Vanuit Music Export Rotterdam worden doorlopend ondernemende Rotterdamse muzikanten ondersteund die bezig zijn ook voet aan de grond te krijgen buiten de landsgrenzen. The Sweet Release Of Death speelde van 9 t/m 18 mei voor de derde keer in Polen, voor de eerste keer in Tsjechië, en voor de tweede keer in Oostenrijk. Dit jaar 10 optredens back to back, verspreid over drie landen. 

Warschau – Met Evvolves, Blue Crime & Slumberland
Na in één ruk naar Polen gereden te hebben (een reis van 18+ uur), komen we midden in de nacht aan in Warschau. We slapen bij Bibi en Mateusz (van de Poolse bands Evvolves en Brooks was here), die dronken in coma liggen. Het duurt langer dan een uur voordat we naar binnen kunnen, omdat ze de deurbel en hun telefoons niet horen.

Het lijkt er nog even op dat we in de bus moeten slapen, maar na wat quality time op de straten van Warschau, lukt het ons uiteindelijk via ritmisch agressief deurgeklop om ze wakker te maken en kunnen we eindelijk neer.

Dit is de tweede keer dat we in Warschau spelen, dit jaar ook met Nederlands/Belgische vrienden Blue Crime en Slumberland, die samen op tour zijn en waarmee we een aantal data samenspelen.

Slumberland is een eenmans show met een bizarre installatie van houten rekken met effectpedalen, breinaalden, naaimachines en snaren, die hij sampled en daarmee nummers opbouwt.

Blue Crime een viermansband, die een soort noisy pop met vrouwelijke vocalen maakt.

Chmury is een bijzondere plek. Buiten staat het vol met graffiti, binnen sieren foto’s van Laura Palmer, Fox Mulder en Dana Scully de muren. Veganistische Pierogy wordt voor ons gemaakt, vreemde Poolse figuren komen met ons praten in gebroken Engels: we zijn weer in goede handen.

Dat veganistisch eten zou nog een thema worden. De dag na het optreden laat Mateusz ons met veel passie en lichte drang kennismaken met een nieuw concept in ons leven: Tofu Attack: All You Can Eat Vegan Food.

Sochaczew – Met Evvolves & Blue Crime
Het is kennelijk vrij lastig is om gehuurde bussen mee te nemen naar het oostblok, gevaar voor diefstal is groter en dat soort dingen. We hebben we een negen-persoonsbus gehuurd, terwijl we maar met z’n drieën zijn, maar deze mag in ieder geval helemaal legaal mee.

We hebben veel been- en slaapruimte, maar we kunnen ook andere bands en backlines meenemen. Zoals bijvoorbeeld die van onze Poolse vrienden Evvolves, een shoegazy mix van gitaren, keyboards en drumcomputer waarmee we dit jaar zes optredens doen.

De plek in Sochaczew waar we moeten spelen is zó klein en verstopt dat we er eerst langsrijden: Een schuur/garage is omgebouwd tot café en wordt gerund door twee broers.

Het hele dorp trekt er voor uit, want het is een speciale avond: Eraserhead (van David Lynch) wordt over de bands heen geprojecteerd, we eten veganistische hotdogs (die later gewoon van vlees blijken te zijn) en het er ontstaat een groot wodka-dansfeest.

Torun – Met Evvolves
In Torun, een flink toeristisch stadje met een grote rivier en historische ruïnes, spelen we samen met Evvolves in een hele hippe club. Er zijn ongeveer drie mensen. Die het gelukkig wel heel erg gaaf vinden en zelfs platen kopen.

We slapen in een hostel dat nog niet af is, zonder warm water. Na nog een beetje bij de rivier rondgehangen te hebben, gaan we weer verder met onze reis.

Lodz – Met Evvolves & Skinny Girls
Na vorig jaar in Lodz voor drie mensen in een donkere donkere grot gespeeld te hebben. hopen we stiekem op iets beters. De plek waar we spelen, lijkt al een stuk beter: een enorm hip terrein met loodsen en gebouwen waar winkeltjes en restaurants in gevestigd zijn.

Ook het podium is prachtig, maar we hebben echter geen geluk: Er is een belangrijke voetbalwedstrijd die buiten bekeken kan worden (later meer problemen met sport).

Er staan gelukkig wel nog een handjevol enthousiaste mensen, en als klap op de vuurpijl staat Alicia nog een paar keer onder stroom. Lodz blijkt niet onze stad.

Positiever: Na ons speelt Skinny Girls, een one-man noise project dat steeds hypnotiserende wordt, hoe langer je er naar luistert. Onze harten zijn gestolen.

Wroclaw – Met Evvolves
Nieuwe ervaring: spelen in een 13e eeuwse toren. Daarmee ook nieuwe uitdagingen: Martijn’s Twin Reverb een historische muur door dragen en de gehele backline drie verdiepingen een toren in tillen. Dit is wel één van de meest bijzondere plekken waar we ooit gespeeld hebben, heel anders dan de donkere kraakpanden die we gewend zijn.

Omdat we boven in de toren spelen, is onze muziek in de wijde omtrek te horen en de ruimte wordt al snel gevuld.

Een totaal ander avontuur: onze slaapplek, die geregeld was voor die avond wordt gecanceld. Uiteindelijk kunnen we gelukkig terecht (waarvoor eeuwige dank) in een gigantisch kraakpand vol donkere gangen en kamers, waaronder slaapkamers die niet zouden onderdoen voor in een horrorfilm.

Zelfvoorzienend als we zijn, trappen we een eettafel opzij en slapen we op de vloer in een huiskamer. Evvolves neemt plaats in de claustrofobische bunkbedden: laag plafond, driedubbele hoogslapers met plankmatrassen. Sven wodt de volgende ochtend wakker gelikt door een labrador. Charming.

