuws te creëren. Dit resulteerde in het toepasselijk getitelde en intrigerende stuk The Sounds Outside.

“Twenty strange minutes, with vocals, synths (Chantal’s favorite Moog Grandmother can be seen on the cover) and electronics stitched together like some weird Frankenstein monster. Not exactly easy listening, but a lot of fun to make.”

Op Bandcamp te downloaden voor een ‘pay-what-you-want’ bijdrage. Enjoy!

Rutger Zuydervelt (Machinefabriek) heeft deze maand zijn toch al hoge release tempo nog maar eens opgeschroefd en komt met meerdere releases. Bijvoorbeeld Amalgaam:

“Amalgaam is a raw and unpolished album. Which doesn’t mean that it’s blunt or trite. The grainy, textural sounds on this record have a fleeting, cinematic quality to them, combining spaciousness with a sense of intimacy – at times interrupted by noisier outbursts.

The album is based on a series of improvisations on a very hands-on hardware setup, with an old tone generator, effects pedals, dictaphones, contact mics, etc. This material was then mixed and edited into the pieces on this album, while retaining the liveliness of the source material. The only deviation is ‘Metallic (Edit)’, which is an older track that originally appeared on a Japanese compilation tape, but – especially in this newly edited form – seemed to fit between the Amalgaam pieces perfectly.”

Liefhebbers van ambient en experimentele field recordings weten dan genoeg; checken!

In deze tijden van quarantaine toch gewoon hard blijven werken bracht Drip James ertoe zijn ep The Devil Wears Margiela uit te brengen. Hierop een wat meer experimentele sound die een  interessante combinatie van trap en metal laat horen.

De vier Nederlandstalige tracks zijn geproduceerd door Outrage en de engineering is geheel verzorgd door Yungsurcha. Op twee nummers staat een featuring; de eerste is van Guus Reijken, bekend van de metalband Meadows, in het nummer Iloveszandorlavey. De tweede featuring is ONI INC. in de track Yeah. Deze uit Las Vegas afkomstige artiest is daar al jaren bezig met het maken van trap metal.

Al met al heeft dit een hele dikke ep opgeleverd met een moddervette industriële sound; top!

Forbidden Wizards zijn zus en broer Amber (gitaar/zang) en Ross Maclean (bas) en Tom van Garderen (drums). Het is een band die de mouwen opstroopt, direct begint te spelen en de muziek voor zich laat spreken. Ze houden er niet van om te pronken met wie ze het podium gedeeld hebben of op welke festivals ze gestaan hebben. Hun biografie bestaat daarom enkel uit de volgende drie woorden: “We make punk.”

Op deze 10″ vinyl release vinden we de twee ep’s It’s Always Sunny On The 3rd Rock from The Sun en Married… With Spud, die vorig jaar uitkwamen op cassette via het Tilburgse Humanimaal label. De laatste werd bovendien opgepikt door het coole underground Youtube kanaal Anti. Een citaat uit de omschrijving luidt; “To put it bluntly, this album just blew me the f*ck away.” en daar is geen woord van gelogen!

Gebundeld en opgediend als Reheated Cabbage brengt het Rotterdamse label Spazz Records nu beide ep’s opnieuw uit op authentiek zwart 10″ vinyl in een oplage van 300.

“Niemand is onsterfelijk, iedereen is tastbaar”… Dit zijn de woorden van Greves in de titeltrack van zijn ep Onsterfelijk, die op 3 april uitkwam. Rapper en producer Greves had niet verwacht dat zijn debuut-ep vanwege het coronavirus zo’n andere dimensie en boodschap zou krijgen. Toch heeft hij besloten ‘m gewoon te releasen zoals gepland. Greves hoopt zodoende awareness te brengen en mensen wat kracht en hoop te geven in deze bizarre tijd.

Onsterfelijk gaat dan ook over vergiffenis, hoop, (on)sterfelijkheid, liefde, verdriet, hard werken en de staat van hiphop. Vier van de vijf tracks zijn geproduceerd door Greves zelf en laten een toegankelijke mix van hiphop, pop, r&B en trap horen. Opvallend zijn de drie fraaie bijdrages van zangeres Jacqueline Heikoop.

