Tijdens onze Winter Is Coming mini tour spelen we drie shows. Eén in Frankrijk en twee in Duitsland. Alles bij elkaar een vierkant rondje van ongeveer 2000 kilometer.
Lille, Frankrijk
De eerste show is in de Franse stad Lille, op ongeveer drie uur rijden vanaf Rotterdam. Onderweg worden we gebeld door de boeker. Helaas is hij ziek en kan hij er vanavond niet bij zijn. Gelukkig zegt hij dat we na de show wel bij hem kunnen overnachten.
Na een verder voorspoedige reis komen we eind van de middag aan bij de locatie. Le Midland is een niet heel grote, nogal smoezige, typische Franse kroeg met achterin een goed verstopte deur naar de zaal.
Als we aankomen is alleen de eigenaar van de kroeg aanwezig. Hij maakt ons met handen en voeten duidelijk dat we onze backline kunnen uitladen en opbouwen. Niet veel later arriveren ook twee andere bands die zullen spelen.
Helaas zijn de met de boeker gemaakte afspraken over onder andere een maaltijd niet bij de eigenaar doorgekomen. Het wordt dus een pizza in de stad. Daarna is het showtime voor ons.
We spelen een goede set. Met redelijk wat verkochte merchandise was het een geslaagde avond. Na een half uurtje zoeken door onverlichte straten zien we in de buurt van het opgegeven adres iemand op straat staan zwaaien waarvan we hopen dat het de boeker is.
Fap (what’s in a name) laat ons het voorkamertje van zijn anti-kraak appartement zien waar we kunnen tukken. Vrij klein, maar hij zegt tegen ons: “yesterday a reggae band with eight people slept here”. Omdat het een nogal typische buurt is besluiten we dat de ruimte groot genoeg is voor de complete inhoud van de bus, en ons vieren.
Plochingen, Duitsland
Omdat de reggae band nog best goed ruikbaar is, zijn we ’s ochtends al vroeg vertrokken. Na een kleine zes uur rijden komen we op tijd aan in Plochingen waar het Plochingen & Friends Fest aan zijn tweede dag bezig is.
Het gebouw is een typisch cultureel centrum, niet heel sfeervol, maar wel comfortabel. We worden hartelijk ontvangen met alles wat we nodig hebben: een stagemanager, een geluidsman, een slaapplek en een drie-gangen-diner.
We kunnen onze backline direct opbouwen. Na een korte linecheck kunnen we ons installeren in de, één verdieping lager gelegen, slaapzaal. Er spelen deze avond vijf bands, met MXRCXL als vierde, wat ons de tijd geeft om nog even te chillen.
Na een vette set van de locals Apaath spelen wij onze set, die erg goed wordt ontvangen. De zaal JUZE heeft een goede geluidsman en het publiek komt aardig los. We verkopen na afloop veel merchandise, zoals meestal in Duitsland het geval is.
Omdat we niet meer hoeven in te laden en rijden, hebben we de tijd om te relaxen en te socializen. De dag voor onze tour is de videoclip voor The Damaged One uitgekomen en daar krijgen we toffe reacties op. Altijd fijn.
Als we in de vroege ochtend door het barpersoneel alleen achtergelaten worden met het verzoek om niet al het bier uit de koelkast mee te nemen als we weg gaan, hebben we nog tijd voor een paar uur slaap.
Chemnitz, Duitsland
Aangekomen bij Subway To Peter in Chemnitz is alleen de schoonmaakster nog aanwezig. Ze vertelt ons dat ze over twee uur pas open gaan, maar tipt ons de Chemnitzer Weihnachtsmarkt om de tijd te overbruggen.
De hel op aarde, zelfs zonder aanslag, maar Tijmen genoot zichtbaar en daar gaat het om. Nadat we de nodige glühwein en andere narigheid hebben doorstaan is het tijd om terug te gaan naar de club. Een sfeervolle kelder/bar waaronder een soort bakstenen boog naast het biljart een plek is die als podium dient.
We doen hier met een klein mengpaneeltje ons eigen geluid en dat klinkt verrassend goed. Na een korte soundcheck heeft de barman een vegan meal klaar gemaakt en hebben we nog ruim de tijd voordat we moeten spelen.
Onze verwachtingen zijn hoog, want deze plek is super gaaf en het is zaterdagavond. Helaas valt de show tegen. Van de ongeveer 50 aanwezigen neemt slecht een handjevol mensen de moeite om ons te checken.
De meeste blijven aan de bar of aan hun tafeltje hangen en doordat we achter een moeilijke hoek spelen, zien we dus echt maar een paar mensen. Gek genoeg reageren ze wel enthousiast met een goed applaus, en uit de fooienhoed die rond is gegaan blijkt toch wel degelijk waardering.
Desalniettemin een hele aparte show, waar we na afloop al snel om kunnen lachen maar die we ook snel willen vergeten. Nadat we na enig aandringen een shot van de beruchte Subway To Peter knoflook wodka hebben gedronken mogen we weg. We slapen in een net nieuw appartement van de club, op tien minuten rijafstand.
Een witte, lege kamer met matrassen op de grond, omdat de stapel bedden nog in bestelling zijn. Groot genoeg voor onze backline en al onze spullen, dus wij zijn tevreden. Nadat we de stad in zijn gelopen voor een afknappertje ter afsluiting van dit weekend komen we tot de conclusie dat Chemnitz, los van onze show en de kerstmarkt, best een leuke stad is. De volgende ochtend rijden we de laatste 750 kilometer naar huis.
MXRCXL
Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en optredens van MXRCXL via hun website en geef ze een like op Facebook.
Deze tour werd mede gefinancierd door Popunie Music Export Rotterdam.
De titel staat, nu is het tijd deze te verantwoorden. “Who lives. Who dies. Who tells your story.” Deze drie zinnen vatten eigenlijk heel Hamilton samen. Een musical die mij, als spoken word artiest en mens, een nieuwe kijk op hiphop heeft gegeven.