Vanuit Music Export Rotterdam worden doorlopend ondernemende Rotterdamse muzikanten ondersteund die bezig zijn ook voet aan de grond te krijgen buiten de landsgrenzen. Van 8 t/m 20 mei tourde The Cosmic Carnival door Zweden in een vehikel dat met recht een tourbus mag heten. Lees hier hun avonturen on the road.

Onze oefenruimte staat in een gebied wat voornamelijk gedomineerd wordt door industrie. De uiterst luxe tourbus annex rijdend hotel die ons daar in alle vroegte stond op te wachten, stak dan ook goed af tegen het stof, de arbeid en rook op de achtergrond.

Na een korte kennismaking met onze Portugese chauffeur Adelino, gingen voor 15 man instrumenten en intimiderend veel bagage het laadruim in en vertrokken we richting het noorden, luid zwaaiend naar de achterblijvers.

Op die eerste dag, 5 mei, speelden we op drie bevrijdingsfestivals in Nederland alvorens ons richting Zweden te begeven. De eerste was in een zonovergoten Leeuwarden op een vol en enthousiast plein. Het was goed om te zien dat het tijdens de show steeds drukker was geworden.

Maar wij moesten het feest verlaten en zo snel mogelijk naar Alkmaar, waar in stadspark De Hout altijd een podium klaar staat, in een prachtig park. We hebben al eerder met veel plezier in de muziekkoepel gespeeld en dit keer was niet veel anders. Ook onze nieuwe nummers werden erg goed ontvangen en we mochten eigenlijk niet eens weg na ons toegift, maar aan elke teleurstelling zit helaas een begin.

Van Leeuwarden naar Alkmaar is uiteraard de verkeerde kant op als je naar Zweden wil. Daarom vertrokken we vanuit Alkmaar toch maar richting de Duitse grens. Maar niet voordat we in Groningen onze laatste show van die dag hadden gegeven. Op het enorme terrein van het festival stond ook daar een podium op ons te wachten.

Hier speelden we een set als The Cosmic Carnival Express, waarbij we geholpen worden door een lading vrienden/muzikanten om de avond te vullen met blues, bluegrass, traditionals en countryrock. Naderhand was elk bandlid goed afgedraaid en wilden wij eigenlijk meteen na de gig ons bed in. En dat kon gewoon, wat een luxe! Adelino had geregeld dat we de nightliner achter het hoofdpodium konden parkeren, inclusief stroomtoevoer. Zo konden we in alle rust de dag afsluiten, filmpje kijken, tanden poetsen en naar bed.

Rond het middaguur vertrokken we richting Hamburg en die stad was van levensbelang. Er was een douche bij de truckstop waar we sliepen, ’s avonds speelde Bayern München tegen FC Barcelona en de volgende dag werden daar onze boodschappen gedaan voor de hele tour.

Scandinavië is namelijk erg duur en om kosten te besparen en de laadruimte van de nightliner volledig te gebruiken, werd de Lidl in het centrum van Hamburg geplunderd door een ruim dozijn aan muzikanten.

Uiteraard werd voornamelijk alcohol ingeslagen, want de berichten over 6 Euro voor een getapt pilsje deden ons het zweet al uitbreken lang voor we wisten hoe je Växjö eigenlijk uitspreekt.

We hebben wel enkele Hamburgse parkeerreglementen enigszins in ons voordeel moeten negeren om al die winkelkarren vol spullen ook daadwerkelijk in onze rijdende herberg te kunnen laden, maar met een nightliner dwing je veel af!

Met al dat bier, de wijn, chips en zelfs nog gezonde dingen zoals pastasaus, tomaten en een zekere komkommer reden we Denemarken in. Dit land laat je langzaam wennen aan het Scandinavische landschap. Na de twee lange, indrukwekkende bruggen over het water van het Kattegat bevonden we ons eindelijk in Zweden.