Ostrava hardcore bar – Met Evvolves
Ons eerste optreden in Tsjechië is in een horror-themed hardcore bar, genaamd Plan B Hardcore Bar. Het verschil met Polen is direct te merken: Kronen. Alcohol is belachelijk goedkoop, en de oudere generatie spreekt slecht Engels.

We hebben het geweldige geluk dat we spelen tijdens de grootste ijshockey wedstrijd van het jaar: Tsjechië vs. Canada. IJshockey is dus kennelijk de nummer één sport in Tsjechië; de hele stad zit volgeplakt met ijshockey reclames. Weer wat geleerd.

We rekenen al op een herhaling van het sportdrama in Lodz maar we hebben toch geluk: ondanks dé wedstrijd van het jaar is de zaal toch gevuld met mensen die kennelijk aan het ijshockey-virus ontsnapt waren.

Het is onze laatste avond met Evvolves: reden om bijzonder dronken te worden op de bizar goedkope alcohol (een gin-tonic kostte omgerekend 1,30). Canada won overigens de wedstrijd: een gespreksonderwerp dat we wijselijk vermijden.

Praag – Met Blue Crime
Optreden in wereldstad Praag. En we spelen nota bene midden in het centrum op een boot aan de rivier, in (A)Void Floating Gallery. We maken ons nogal wat zorgen over de kwaliteit van het geluid, maar dat blijkt uiteindelijk ongegrond.

Tijdens de set van Blue Crime blijkt al dat alles prima tot zijn recht komt, en we spelen met de mooiste backdrop ooit: de rivier, met de in het donker verlichte stad op de achtergrond.

Om de sfeer helemaal compleet te maken gaat er na ons optreden vuurwerk af (niet voor ons, voor een trouwerij op een boot, maar we blijven dromen).

Later op de avond speelt Slumberland binnen in de boot, een perfecte setting voor zijn droney hypnotiserende geluidskunst. Daarna crashen we samen met Blue Crime en Slumberland in een gigantische zaal van een hostel dat nogal wat van een klooster of weeshuis weg heeft.

Chomutov – Met Blue Crime
In Chomutov doen we wederom een optreden buiten, ditmaal op een festival in een park. We zijn ons aan het vervelen tijdens een soundcheck en besluiten wat rond te wandelen. Dit leidt tot één van de meest bijzondere momenten van de tour.

Een organisator van het festival fietst langs en vraagt of we meegaan met een rondleiding: Een bezoek aan een gigantisch verlaten zwembad samen met de pas verkozen burgemeester.

We krijgen een tour door het totaal in onbruik geraakte zwembad. Geen vreemde setting voor een post apocalyptische zombiefilm. Uiteraard pakken we nog even een foto moment met de burgermeester mee, die naast burgemeester ook naaktfotograaf is (!!!). Hij had de verkiezingen gewonnen, nadat gebleken was dat zijn tegenstanders zigeuners hadden ingehuurd om meer stemmen te krijgen.

Het optreden was een aparte ervaring. Tijdens het optreden crasht een totaal dronken oma in de pedalen van Blue Crime.  Tijdens onze set lijkt het geluid te verdwijnen in de bomen en het gras. Na een paar nummers komt het gelukkig nog goed en spelen we voor een flink publiek toch nog een fijne set.

Wenen – Met No Fun & See Through Dresses
We spelen in Wenen een bizar kraakpand, Venster 99, dat verdacht veel weg heeft van een Rotterdams boogje. En we ontmoeten nieuwe bands: No Fun (AT) en See Through Dresses (USA). Het is altijd leuk nieuwe mensen en buitenlandse bands te leren kennen, vooral als ze ook nog eens heel goed zijn.

Martijn eindigt ernstig stoned aan de bar in een te kleine gucci blazer voor vrouwen, samen met de frontvrouw van See Through Dresses, die veelvuldig kenbaar maakt dat ze haar hondje mist. We overnachten bij de zangeres van No Fun in een historisch Weens pand.

Graz –Met Blue Crime & See Through Dresses
Vorig jaar speelden we ook al in dit zusje van de Sub071 in Leiden. Nadat we er vorig jaar gespeeld hadden, vroegen ze ons of we wilden meedoen aan een project. Ze wilden een mixtape maken en vroegen ons of er een nummer van onze plaat op mocht. De opbrengst van deze mixtape zou gaan naar de opvang van vluchtelingen.

Bizar toeval: op de dag dat we er spelen komt deze mixtape, getiteld In Case Of Doubt #1 uit. Op de mixtape staat Ghosts in Furcoats, afkomstig van onze eerste plaat. Hiermee hebben we tevens de wedstrijd ‘Welke band brengt meer op voor vluchtelingen’ gewonnen van The Afterveins.

Zowel Blue Crime, See Through Dresses en Slumberland spelen deze avond: een soort combi van alle bands, die we op tour langs hebben zien komen. Altijd fantastisch in de Sub: het eten, waarschijnlijk wel het beste vegan food van de tour. De geluidsman meldt het hardste basgeluid wat hij ooit gehoord heeft; ook iets om trots op te zijn.

Al met al een mooi einde van de tour. Veel bekende en veel nieuwe gezichten gezien, een nieuw land afgestreept en goede contacten opgedaan voor de toekomst!

Sommige foto’s zijn afkomstig uit de het tourblog dat de band maakte voor ZINESTERS dat je hier kunt vinden.
Wil je meer weten over The Sweet Release Of Death? Bezoek hun Facebookpagina.

Deze tour werd mede gefinancierd door Popunie Music Export Rotterdam.