Sena Performers Grote Prijs van Rotterdam maakt finalisten Electronics bekend!

Juryleden Trian Kayhatu en Jaap Wiewel (Killing Skills) hebben de moeilijke klus geklaard en hebben vier finalisten gekozen uit alle aanmeldingen voor de categorie Electronics van de Sena Performers Grote Prijs van Rotterdam 2019. Alle acts konden feedback krijgen op de door hen ingezonden tracks en hoorden tijdens dit gesprek met de jury of ze door zijn naar de finale. De acts die door zijn: FallwoodKofi The Unknown, Pildrin en Oby Nine.

Maar nog niet getreurd voor de producers die niet door zijn, er is nog een finaleplek te bemachtigen via online stemmen! Vanaf vrijdag 14 juni kunnen afgevallen acts uit alle vier de categorieën nog kans maken op de laatste finaleplek in hun categorie. Via Instagram & Facebook zal met behulp van de hashtag #GrotePrijsRdam19 een actie plaatsvinden voor alle aanmeldingen om zich alsnog te kunnen plaatsen voor de finales.

Fallwood

Kofi The Unknown

Pildrin

Oby Nine




 

De finale voor Electronics vindt plaats op vrijdag 20 september in BIRD.

In de loop van deze week worden ook de finalisten van de andere categorieen bekend gemaakt. Houd de socials van de GPR in de gaten!

Website / Instagram / Facebook

 

Tourverslag: The Sweet Release Of Death door Europa

Het is een alweer een tijdje geleden dat we getourd hebben. We hebben het laatste jaar weinig gespeeld en gewerkt aan een nieuw album getiteld The Blissful Joy of Living dat in oktober uitkomt. De eerste single Sway is net online uitgekomen op het moment dat we weg gaan op een korte tour die we geregeld hebben rondom het Sharpe Festival in Bratislava, een showcase festival waar we voor geboekt zijn.

Die Schute, Hamburg

Die Schute is een boot met daaromheen een woon / werk gemeenschap met grootse Water World achtige plannen: terwijl we er zijn zijn mensen bezig om versleepbare pontons af te bouwen waar mensen kunnen wonen en werken. Er zijn muziek en techniek workshops en een aantal mensen wonen ook op het complex. De wereld blijkt ook weer klein te zijn: verschillende Nederlandse bands die we kennen zijn hier al langs geweest (o.a. Wolvon, Bonne Aparte, Lewsberg).

Voor ons is het vreemd genoeg ons eerste optreden in Duitsland. Op een boot spelen is vaak niet optimaal qua geluid, het is uiteindelijk ook niet heel druk, maar de mensen die er zijn zijn wel enthousiast en uiteindelijk eindigen we na een paar biertjes in een superfancy hostel dat bij het complex hoort, inclusief yoga studio waar Alicia dankbaar gebruik van maakt.

Cesne, Wroclaw (met AveCaesar)

Over een weg die zo hobbelig is dat zelfs Belgen er stijl van achterover zouden slaan begeven we ons op langzaam tempo naar Wroclaw. Het landschap kleurt geel door de koolzaadplanten die overal aanwezig zijn. Het was onze eerste optreden in Duitsland, maar het is zeker niet de eerste keer in Polen voor ons, het voelt zelfs bijna raar om er maar één optreden te doen. Gelukkig keert Alicia in mei terug met Bart (Cusack, Eklin) Daanie (Cusack) en Aram (AC Berkheimer, Cusack) voor een serie optredens van hun nieuwe band Neighbours Burning Neighbours.

We spelen in een Wroclaw versie van de Rotterdamse Boogjes (waar wel nog een trein overheen komt!); Czuła jest noc. De avond ervoor speelden we alleen, deze avond met lokale band AveCaesar. Ze schrikken van Sven zijn minimale drumkit (hij speelt zonder toms) en gaan snel nog wat spullen halen voor de soundcheck. Het is heel fijn om weer samen met een band te spelen, we zijn simpelweg geen avondvullende act.

Nog leuker: ze zijn goed. De band produceert met twee mensen een muur van lawaai, met de gitarist midden in de zaal, omringd door effecten. Het was al drukker, maar tijdens onze set staat het echt vol. Het is een chaotische set in het donker en mensen zijn erg enthousiast. We spelen zelfs een toegift: dat komt niet vaak voor.

Club Bombura, Brezno

De volgende is een bijzondere. We spelen in een kennelijk legendarisch venue in het Tatra gebergte, gerund door een excentrieke man die op een elektrische fiets (die kennelijk met gemak over bergen heen kan) die meer op een motor lijkt komt aanfietsen als we aan het uitladen zijn. Het landschap (en de smalle bergwegen) is vrij bizar voor een Nederlander. Kennelijk is er zelfs wintersport in het seizoen (hier en daar is nog sneeuw te zien).