8 mei – Lund en Malmö
We reden nog een klein stukje door tot Lund, waar we ergens binnen de bebouwde kom langs de weg tegenover pastelkleurige woonhuizen hebben overnacht. De volgende ochtend moesten we al vrij vroeg bij Radio AF zijn. Hier werd ons het hemd van het lijf gevraagd en hebben we een paar nummers akoestisch gespeeld.

Er was na de uitzending gelegenheid tot een wat diepere kennismaking met de programmamakers, wat extra koffie en eindelijk weer een toiletbezoek op een onvervalst, aardewerken exemplaar. Eenmaal weer buiten bleek dat Lund klein is en toch een indrukwekkende kerk tentoonstelt, evenals wat andere schitterende gebouwen en een leuk parkje…

De eerste Zweedse stad draagt de naam Malmö goed. We hebben alleen de venue gezien en de parkeerplaats achter een tankstation, waar we wakker werden met een ontbijtje van onze geluidsman Matthijs. Iets met eieren en campinggas. Maar dit alles was genoeg; de eerste goede gesprekken met Zweden (meervoud) werden hier gevoerd.

We speelden in veganistisch restaurant Sájvva, het woord voor ‘rustoord’ uit de taal van de Noord-Zweedse, inheemse bevolking. Hebben die iets te maken met de doelgroep van The Cosmic Carnival? Ik weet het niet maar het was in ieder geval een zinderend succes, de zaak zat bomvol en er was geen enkele rust meer te bekennen daar.

Die nacht lagen we tevreden in ons minimalistische kajuitje, opeengestapeld in onze vertrouwde nightliner om de volgende ochtend de 250 km naar Kalmar te rijden. Deze stop zou een bijzondere worden, wat meteen al duidelijk was toen we uit de bus stapten naast een ferme begraafplaats. Ondanks dat wordt deze stad in grote getale bewoond door studenten, en studenten willen feest.

9 mei – Kalmar
Voor ons begon het feest al toen de Zweedse boeker langskwam en zei dat ieder smerig genoeg reislid bij hem thuis kon douchen. Als dubbel puntje op de Zweedse ö, was er net als in Malmö, een buffet waar we vrijelijk gebruik van konden maken.

Uiteindelijk hebben we in Kalmar een pre-party meegemaakt, een fjord van een show gegeven in Lilla Klubben, een afterparty doorstaan (op je sokken, dat hoort!) in Henric’s Garden en vrijwel geen eigen (Duits) bier aangeraakt, laat staan de komkommers.

10 mei – Växjö
Växjö. Dat is het kleine plaatsje waar ons volgende avontuur plaatsvond; je spreekt het uit als Vuh’kwèh, met de klemtoon op de laatste lettergreep. Kafé de Luxe is het toneel voor een bijzonder intiem optreden met een klein, klein, doch zéér dankbaar publiek.

De band stond tussen stoelen en tafels, de backline stond daarop. Maar dat vonden wij niet erg, vooral niet omdat de geserveerde achtertuinburgers, het koude bier en de loeiwarme douche backstage de toon al hadden gezet.

De volgende ochtend bleek dat Växjö nog een verrassing in petto had. De telefoon ging bij Nicolas, tevens vroege vogel, en Giel Beelen bleek aan de lijn te hangen. Hij belde om te vertellen dat we naar Sziget gaan in augustus! Als je met een nightliner door het schitterende Zweden tourt, denk je dat het niet snel nog beter kan worden… en dan staat ineens Sziget op de Google-agenda!

Later op de dag vertrokken we eigenlijk zonder concrete bestemming het binnenland van Zweden verder in, voor een shoot met Richard Beukelaar. Ik nam zelf, in het bezit van de benodigde papieren, plaats achter het stuur van de bus om Adelino wat rust te gunnen.

