22 juni 2016
•
Recensies
•
Mischa van Vlaardingen
Picking On You
cd-album
bluegrass / hillbilly / americana
Ry Cooder leeft nog immer, hij woont tegenwoordig in Rotterdam en heet Stringcaster. Na jarenlang in de States geploeterd te hebben om de oorspronkelijke muziekstijlen van het zuiden zo oorspronkelijk mogelijk te vertolken, wil Ry wel eens wat anders. Hij heeft zich gevestigd in Rotterdam en een band geformeerd met een paar uitstekende muzikanten:
Remco Prins: mandoline en lead vocals | Martin Voogd: gitaar en vocals | Tijmen Veelenturf: fiddle en vocals | Robert van Driesten: harmonica, banjo en vocals | Marcel Verbaas: contrabas en vocals.
In Rotterdam mag de handrem er eindelijk af en kunnen alle stijlen eindelijk eens een keer in de spreekwoordelijke melting pot.
Het resultaat mag er zijn. Wat een goede plaat! Vijf uitstekende muzikanten, die perfect op elkaar zijn ingespeeld. Hier horen we echte liefhebbers die het stadium van vertolken al lange tijd geleden achter zich hebben gelaten. Eigenlijk is het nog niet eens zo’n oude band; ik denk dat ze inmiddels zes jaar samenspelen en op een kleine wisseling na in dezelfde line-up als in de begintijd.
Voor Rotterdamse begrippen is het in zijn genre een band ’too big to fail’. Persoonlijk denk ik dat ze in het buitenland groter gaan worden dan in onze stad. Niet voor niets hebben we het hier over één van de weinige niet-Amerikaanse bands die door de CMA (Country Music Association) uitgenodigd is om op het CMA Live Festival 2015 in Nashville, Tennessee (USA) te komen spelen. Rest my case…
De plaat begint perfect met de opzwepende instrumental Hey, dat op het eerste gehoor lijkt op een onvervalste bluegrass-fiddle, maar in de verte hoor ik toch ook klanken uit het Hongaarse grensgebied met Servië. Dat zit hem nu eenmaal in die razendsnelle tempowisselingen en de gebruikte akkoorden. Met Righteous stappen we Coen’s ‘O Brother Where Art Thou?’ binnen. Wat een heerlijk nummer is dat.
Tell Me Something is het eerste oi-bluegrassnummer ooit. Het titelnummer Picking On You laat, net als bij het slotnummer Whiskey, Tequila Or Gin, goed horen wat een uitstekende stem Remco Prins heeft! Van mij mag hij de plaat zelfs nog iets meer domineren met nummers in de lagere stemregionen. Bij Whiskey, Tequila Or Gin moest ik onbewust steeds aan Kenny Roger’s You Picked A Fine Time To Leave Me Lucille denken.
Het ideale nummer om de band tijdens een concert voor te stellen is Everybody Is Trying To Be My Baby; er is ruimte genoeg voor alle muzikanten om hun niet te onderschatten kunde op de instrumenten te etaleren.
Ik ben gek op krankzinnige fusies van stijlen en ik word op mijn wenken bediend door So Inconvenient en You Walked Away; nummer met een flinke dosis klezmer. You Walked Away is tevens mijn favoriet op deze plaat, alhoewel het titelnummer mij ook niet onbetuigd laat.
Het album bevat onvervalste bluegrass- en hillbillykrakers als: Come Around, They Always Kick Me Out Of Bars en I’m Going Down Of Hill. Maar, dan toch effe anders… toch even wat smarter. Ook een goede chaingang-blues wordt niet geschuwd met Move On en bij Rock This Joint moest ik meteen denken aan Country Joe & The Fish…
Stringcaster heeft maar één nadeel; en dat is dat ze tegenwoordig meer in het buitenland optreden, dan lokaal. Op 24 juni spelen ze op het Jazzfestival Hillegersberg en dan is het weer wachten tot 28 augustus wanneer ze verschijnen bij Once Upon A Time In The West – pt. 2
Recenseren is echt geen straf!
Het hele album is te beluisteren op Spotify.