Na de soundcheck wenkt de man ons; “Come. Come…”. Hij begint aan een deur te sjorren die naar een kelder lijkt te gaan. We maken ons al zorgen maar dat blijkt niet nodig. De deur zwaait open: een elektrische racebaan, door hemzelf gebouwd, met een kast vol autootjes en posters van Formule 1 auto’s aan de muur, die hij met veel liefde laat zien.

Na een korte race op de racebaan is er vrijwel niemand tijdens onze set. Er lopen nog een paar mensen binnen die uit compleet onbegrip vragen waarom we maar zo kort spelen. Kennelijk zijn mensen gewend dat bands hier sets van drie uur spelen. Toch zijn er drie kids die het leuk vonden, de geluidsman blijkt extreem gezellig. De dochter van de eigenaar heeft bizar lekker voor ons gekookt. We blijven nog een tijd hangen. Zo kan een optreden waar nauwelijks iemand is toch nog leuk zijn.

Sharpe Festival, Bratislava

Dit tweedaagse festival vindt plaats in een kleine flat, een voormalig technische / chemische school, waarin allerlei zelfstandige kunstenaars en bedrijfjes etc. gevestigd zijn. Koen (Subroutine Records, ons label) en Richard (o.a. muziekjournalist, werkzaam bij WORM) zijn al in feeststemming bij aankomst. Het is een druk festival met veel bands, lezingen en presentaties. Hele andere koek qua organisatie: we worden begeleid, er is een hotel voor artiesten, een vrij angstaanjagende delegatie van de plaatselijke motorbende is aanwezig voor beveiliging (we durven voor de eerste keer in onze carrière de spullen in de bus te laten) en er zijn strakke tijden voor soundchecks / shows. Het is duidelijk goed geregeld.

Als we tussendoor even het centrum van Bratislava induiken valt het op dat de vreemde plekken waar je op tour komt eigenlijk veel interessanter zijn dan de grote steden. Dat is ook het mooie aan touren, je komt ergens op een andere manier dan wanneer je toerist bent. Aan de ene kant zie je weinig van een land, aan de andere kant zie je een land op een manier waarop je het nooit zou zien tijdens een stedentripje. Het is een lastige soundcheck waar we veel moeite hebben met het geluid, maar tijdens het spelen valt alles op zijn plek, het staat vol (we spelen op het grootste indoor podium) en de set werkt. Het enthousiasme is overweldigend.

Na het optreden lopen mensen met onze plaat rond, mensen willen hem gesigneerd hebben, terwijl we op de gang staan worden we bedolven onder complimenten van voorbijlopende bezoekers en journalisten. Koen zijn feeststemming neemt toe. Het alcohol gebruik neemt toe. Helaas is er tussen al het geregel, gesleep en gespeel weinig tijd om naar andere bands te kijken, zelfs op een festival vol met bands. Enkele aanraders van de bands die we wel gezien hebben zijn in ieder geval 52 Hertz Whale en Shallov (beiden uit Bratislava).

Arena Wien, Wenen

Arena Wien is een gigantisch complex bestaande uit verschillende gebouwen (deel van een oud slachthuis). Met een bizar groot buitenpodium waar ze festivals houden. Kennelijk is elke metalband ter wereld hier al een keer langs geweest. Ondanks een superchill hotel was het flink bijkomen van Bratislava, maar er staan banken buiten, de zon schijnt en we zijn veels te vroeg aangekomen dus er is zat tijd voor een dutje.

We spelen vanavond samen met stadsgenoten GOLD. Deze keer soundchecken is nog lastiger, maar ook bij dit optreden komt het tijdens het spelen goed, de zaal loopt langzaam maar zeker vol en mensen zijn ook weer heel enthousiast. GOLD is zoals altijd een ervaring en die zetten ze ook deze avond weer heel goed neer. Grappig dat we nooit eerder samen hebben gespeeld terwijl we toch allebei uit Rotterdam komen. Qua muziek kan het ook prima samen.

Het was weer een bijzondere tour. Niet elk optreden was even spectaculair of goed bezocht , maar dat werd ruimschoots goed gemaakt door hoe goed er voor ons gezorgd werd, de gezelligheid, en de optredens waar het bomvol stond en mensen wild enthousiast over ons waren. We gingen uiteraard specifiek voor Sharpe Festival op tour, maar dat het zo goed zou uitpakken hadden we van tevoren niet kunnen verwachten. Inmiddels lopen de positieve recensies van journalisten binnen en nemen we een korte pauze, terwijl Alicia op tour gaat met Neighbours Burning Neighbours, en bereiden we ons voor op een nieuwe plaat in de herfst!