
Clouds
- Timber
Alsof je buurman op het cd-hoesje staat, gefotografeerd ergens in een tuin. “Mmmm….. dit kan nooit iets wezen.” Is het eerste wat bij me op komt.
Ik druk op play en ergens begint iemand te zingen op een hele natuurlijke manier zonder enige vorm van opsmuk. The New Me, zingt de grijzige vijftiger van de hoes mij tegemoet. Het arrangement lijkt geleend van een oud hitje van Paul McCartney. Clouds heet deze tweede plaat van de singer/songwriter die zichzelf Timber noemt. Het resultaat kabbelt lekker weg en vult de huiskamer met frisse klanken en fatsoenlijk gezang.
De 12 liedjes passen prima bij de zondagochtend in de herfst. Buiten vallen de blaadjes van de bomen en het weer is net te druilerig om jezelf op een racefiets te hijsen en met je kop in de wind door de duinen te fietsen. Dus maken we het thuis gezellig. Terwijl ik een bakkie thee in schenk voor mijn vrouw en twijfel of ik er een speculaasje bij moet nemen, gaat deze Timber verder en oppert Not Giving Up On You op een manier die mij doet denken aan Steve Winwood. Eén van de grootste muzikale goden die de popmuziek ons heeft geschonken. Wie goed luistert, hoort ergens in de verte Can’t Find My Way Home van de superband rond Winwood, Blind Faith. Stir Up The Fire is de uitschieter van het album. Dit liedje misstaat zeker niet op NPO radio 2. Ik zou bijna zeggen dat dit de ideale arbeidsvitamine plaat is.
Qua composities gaat Timber echt uit van het liedje. Hier en daar is het wel net iets te vrolijk, braaf en te campy waardoor het ietwat geforceerd kan overkomen. Maar net op het moment dat het album begint in te kakken met liedjes als Two Ships en The Things I Did, weet Timber je weer bij de lurven te pakken met A Good Person. Ineens weet je ook waarom je van muziek houdt in de breedste zin.
Toch is het gaandeweg erg veel van hetzelfde. De arrangementen en de natuurlijke stem van Timber beginnen uiteindelijk te vervelen. Dit is weer het zoveelste bewijs dat singer/songwriter-pop niet langer dan zo’n 25 minuten vers blijft. Hoe mooi, fris en zelfs origineel het soms ook kan zijn, saaiheid ligt continu op de loer. Je moet van goede huize komen wil je de aandacht vast weten te houden als singer/songwriter.
Wil Timber hier een vervolg aan geven is mijn tip: probeer tussendoor meer vanuit de muziek te denken en af en toe in een bandconcept iets te componeren middels een spontane jamsessie. Dit maakt het dan net wat uitdagender en levendiger.