Geen leven zonder muziek.

Het had een aantal haken en ogen, maar zangeres Si Christina is weer helemaal op haar plek. Belangrijkste conclusie: muziek maken hoeft niet het enige in haar leven te zijn, maar altijd wel een belangrijk onderdeel. En dus pakte ze in december 2017, na 14 jaar muzikale stilte, de draad weer op. “Ik wil mensen ontroeren met mijn muziek en teksten”.

Soms heb je een omweg nodig om erachter te komen waar je passie ligt. Severa Chirstina Dos Santos, alias Si Christina, weet er alles van. Ze groeide op in een muzikale familie: moeder zong in de kerk, vader speelde piano en opa viool. In huize Dos Santos klonk muziek van vooral Janet Jackson, Michael Jackson, Whitney Houston en traditionele muziek als morna en funana en de jonge Si deed mee aan miniplaybackshows.

Ze nam piano- en gitaarles, maar ontdekte al snel haar grootste passie: zingen. Een muziekopleiding zat er niet in, omdat haar ouders Si liever een ‘echte baan’ zagen kiezen en dus hield het op bij muziekles in de kerk en wat coaching van bevriende zangeressen. Het weerhield Si er niet van om door te zetten.

Muziek maken werd al snel het belangrijkste in je leven.
“In het begin wel ja, maar op mijn 17^de had ik er geen zin meer in. Ik hield meer van chillen en puberen en schoof de muziek ver naar de achtergrond. Negen jaar later ontdekten ze een poliep op mijn stembanden, veroorzaakt door verkeerd stemgebruik. Na de operatie merkte ik dat mijn stem veranderd was en ik besloot de muziekindustrie volledig vaarwel te zeggen.

Ik gooide het roer om en kwam terecht bij Nestlé, als accountmanager. Heel iets anders ja. Een glansrijke baan, ik had veel successen, genoeg geld en ik voldeed aan de verwachtingen van andere mensen, bijvoorbeeld mijn ouders. Maar soms huilde ik, want ergens voelde ik, nee wist ik, dat het niet goed was”.

Je miste de muziek?
“In december 2017 nam ik het nummer Sema Lopi op van de Kaapverdiaanse zanger Zeca Nha Reinalda op, dat ik een aantal jaren eerder zong op de begrafenis van een dierbare. Ik kreeg daarop zo veel hartverwarmende reacties dat het kwartje viel: ik moest weer muziek gaan maken. Sinds die dag ben ik niet meer gestopt”.

Wat is er sindsdien allemaal met je gebeurd?
“Heel veel, ik heb veel nummers geschreven en uitgebracht, zoals het nummer Joy over mijn dochter. En op Down For love, het eerste nummer dat ik schreef na de break, ben ik zo trots. En dan vergeet ik nog She Is Africa. Ach, ik ben eigenlijk trots op alles wat ik maak. Bijvoorbeeld ook op de samenwerkingen met Jais en Danilo Tavares. Ik ben een gelukkig mens”.

Op welke manier kan het publiek jouw muziek herkennen?
“Mijn grote passie is om mensen te ontroeren, liefst maak ik ze aan het huilen. Met als uiteindelijke doel om de luisteraar een boodschap mee te geven. Om ze te steunen en hoop te geven. Ik ben ervan overtuigd dat alles in het leven met een reden gebeurt, dat geeft mijn geloof me mee. Mijn teksten zijn waargebeurde ervaringen van mezelf en van anderen. Ik hoor een beat en dan komen de woorden vanzelf. Een enkele keer is er eerst de melodie”.

Je zingt in verschillende talen. Is dat een bewuste keuze?
“Nee, helemaal niet. Zoals ik al zei: met een beat in mijn hoofd komen er woorden in mijn hoofd. En die komen dan in de taal die er het beste bij past. Kijk, ik schrijf en zing het liefst in het Kaapverdiaans, dat ligt me het meeste aan het hart. Toch zing ik ook veel in het Nederlands, hoewel dat eigenlijk een beetje een lompe taal is. Maar ik wil mezelf blijven uitdagen om in het Nederlands te schrijven. Het valt buiten mijn comfort zone en dat vind ik fijn en houdt me scherp”.

Wat voor muziek horen we in huize Dos Santos?
“Van alles. Ik hou van rapper Rick Ross, maar ook van Bobby Womack, Marco Borsato, altijd Whitney Houston. Er zitten soul en verschillende emoties in de muziek die ik draai. Ook jazz, oldschool R&B en traditionele Kaapverdiaanse muziek. Mijn 12-jarige dochter heeft ook altijd muziek aan staan. Maar nu ik de laatste twee jaar zelf weer met muziek bezig ben, geniet ik soms van rust, dus van even geen muziek”.

Op dit moment ben je weer druk aan het schrijven.
“Ja, en opnemen. Bijvoorbeeld een nummer met rapper Kempi en ook een nummer met mijn jeugdvriend en rapper Millz van Ecktuh. Ik verheug me daar enorm op”.

Je hebt je plek gevonden.
“Helemaal. Ik heb veel lieve mensen om me heen die me helpen en steunen, zoals Lorenzo Jonathas, Danilo Tavares, Isia da Luz en mijn manager Carla Flobbe. En… mijn ouders zijn hartstikke trots op me. Ze geloven in mij en zijn lief kritisch. Ik weet dat ze het beste met me voorhadden toen ik koos voor een accountcarrière buiten de muziek, maar ze zien in dat muziek voor mij als adem is: ik kan niet zonder”.