Quincy Fortes is een muzikant, producer en schrijver uit Rotterdam-Zuid, voornamelijk actief binnen de spookachtige post-rockband L’orne. Hiernaast is Quincy ook betrokken bij de acts Loveth Besamoh en Horse On The Ridge. Voor de Popunie schrijft Quincy columns over de lokale scene. In deze nieuwe column meer over de connectie tussen de traditionele muziek van Cabo Verde en Rotterdam!

Met meer dan 170 verschillende nationaliteiten, is het vrij gepast om Rotterdam te labelen als ‘melting pot’. Al sinds jaar en dag maken mensen van over heel de wereld zich deze stad de eigen. Zo ook mensen uit Cabo Verde (oftewel de Kaapverdische Eilanden). Een mens draagt natuurlijk altijd zijn eigen cultuur mee, en daar is traditionele muziek een essentieel onderdeel van! De traditionele muziek van Cabo Verde heeft misschien wel de meest interessante connectie met Rotterdam, ook wel het 11e eiland van Cabo Verde genoemd!

Ooit stuitte ik, in een nieuwsgierige bui over de cultuur van mijn familie, op een plaat met een bijzondere titel: Space Echo (The Mystery Behind The Cosmic Sound Of Cabo Verde Finally Revealed!). De tracks op dit compilatiealbum (uitgegeven door het label Analog Africa) worden
gevormd door het gebruik van synthesizers, die volgens het verhaal afkomstig waren van een gezonken goederenschip uit Baltimore en op het eiland São Nicolau aanspoelden. De meeste nummers zijn traditionele morna’s die, ondanks streng verbod, onder de radar van de Portugese kolonisten wisten te glippen door middel van deze ‘’moderne’’ sound.

Één van deze nummers sprong er voor mij tussenuit, namelijk: Sintado na Pracinha van Américo Brito, origineel afkomstig van zijn in 1980 uitgebrachte (en in Portugal opgenomen) soloplaat onder dezelfde naam. Na wat rondvragen bij mensen die meer van de cultuur af weten dan ik, kwam ik op twee bizarre ontdekkingen. Américo Brito woonde namelijk al sinds de jaren 80 in Rotterdam en dit nummer gaat dan ook over het Heemraadsplein! Pracinha d’Quebrod wordt het ook wel genoemd, wat ‘plein van arme sloebers’ betekent.

Op het Heemraadsplein waren vaak ook werkloze mannen te vinden die soms zelfs direct na ontslag zich naar het plein begaven om daar hun dag door te brengen. Dit plein was, vooral in de 70s en 80s, een ontmoetingsplek voor mensen uit Cabo Verde die in Rotterdam woonden of hier aanmeerden tijdens hun lange zeetochten. Américo had veel gesprekken met deze mensen en de inspiratie hieruit is te horen op deze ode aan het Heemraadsplein. In de jaren na deze release groeide Américo Brito uit tot een essentieel figuur in de Rotterdamse muziekgeschiedenis.

Tijdens het onderzoek voor deze column kwam ik er helaas wel achter dat Américo in 2023 is overleden, wat door zijn relatief kleine voetafdruk op social media vrij lastig te vinden was. Gelukkig kan er van zijn muziek, of het nou zijn soloplaat is, of zijn werk in Babylon en Djarana, nog altijd evenveel genoten worden. “Ik ben op de top geweest, ik ben dood en begraven geweest.” “Nu ben ik opgegraven en kom ik terug.” zei hij ooit in een interview met NRC.

En ondanks dat hij niet meer fysiek onder ons is, is zijn nalatenschap springlevend en rond dansend met jong en oud! En de Space Echo plaat staat, sinds een half jaartje ongeveer, tevreden te schitteren in mijn platenkast! Als ik zin heb in groovy, spacey en toch ook melancholische muziek, is de naald niet ver van de groef verwijderd!