Mihael Hrustélj – Fallen Leaves

  • Fallen Leaves

  • Mihael Hrustélj
    • Genre: jazz, balkan
    • Release-type: lp, cd
    • Label: self-released

Op 26 februari treedt hij op in Dizzy voor een speciaal project waarin hij de verjaardag van zijn verloofde Klara viert. Op 3 maart treedt hij op in Halfwatt theater (NIVON). Mocht je die dagen niet kunnen, dan is er nog een herkansing voor je van 8 t/m 17 maart in Taiwan en daarna zijn Slovenië, Hongkong en vervolgens op 7 april de Buurvrouw in Rotterdam weer aan de beurt.

Op 6 februari trad hij nog op voor leden van het Sloveense parlement bij een prestigieuze culturele prijsuitreiking.  Dit is Mihael Hrustelj ten voeten uit; liefde voor de muziek, voor Klara, voor de bergen in Slovenië. Waarvoor niet eigenlijk?

Ik kende hem niet en dat neem ik mijzelf, inmiddels, zeer kwalijk… Desondanks vind ik het een zegen om, dankzij het recenseren, in aanraking te komen met muziek die best wel buiten mijn comfort-zone ligt.

Mihael is geboren in Slovenië en pakte op 13-jarige leeftijd voor het eerst de gitaar op. Dit werd, gelukkig voor ons, zijn passie. Even leek het nog mis te gaan toen hij afgewezen werd voor het toelatingsexamen van de jazz-opleiding van Graz. Echter, iets deed hem buiten zijn comfort-zone stappen, waardoor hij de grote stap aanvaardde om naar Rotterdam te reizen waar hij met open armen werd ontvangen op het conservatorium van Rotterdam; en terecht!

Geïnspireerd door Bach, John Mayer, Debussy, Paco de Luca, Michael Brecker, Shai Maestro gaf hij gehoor aan zijn grote passie: componeren… En componeren kan hij!

De insiders weten inmiddels dat hij behoorlijk aan de weg timmert met een tweetal projecten; het Michael Hrustelj Trio waarin hij de mogelijkheden exploreert van het fuseren van jazz, hiphop, klassiek en balkanmuziek en the Coffee Sessions met zijn prachtige verloofde, de zangeres, Klara Klancnik.

Eigenlijk had hij al een, zogenaamde, conduitestaat die ons stervelingen doet verbleken. Behalve, de eerder genoemde, projecten heeft hij bijdragen geleverd aan een onnoemlijk aantal projecten van anderen. Ik bedoel hiermee te zeggen dat zijn muzikale nalatenschap inmiddels dusdanig groot is, dat……maar niets van dit al. Mihael had inmiddels bemerkt dat hij nog zo vol zat met ideeën die hij eigenlijk niet kon uitvoeren met anderen dat hij koos voor de meest gedurfde en naakte vorm van alle expressies; een solo-album.

Dit solo-album heb ik in handen; ik koester het en draai het dagelijks… Ik hou van dit album! Tegelijk is dit het moeilijkste album ooit om te recenseren. Deze muziek heeft namelijk werkelijk alles wat ik in muziek zoek… Ik wil meegenomen worden, verrast worden, ontroerd worden en misschien ook wel geschokt worden…

Tegelijkertijd is dit zo’n intieme beleving, omdat het vooral zijn beleving is. In ruim 43 minuten word je als luisteraar meegenomen op een adembenemende reis langs zijn rivieren en zijn bergen, zijn geliefden. Ik kan een hele verhandeling houden over zijn magistrale techniek, de combinatie van gitaarspelen en drummen op de klankkast tegelijkertijd etc. etc. maar daar gaat het absoluut niet over. Ik ga daarom ook niet alle losse nummers behandelen, hoe graag ik dat ook zou willen.

Dit gaat over een album dat dusdanig goed is, dat ik niet eens een opsomming geef van alle nummers op de cd. Mihael vertelt ons namelijk één verhaal en dat duurt het hele album:

“Poslusaj mojo pesem, “Luister naar mijn lied,
ki pojem jo za mene, za tebe in za nas, ik zing het voor jou, en voor mij en voor ons,
in za nas” en voor ons”

Kaj je to neverjetno dober album! Upam, da vas vidim 26. februarja (Dizzy) ali 3. marca (NIVON)!

Meer Mihael? Check zijn Facebook-pagina of website!

De stagemanager als superster

Hoe een standaardklus toch bijzonder werd…

Het was een klus zoals ik vaker krijg. Een bedrijfsfeest, gehouden in een podium. Een binnenkomstborrel, dan de aanvang programma met een presentator die gegevens deelt. Gevolgd door een wethouder, een bedrijfsfilm en nog wat meer woorden van de presentator. Daarna mag ik het podium op om mijn dj-ding te doen terwijl een makkelijke maaltijd wordt geserveerd. Ik draai 2 uurtjes, het is niet de verwachting dat er gedanst wordt, maar wel dat er een goede sfeer ontstaat. Waarin er bijgekletst en ge-netwerkt wordt.

