Lewsberg is een èchte Rotterdamse supergroep, met leden uit Bonne Aparte, Rats On Rafts, Venus Tropicaux en Eklin. Het mooie is dat Lewsberg niet alleen een supergroep is door de origine van haar bandleden, maar ook omdat de muziek van Lewsberg toonaangevend is voor de huidige muzikale cultuur in Rotterdam.

Rotterdam heeft afgelopen jaren een opkomst gezien in bands die zich richten op de jaren tachtig en dan vooral de new wave en punk do-it-yourself cultuur van die tijd. Dit is duidelijk terug te horen in de lo-fi indie van Lewsberg, waar een goede dosis do-it-yourself in terug te horen is. Ze zijn goed te vergelijken met The Velvet Underground, maar ook bijvoorbeeld de vroege werken van The National kunnen een ijkpunt genoemd worden.

De ep The Downer bestaat uit drie verschillende nummers, die elk gelijke en aparte punten hebben. Het nummer Chances lijkt een beetje richting het werk van Rats On Rafts te gaan, door middel van het droge gitaargeluid, het snelle tempo en het strakke drumwerk. The Downer, het tweede nummer van de plaat, is van een heel ander kaliber, met een laag tempo en rustige tweestemmige zang. Het is duidelijk dat het nummer zo vormgegeven is om de ennui van de doemdenker muzikaal neer te zetten. Vicar’s Cross pt. 1 is, naar mijn mening, het sterkste nummer van de plaat. Verhalend over een enigmatisch figuur, The Vicar, en zijn leven, zet dit nummer goed de toon. De muzikale begeleiding van het verhaal (wat overigens écht verteld wordt, en niet gezongen) is heerlijk repetitief (en daardoor bijna meditatief) en zou wat mij betreft ontzettend lang door mogen gaan.

Al met al is de ep The Downer een uitstekend debuut van ervaren rotten in het muzikale vak – en vooral bijzonder omdat de band het geluid van dít moment binnen de Rotterdamse muziekwereld zo duidelijk en sterk neergezet.