Welk bandlid ben jij? Doe de test!

theparentsdsc_8148Je kent ze vast wel: de stereotypes en vooroordelen over muzikanten. Altijd al willen weten welk bandlid je bent? Of wil je checken of je drummer wel een echte drummer is? Doe de test, made by Tamara Woestenburg!

1. Je hebt tijdens een optreden een leuk iemand ontmoet. Wat doe je?
A. Vragen of zij/hij mijn indrukwekkende apparaten wil zien.
B. Mysterieus aan de bar hangen en en er zo cool mogelijk uitzien.
C. Mijn T-shirt uittrekken en mijn spieren laten zien.
D. Op mijn knieën een zelfgeschreven softrock-ballad brengen.
E. In mijn flightcase gaan liggen en hopen dat het snel overgaat.

2. Het WK voetbal betekent voor mij:
A. Ergernis. Ik speel liever zelf, die gasten snappen er niks van.
B. Jammer dat de aanvallers meer aandacht krijgen dan de mensen die het echte werk verrichten.
C. WK? Is dat de nieuwe spelling van WC?
D. Ik heb laatst nog een gevoelig nummer geschreven over hoe moeilijk het is om buitenspel te staan.
E. Trauma. Ik werd vroeger altijd als laatste gekozen met gym.

3. Als ik muziek luister, luister ik het liefst naar:
A. Ik heb mijn geluidsinstallatie opgeblazen.
B. Iets groovends.
C. Ik snap de vraag niet.
D. Mijn laatste demo.
E. Toto.

4. Mijn favoriete sport is:
A. Vingerfitness.
B. Ik ben te cool voor sport.
C. Boksen.
D. Maakt niet uit, als het maar in een ruimte met spiegels is.
E. Schaken.

Mijn jeugdheld is
A. B2 van Bassie & Adriaan.
B. Pino.
C. Animal van de Muppets.
D. Face van the A-team.
E. Brilsmurf.

———————————————————————————————————–

Je antwoord op de meeste vragen is A? Je bent een gitarist!

De egotripper van de band.
Is vaak doof, waardoor hij de rest van de band niet hoort en zijn versterker structureel te hard zet.
Manicuurt de nagels van zijn rechterhand. Lijkt plectrums te poepen maar speelt er maar met één.
Doet niet veel anders met zijn leven dan gitaar spelen. Overal. Altijd. Wil gehoord worden.
Doet tof over het feit dat hij heel snel heel veel noten achter elkaar kan spelen. Doet dit ook de hele tijd. Wil altijd soleren. Ook als andere mensen dat liever niet hebben. Als je het niet eens bent met zijn (wan)smaak, zegt hij dat je het niet snapt.
Lijdt vaak aan een dwangneurotische neiging tot voortdurend stemmen. En aan het Gear Acquisition Syndrome. Beschermt zijn gear als ware het een pasgeboren baby met botontkalking. Herhaalt zijn laatst verworven technische hoogstandje tot vervelens toe.
Verdedigt zijn favoriete gitaarmerk met het fanatisme van een voetbalfan.
Vrouwen kunnen geen gitaar spelen, vandaar de term gitarist.

Je antwoord op de meeste vragen is B? Je bent een bassist!

Een wat?! Wie?
O, die gitarist met twee snaren minder. Heeft geen talent, anders was hij wel gitarist gebleven.
Doet iets met lage tonen, die zich in de meeste gevallen echter aan het menselijk oor lijken te onttrekken. Doet vaak ook iets met de zangeres. Heeft lange vingers. Groot doch onopvallend. Stille wateren, niet altijd diepe gronden. Teamspeler. Nederig en dienend, maar ook extreem cool.
Passief-agressief, wat zich niet zelden uit in overmatig slappen. Probeert zijn status op te vijzelen met extra snaren en fretloze bassen.
Mag soms een vrouw zijn, als niemand anders het wil doen.

Je antwoord op de meeste vragen is C? Je bent een drummer!

Dommekracht. ADHD-er van de band. Houdt van slaan. Ook als de rest van de band wil praten. Soms grappig. Ook als de rest van de band wil praten.
Vindt dat hij zich regelmatig fysiek inspant en denkt daarom dat hij atletisch gebouwd is. Speelt daarom graag topless. Moet ondanks vermeende atletische bouw met zijn fikken van de apparatuur afblijven.
Heeft de ballen verstand van subtiliteit en van muziek in het algemeen. Speelt altijd te hard. Is altijd te laat. Ook voor repetities.
Gaat regelmatig dood (zie Spinal Tap).
Vrouwen kunnen niet drummen, vandaar de term drummer.

Je antwoord op de meeste vragen is D? Je bent een zanger!