Een uur voor het evenement heb ik afgesproken, mede om een doorloop mee te maken. Niets wordt aan het toeval toegelaten. Backstage word ik binnengelaten door een ‘stagehand’. Ik vraag naar X de stagemanager, de naam ik die ik doorkreeg van mijn contactpersoon. “Die is er wel, maar we hebben hem al even niet gezien” is het antwoord wat ik krijg. Het is een flink backstage-gebied. Ik doe mijn jas uit, schud een bekende de hand en wacht af. Er lopen mensen af- en aan.

Na enige tijd komt er iemand aanlopen die aangesproken wordt: “X, waar moeten de ‘moving heads (speciale verlichting)’ komen op het podium”? Ah dat is de man. Ik loop op hem af en stel me voor en kan het niet laten een opmerking te maken: “je wordt gezocht hier in de backstage”. Een ‘slim’ antwoord volgt. “Dat doen velen”. Ok… wat zou hij daarmee precies bedoelen? Nou ja, ik heb informatie nodig over een paar zaken. “Is er een plek voor mij geregeld waar ik kan zitten, waar laat ik mijn jas en tas”? Ongeinteresseerd knikt X een kant op. “Daar zijn lockers, waar medewerkers hun jas en tas kunnen opbergen”. Uh? Het is me niet duidelijk. Waar precies? Er volgt een zeer korte, ongeduldige uitleg. “Waar kan ik zitten, om me voor te bereiden?” vraag ik verder. Een kleedkamer is vast aanwezig, de backstage is 2 verdiepingen groot. “Je kan verderop zitten. Een algemene ruimte”. Wow… dit is zó niet in de lijn met mijn ervaring met dit podium, tot nu toe is iedereen zeer vriendelijk tegen me. Het hele proces heeft wel wat tijd in beslag genomen. Er komt een medewerker vertellen dat de doorloop gaat plaatsvinden.

De opbouw is in volle gang, het podium ziet er prachtig uit en de DJ Booth moet opgebouwd worden met mijn extra dj-gear. Ik leg mijn jas op een ‘flightcase’ aan de zijkant van het podium. Mijn flinke dj-tas zet ik er naast neer. Moet maar even zo. Halverwege de doorloop -de presentator is bezig met zijn tekst- komt er een stagehand de flightcase weghalen waar mijn jas op ligt. Ik leg mijn jas op mijn tas, zoveel mogelijk uit de loop. Niet optimaal voor de concentratie.

De doorloop is klaar, het is nu wachten op aanvang programma. Ik vraag naar een mogelijke maaltijd aan een medewerker, omdat de stagemanager niet te vinden is. Er wordt navraag gedaan, komt in orde. Ik wacht, zittend op een flightcase backstage, kletsend met een bekende. Uiteindelijk blijkt het eten niet geregeld, is er geen stagemanager voor info of overleg en is het te laat om zelf wat te gaan halen. De show begint.

Op het moment dat de wethouder het podium op moet, is daar ineens de stagemanager. Ik vraag om een flesje water. Mijn werk start in 5 minuten, na de wethouderlijke toespraak. “Wacht even, tot de wethouder op het podium staat. Daarna kom ik het brengen”.

Op het juiste moment loop ik het podium op en start mijn eerste plaat. Tegelijkertijd worden er honderden doosjes met vegetarische hamburger neergezet in de zaal. De medewerkers en gasten gaan in de rij en binnen de kortste keren sta ik te draaien voor een broodjeskauwende zaal. Om honger van te krijgen. Of dorst. Want er komt geen flesje water. Tot een bekende in de zaal mij vraagt of ik wat wil drinken. Ja dat wil ik wel. Eten niet, ik ben aan het werk en sta op een redelijk groot podium in het spotlicht. Het podium is hoog, ik moet bijna op mijn knieën om het waterflesje aan te pakken.

Na afloop van de klus sta ik bij de uitgang met mijn spullen ingepakt. Op het laatste moment zie ik de stagemanager verschijnen. Ik had al besloten hem niet verder te vermoeien met vragen over mijn niet aangeboden kleedkamer, eten en drinken. Ik loop op hem af en bedank via hem de opdrachtgever. Hij vertelt me dat ik prima mijn werk heb gedaan. “Lekkere platen draaide je”! voegt hij er aan toe. Ik start een standaard-antwoord en stop halverwege daarmee.

Hij luistert niet want hij checkt zijn telefoon, er is een berichtje binnengekomen…