Elke donderdag draait in Rotown een Rotterdamse band de plaatjes die zij tof vinden (om op te dansen!) tijdens Mixtape. Wij laten deze bands hun publiek alvast warm draaien in een speciale column. Vorige week releasten ze hun eerste ep Café op een afgeladen, tropisch hete Lichtschip V11 en deze week laten ze onder meer hun lievelingsplaatjes horen tijdens Mixtape. Dat is nog eens een binnenkomer! Jasper Hupkens, frontman van Crying Boys Cafe, doet alvast een boekje open…
Crying Boys Cafe heeft op dit moment twee grote liefdes: weemoed qua inhoud en ritme in de vorm. Met deze twee vingers roeren we door alles wat we doen. Maar die vingers zitten vast aan een hand – die hand, dat zijn onze oren: waar we naar geluisterd hebben en wat er vervolgens blijft hangen komt via die vingers in onze eigen muziek.
Ter voorbereiding op deze dj night hebben Frans, Ruben en ik heel voorzichtig een beetje geoefend (we hebben met z’n 4en ook een playlist voor Rotown gemaakt, luister die hier) en weer valt het op: we gaan dansen en gillen en we graaien gelijk naar een percussie-instrument van Ruben om mee te tikken – en iedereen weet welk nummer hierna op moet!
Alle vier de Crying Boys tappen bloed uit dezelfde ader, maar op andere plekken. We worden geraakt door muziek met een overdaad aan energie; of dat nou overspanning of onderspanning is. En qua topografie: de bezetene muziek van plekken in de wereld die we minder goed kennen strijdt altijd evenwaardig met de berekende muziek van plekken in de wereld waar we geweest zijn.
Fela Kuti – Trouble Sleep Yanga Wake AM
Dit nummer van Fela Kuti en zijn troep is van grote inspiratie voor mij, en ik geloof ook voor ons, voor de nieuwe nummers waar we aan werken: zeker niet in de eerste plaats door het hoe het klinkt, maar door wat het zegt. Het is traag en sexy en intens verdrietig. Het wijst met een ijzeren vinger naar ellende maar sluit niks uit, veroordeelt niets. Daardoor blijft het ademen en gaat het vervolgens beter. Ook is Tony Allen, de drummer op deze track, een grote held van Ruben: ze hebben elkaar een keer ontmoet in De Sjeik op de Binnenweg, #truestory.
John Wizards – Muizenberg
Het is krankzinnig hoe goed, hoe inventief en gebalanceerd deze muziek is – van Zuid-Afrikaan John en zijn club. Het is een zalig bescheiden groepje dat, buiten een enkele incidentele tour naar Europa en maar één album uitgebracht heeft in onze contreien, niet uit Zuid-Afrika weg komt. Ik denk dat Crying Boys Cafe zich heel erg op één level voelt met John Wizards. Ik plak hier trouwens geheel op persoonlijke titel Delicate Steve aan vast, die voor mij eenzelfde superbescheiden magie vertegenwoordigen – Steve zit dan op het Luaka Bop label, wat David Byrne ooit eens heeft opgericht en sowieso magie vertegenwoordigt…
Delicate Steve – Don’t Get Stuck (Proud Elephants)
Dichter Bob – Beste Vriend
Support your locals: toen Crying Boys Cafe de studio in Maastricht in ging om de allereerste opnames te doen hebben we heel, heel veel naar dit nummer geluisterd. Het is eenvoud, prachtige akkoorden, schitterend intuïtieve inhoud. En wie is Dichter Bob eigenlijk?
Talking Heads – Slippery People (live ‘Stop Making Sense’)
http://www.youtube.com/watch?v=C1RrJjDdXoA
De Talking Heads zitten in alles wat we doen geloof ik. Hoe dan ook. En Stop Making Sense, de concerttour waarvan de film zo bekend is geworden, is van een enorme inspiratie voor mij, voor ons, voor wat je kan doen op een podium naast je noten spelen. Slippery People is zo’n slim voorbeeld van het wereldwijde plezier dat op een bepaald moment door de muziek stroomde in het midden van de jaren ’80 – de kleurenblinde, moeiteloze collages van alle muziek uit de hele wereld in de muziek van één band.
Donovan – Ballad of Geraldine
http://www.youtube.com/watch?v=t5jv5UF2ZPo
Ook deze steek ik er op persoonlijke titel tussen: muziek als dit neem ik voor altijd mee, naar binnen bij Crying Boys Cafe. Trieste trance, met religieuze herhaling – om de duivel uit te drijven. Donovan zingt hier dat hij een meisje is, dat een leven vol tegenslag tegemoet gaat.
Arca – Thievery
We eindigen met de toekomst. De muziek van Arca is iets wat gewoonweg nog niet bestaat. En de combinatie van zijn muziek met de beelden van videomaker Jessie Kanda behoren wat mij betreft tot het interessantste wat er tegenwoordig over de randen van de muziek stroomt en zo’n beetje alles nat maakt.
Jasper Hupkens
Extra informatie
Datum: donderdag 24 maart
Locatie: Rotown, Nieuwe Binnenweg 17-19
Aanvang: 23.00 uur
Entree: gratis
Facebookevent
Komende edities van Mixtape
31 maart – Mixtape: The Cosmic Carnival
07 april – Mixtape: Book of Eli
14 april – Mixtape: Kalulu
28 april – Mixtape: De Dood