We zochten een mooie plek waar onze fotograaf ongestoord zijn gang kon gaan, wat even zoeken was, want in Zweden is ook écht het gras verderop steeds groener. Uiteindelijk vonden we een rustig plekje, mooie natuur op de achtergrond en een half verlaten tankstation op de voorgrond.

Waar Adelino, onze held, zijn kans zag om de 600 liter watertank van de nightliner ook ein-de-lijk weer vol te gooien. Drinkwater kun je in flessen kopen maar het toilet moet ook doorgespoeld kunnen worden. En die watertank is uiteraard alleen bij te vullen bij een tappunt met een specifieke aansluiting, dus er waren al enkele dagen met toiletstress voorbij gegaan. Bovendien zijn ze in Zweden groot fan van water met koolzuurgas, en probeer daar maar eens koffie mee te zetten…

13 en 14 mei – Stockholm
Met de geschoten foto’s en de volle watertank gingen we weer verder naar het noorden. Stockholm was onze volgende halte, van de natuur zo de grote stad in. Dat was wel even wennen. Het is er druk, het weer was slecht en we moesten ver lopen. Het optreden van die avond in Obaren was even ontnuchterend als de aanloop er naartoe.

Het geluid en de techniek waren hartstikke prima, het idee was alleen dat we als een soort achtergrondmuziek zouden fungeren in een soort van hippie club. Naar verluidt kost het vispannetje in het aangesloten restaurant zo’n 200 euro, dat schetst de situatie misschien wel het best.

Om die kloof toch wat te overbruggen, besloten we recht voor het Koninklijk Paleis de nacht door te brengen. Midden in de stad met uitzicht op de rivier aan de ene kant en automatisch gewapende mannen aan de andere kant. Dat is wel even wat anders dan de parkeerplaats bij de McDonald’s.

Dat deden we namelijk met enige regelmaat, handig met wi-fi en de wasbeurten in het invalidentoilet. Die avond speelden we om de hoek, ook weer in Stockholm, in de Pet Sounds Bar.

We kwamen binnen in een donkere, betonnen en naar bier stinkende underground kelder met een vrouwelijke reggae-dj, heerlijk!

En de show was in één dampende lijn met de sfeer in de volle catacomben. We hebben meer zweet gezien dan bier, maar dat kan ook door het prijsverschil komen.

15 mei – Norrtälje
De stadse drukte verruilde zich voor de rust van het het pittoreske Norrtälje. Daar speelden we in een aandoenlijk theatertje Theatern, gelegen aan een waterstroom met hier en daar een kolkend watervalletje. Het theater vulde zich met de verveelde plattelandsjeugd vol energie en de zaal transformeerde in een serieuze danceclub met afgetrainde dorpelingen.

Snoeiharde dance als warm-up voor The Cosmic Carnival. Even was er de vrees dat dit helemaal fout zou aflopen. Maar na de eerste noten van Bob Dylan’s Outlaw Blues ging  het feest onverdroten verder en besefte iedereen dat je bij ons net zo hard kunt dansen. Dit was wellicht zelfs de beste gig van de tour!

We werden er als helden verzorgd: lekker eten, een backstage inclusief douche (de eerste weer sinds 4 dagen) en een ton met koud bier. Dat is in de rest van Zweden wel anders.

Je krijgt overal wel goed te eten, maar je krijgt twee biertjes per persoon en de rest tegen korting, waarna je nog steeds meer moet betalen dan in Nederland. Dan heb je aan ons een verkeerde. We werden gedwongen creatief om te gaan met deze omstandigheden, die deden denken aan de drooglegging van de jaren twintig.

16 mei – Uppsala
De studentenstad Uppsala is de meest noordelijk plaats waar we geweest zijn, vanaf hier gingen we weer langzaam terug naar beneden. Uppsala is de volwassen versie van Norrtälje: groter, drukker, maar zeker net zo idyllisch in bepaalde hoeken. De bistro Cousteau organiseerde een muziekavond en de sfeer binnen was makkelijk intiem te noemen. Daarom besloten we dat onze twee sets ook die sfeer moesten gaan vertolken.

