Rats On Rafts & De Kift
- Rats On Rafts & De Kift
Het is een verhaal om bij weg te dromen: ze vonden elkaar op het Metropolis Festival, hier in Rotterdam.
Het zal heus niet de eerste liefde zijn die daar is ontsproten, of de laatste. Maar dat deze twee bands op Metropolis verliefd werden, dat is gewoonweg hartverwarmend. Herenliefde op zijn best.
Dat was in 2013. Nu ligt er eindelijk een plaat.
De heren hebben hierop om beurten elkaars nummers bewerkt.
Van het Rotterdamse Rats On Rafts betreft het nummers van hun meeste recente album Tape Hiss. De liedjes van De Kift komen uit verschillende periodes van hun inmiddels zeer lange, bijna 30-jarige, loopbaan. Hoe dat klinkt? Eigenzinnig op zijn minst.
Neem Voorbij, daar is het alsof Sonic Youth de degens kruist met de lokale fanfaregroep.
En dan Rat Poison Face van Rats On Rafts, op dit album Brass Pison Face genaamd. Dat nummer krijgt dankzij de kopersectie van De Kift ineens de gelaagdheid die het origineel feitelijk ontbeert.
Een nummer met ballen. Favorieten zijn Melk en Benzine – een nummer met een heerlijke drive en een even prachtige als absurde tekst – en Meggy, waar de samenwerking tussen beide bands voor mij het mooist geïllustreerd wordt: zowel de gitaren als blazers brengen je in volledige vervoering.
Na enkele luisterbeurten blijft het verhaal de fantasie voeden.
Wie zal als eerste de passie hebben (h)erkend? Was het De Kift, die oude heer, die iets van zijn jeugdigheid terugzag bij het onstuimige Rats On Raft?
Of was het juist die jongeling, die schoonheid zag in de eigenzinnige man op leeftijd? Ach, wat deert het.
Belangrijkst is dat ze tot elkaar kwamen, een muzikale minne. En nu is daar dan hun eersteling, hun eigen liefdesbaby. Het is een fraai kindje geworden.