Egomaan. Diva.
Snapt de ballen van muziek, maar wil -in tegenstelling tot de drummer- wel serieus genomen worden. Hoe beter het uiterlijk, hoe beter dat lukt. Daar gaat echter een hoop tijd in zitten, die ten koste gaat van een gedegen muzikale basis. Heeft altijd last van de stem -“ja, het heerst hè?”- wegens continue ouwehoeren.
Vergeet de teksten, zelfs die zelfgeschreven puberpoëzie.
Als hij vals zingt zegt hij dat de rest van de band niet goed gestemd is. Of dat het aan het geluid ligt.
Kan zichzelf nooit horen op het podium, wat uitmondt in wanhopige handbewegingen die niemand snapt, zeker de geluidsman niet. Met een beetje mazzel worden deze bewegingen geïnterpreteerd als tekenen van muzikale overgave en een eigen stijl, met een signature move als gevolg (zie Joe Cocker, Alanis Morrissette).
In de gaten houden of hij goed invalt als de drummer aftikt, negeren als hij zelf aftelt.
Is vaak een wijf.

Je antwoord op de meeste vragen is E? Je bent een toetsenist!

Waar heb je een toetsenist voor nodig? Je hebt toch al een gitarist?
De dwangmatige neuroot van de band. Perfectionistisch. Beetje de nerd van de band en meestal de Bob.
Zo rock ‘n’ roll als een keytar.
Heeft vaak materiaalpech; van inferieure keyboard-stands tot weigerende samples tot een gebrek aan adapters, MIDI-kabels en stereo-aansluitingen. Als hij eindelijk wil soleren doen zijn VST-plugins het niet.
Denkt dat hij een orkest op zichzelf is. En laat dat de hele tijd horen. Speelt altijd teveel, want hij heeft tien vingers die hij kwijt wil. Moet tegen zichzelf beschermd worden wat betreft het gebruik van cheesy sounds.
Hangt vaak boven zijn toetsen als een slechtziende boven zijn postzegelverzameling. En sjouwt zich een breuk aan een grote hoeveelheid keyboards. Loopt daardoor een groot risico op nek- en rugklachten.
Niet te verwarren met een pianist, want dat kan een wijf zijn.

Tamara Woestenburg

Tamara Woestenburg is muzikant. Ze nam eerder op met Chef’Special en de band van Anouk, maar trad voor het eerst naar buiten met EP (2012). Volgens de recensies ‘een schijf vol adembenemende muzikale juwelen’ (3voor12) en ‘pure klasse’ (liveXS). Ze heeft de opvolger van EP in december 2013 opgenomen met de Amerikaanse producer Kramer (Pulp Fiction soundtrack, Low, Butthole Surfers). Dit debuutalbum moet later dit jaar worden uitgebracht. De muziek van Tamara Woestenburg is uniek en nergens mee te vergelijken, maar is ontstaan uit een voorliefde voor David Bowie, Tim en Jeff Buckley, The Beatles, Nick Drake, Kraftwerk, Queens Of The Stone Age, PJ Harvey, Radiohead, Portishead. Deze sferen weerklinken dan ook in haar werk. File under: Freakpop, Singer-songwriter with a twist.

Mary Prado

Embrace, Kiss & Let GoEmbrace, Kiss & Let Go
cd-album / download-album
pop/rock

Een persoonlijk album, recht uit het hart. Sommigen beginnen hun carrière ermee, anderen moeten er een paar jaar naartoe werken. Mary Prado, de in Rotterdam geboren en getogen zangeres met Spaanse roots, had er bijna twee decennia voor nodig. In de jaren negentig was ze verantwoordelijk voor enkele internationale dancehits onder de vleugels van de producers van 2 Unlimited. I Get Up en Deep Inside Of Me scoorden in onder meer Australië en Japan.

In de jaren daarna sluimerde de behoefte aan een werkstuk waarop de uit Spaanse ouders geboren Maria del Carmen Prado Balboa met trots haar eigen naam durfde te plakken. Dat album is er nu. Embrace, Kiss & Let Go bevat tien zelfgeschreven songs (in twee gevallen meegeschreven door haar drummer annex producer Sebastiaan Brouwer). In de nummers verhaalt Prado openhartig over teloorgegane relaties (Now It’s Gone, Could Have Been) en de schijnbare omkering in de verhouding met haar moeder (“But listen mama, who’s the adult now and who’s the child”), die ze aanraadt om net als zijzelf haar vleugels uit te slaan. Dit nummer, Mama, is de single van het album.




Mary Prado – Mama

Muzikaal zijn de dance-roots van Prado terug te horen, maar het meest dominant op de plaat is de rocksound; een geluid waarover Prado een stevige, soms aan Melissa Etheridge herinnerende strot opentrekt. Ook in haar teksten doet Prado soms denken aan deze eind jaren tachtig doorgebroken Amerikaanse:

“The phone is ringing, I know it’s you
I can tell exactly what this conversation will lead to
I know your love game fantasies, they all include me
but in the rest of your dreams I’d also like to be.”

Dat wil niet zeggen dat Mary Prado een epigoon is van Etheridge of van Beth Hart -een andere belangrijke invloed-, het bewijst slechts dat deze in de dancescene beroemd geworden Rotterdamse ook stevig kan meedoen in de rockwereld.

Embrace, Kiss & Let Go is begin juni gepresenteerd in De Kroepoekfabriek in Vlaardingen. Daarnaast treedt Prado regelmatig op als zangeres van de coverband The Driftkickers. Vervolgoptredens als soliste worden binnenkort aangekondigd via haar website.

Download Embrace, Kiss & Let Go op iTunes.

Edwin Wendt