Verschenen op het nieuwe label ‘Snel Volwassen’ waarin een aantal ambitieuze lokale artiesten zich verenigden. Later dit jaar zal Greves nog twee ep’s releasen, Ride or Die en Snel Volwassen (met Relex en K3RN). Tot die tijd vormt Onsterfelijk een lekker uplifting plaatje!

Mike Redman’s Deformer project heeft inmiddels een wereldwijde cultstatus opgebouwd. Het staat bekend om z’n extreme, horror infused electronic music en verrassende samenwerkingen met gerenommeerde muzikanten, visual artists en film studios. Deformer blijft zich constant vernieuwen zonder ooit water bij de wijn te doen. Consistent in being outrageous…

Op Inner-Outcast is de insteek metal en de cast internationaler dan ooit. We lezen hierover: “On four of six tracks Deformer’s fierce breakbeats enter into a deadly duel with the live drums of legendary ex-Suffocation drummer and blastbeat pioneer Mike Smith. Vernon Reid of Living Colour provided some menacing guitar solos, Body Count’s Ice-T speaks some threatening words, microphone assassin A-F-R-O drops some deadly verses and many more legends are making ‘Inner-Outcast’ an original, intense and above all, an unpolished release.

A special appearance is made by iconic Hollywood actor Tony Todd, providing a haunting vocal performance as horror villain Candyman. Oh, and the cherry on top is definitely the amazing cover art by visual artist Ed Repka, known for his classic artwork for legendary bands like Death and Megadeth. With ‘Inner-Outcast’, music journalists may have to come up with a new term for yet another genre, because Deformer’s ever evolving sound is more unorthodox than ever…”

Release your inner-outcast and enjoy!

Rooks is een Nederlandstalig initiatief van zanger/gitarist Don Rooks, wiens muziek zich laat typeren als pop met invloeden uit americana en rock. Denk hierbij aan bands als de Dijk, Bløf en Acda en de Munnik. Sinds 2018 timmert Don met de rest van de band aan de weg, wat eerder al de ep Het Water en een succesvolle theatershow opleverde.

Op de nieuwe ep Stappen Vooruit hebben ze naar eigen zeggen hun ‘sound’ gevonden, met een meer vintage insteek dan hun eerdere muziek. De zes nummers zijn ook geheel door de band zelf opgenomen, gemixt en uitgebracht. Die vrijheid heeft het mogelijk gemaakt een verzameling nummers op te nemen die helemaal aan hun eigen visie voldoen: een ode aan de helden van de Nederpop, maar dan wel op hun eigen manier.

In april vierde de Vlaardingse dj, muzikant, componist, producer en clipmaker Wesper zijn 25-jarig jubileum in de muziek met het Bandcamp album Rebellionaire 1995-2006. 

Wesper begon ooit als ‘Spur’ en nam in 1995 zijn eerste geluidscollage op. Na wat experimenten ging hij korte nummers produceren en bewees van meerdere markten thuis te zijn. Na de cassettes Selected Intuition Works (1996), Grazest Hits (1997), de albums Drinkfist Refreshing (1999), Blasthead (2002) en sindsdien diverse netlabel releases, is Wesper nog steeds erg productief. Is het niet in muziek, dan wel in videoclips, waarvan hij er sinds 2005 al de nodige heeft geproduceerd.

Sinds Wesper zich bezighoudt met dance, produceerde hij al meer dan 300 nummers en remixes, waarvan een selectie via netlabels verscheen. Later dit jaar zal het album Séances 59140 Sessions uitkomen, een minimal techno ‘soundscape’ die is uitgezonden op Franse radio. Als dj trad hij op in België, Frankrijk, Malta en Sri Lanka en organiseerde dj-avonden in Amsterdam en Rotterdam.