Een rustig, sfeervol begin met uiteraard weer wat energieke afsluiters zette de bar alsnog een beetje op zijn kop. The Cosmic Carnival heeft gelukkig overal in de ‘beschaafde’ wereld wel ergens vrienden zitten en zo ook in Uppsala. En dus werd er na afloop uiteraard nog even een (wederom Duits) afzakkertje gedaan.

Voor de twee volgende dagen stonden er geen shows op de agenda. Dat gebeurde wel vaker, nadeel alleen was dat we dan zelf voor ons eten moesten zorgen. Het was af en toe best een experiment om voor zoveel mensen iets zinnigs te koken op een klein camping-gasstelletje, maar de Duitse boodschappen waren niet voor niets gedaan.

19 en 20 mei – Göteborg
Uitgeput konden we onze weg naar Göteborg vervolgen, waar we onze laatste show in Zweden speelden. We zijn twee dagen in Göteborg geweest. De eerste dag was nog show-loos, dus we konden de stad uitgebreid verkennen. En er was iets met Göteborg.

Zweden is een overgereguleerd land, wat misschien de leerzame, scherpe randjes van het leven haalt en een soort schaapachtige sfeer veroorzaakt.

Maar daar aan de westkust lijkt het wel of de spartelende liberaal warempel iets in de pap te brokkelen heeft. De stad deed ons denken aan Rotterdam, vooral vanwege het feit dat de haven vrijwel midden in de stad ligt. De arbeid die daarbij komt kijken heeft de stad en de inwoners duidelijk gevormd.

Daarnaast is het een paradijs van tweedehandswinkels, shops met vintage kleding en platenzaken met zelfs tweedehands vintage platen.

Een show-loze dag betekent niet dat er geen muziek gemaakt gaat worden natuurlijk. ’s Middags waren een aantal van ons twee van die eerder genoemde, spartelende revolutionisten tegen het lijf gelopen, die vertelden over een kleine berg aan de rand van Göteburg. Het verbluffende uitzicht daar op bijvoorbeeld de rivier die er doorheen stroomt was letterlijk het hoogtepunt van de tour. En uiteraard moest daar even gejamd worden…

De laatste show was een klapper! Bij binnenkomst werd ons verteld dat we tot zeven uur ’s avonds binnen mochten roken. Na dat tijdstip treden alle Zweedse horeca-regels pas in werking, of iets dergelijks. Dus tot die tijd gold de venue als iemands privé-terrein, dat scheelt een heleboel Zweedse regels.

Deze bar, genaamd Hammok, werd gerund door een hard werkende, oudere man met spierwit lang haar in een goed staartje en een leren broek. Hoewel dit bij ons al bekend was verontschuldigde hij zich in het begin al voor het feit dat hij geen gage kon garanderen. Die garantie hadden we wel bij alle andere venues, maar bij Hammok ging men ouderwets met de pet rond.

Er hingen dan ook flyers in de zaak met daarop vermeld: “LIVE MUSIC, bring cash or GO TO HELL!” Gedurende het optreden stroomde de zaak steeds voller en iedereen had het blijkbaar erg naar hun zin. Want toen de pet, wat in werkelijkheid een grote emmer was, in de handen van de hondsblije eigenaar onze kant op kwam, werd het duidelijk dat onze laatste avond ook de meest lucratieve avond was geweest.

Het allerlaatste wat we in het koude Scandinavië gedaan hebben, is in Vrijstad Christiania een enkel baantje getrokken, een paar minuten in het warme bubbelbad gezeten en de douches opgezocht. Fris begonnen we aan de reis naar huis, een nieuwe festivalseizoen stond alweer voor de deur…

Meer weten over The Cosmic Carnival? Bezoek hun website of Facebookpagina.

Deze tour werd mede gefinancierd door Popunie Music Export Rotterdam.