Rebellionaire bevat een selectie van de studio-opnames uit de periode 1995 tot 2006, voordat Wesper zijn alias ‘Spur’ vaarwel zei en zich stortte op de minimal techno en progressive house. Op deze verzamelaar is de veelzijdigheid van Wesper goed te horen. Van breakbeat, noiserock, dubreggae, minimal dub techno, industrial, dark wave, shoegaze tot ambient; alles met een warm en vooral eigen geluid. Prachtdocument!

Lemming, in 1973 in Rockanje ontstaan, kun je eigenlijk best als pionier van gothic muziek zien. Met spectaculaire shows gehuld in mysterie wisten ze eenieder te verbazen en hun songs vielen op door originaliteit en vindingrijkheid. Lucifera, Father John en Queen Jacula zijn de meest gekende.

Lemming toerde destijds met diverse Engelse topbands door West-Europa. Hun spectaculaire shows zoals nooit eerder vertoond maakte ze een publiekslieveling en inspireerde menig artiest door een totaal nieuwe stijl en manier van performen. Gedurende de jaren richten bandleden andere acts op als Picture en Helloïse, maar na een pauze startte de band in 2002 weer op rondom oerleden Walter McKey en Tony Gloudie. Het comeback album Worldwide volgde in 2006.

Genoeg geschiedenis. Lemming zou Lemming niet zijn als ze anno nu niet weer met een spectaculair idee kwamen; een duet met een operazangeres! Het resultaat is de ep Mystic Summernight met sopraan Harriët Meijers als voorloper van het aanstaande album Summernights. De magie kent uiteraard een ander elan, maar Lemming blijkt bewonderenswaardig trouw aan zichzelf.

Met haar stem en performance weet Harriët Meijers het titelnummer dan ook een bijzondere sfeer mee te geven. Er zijn hiervan een radio- en een rockversie met subtiele gitaarsolo opgenomen. Knap koorwerk geeft de track Being Alive (een bewerkt eigen nummer uit 1984) een opvallend krachtige impuls. Het werd niet voor niets al op een buitenlands compilatiealbum opgenomen. In Foolish Heart komt de unieke zang van Wally Mckey goed naar voren en maakt het een tijdloos nummer dat ook inhoudelijk perfect aansluit bij Mystic Sumernight. Inspirerend hoe deze overtuigende senioren na al die jaren nog zo blijven schitteren met eigen werk, super!

Woes kennen we als bassist in de kindercore band Kinderen Tegen Kinderen. Maar deze Rotterdamse singer/songwriter geeft met deze nieuwe ep Luister Liedjes zijn visitekaartje af voor huiskamerconcerten en poëzie festivals. Gewoon, vijf kleine liedjes over het leven en de liefde gebracht met voornamelijk zang en gitaar.

Hoe dat zo? “Vorig jaar had ik met veel plezier wat huiskamer-concert achtige optredens gedaan, en dat smaakte naar meer. Echter mijn eerste solo plaat ‘Tot Hier’ is niet echt representatief voor wat ik tegenwoordig breng live. Daarom besloot ik een aantal liedjes op te gaan nemen en op een plaatje te zetten, zodat ik dat kon gebruiken als visitekaartje.

Afgelopen jaar in de spaarzame vrije uurtjes die ik had heb ik een vijftal liedjes opgenomen en laten afmixen door Emil van Steenwijk, en ze lagen op de plank om uit te brengen. Vervolgens was de vraag, hoe breng ik ze uit? Stuk voor stuk of als een cd of een korter ep-tje. Op het moment dat de corona in de buurt kwam worden een aantal keuzes ineens erg makkelijk: zo snel mogelijk uploaden, voor je het weet lig je aan de beademing!

Ik had dit plaatje het liefst uitgebracht ergens in de zomer op een zonnig festivalletje, misschien dat wat vrienden mee hadden willen spelen. Dat moet dan maar een ander jaar worden. Kijk er nu al naar uit! Dat gezegd hebbende, veel plezier met deze ep met vijf van mijn dierbare liedjes.”