Eind april is St. Polaroid op tournee geweest door Tsjechië en Slowakije. In vier dagen tijd gaven we vijf verschillende optredens. De ene locatie nog meer bijzonder dan de andere. Terug in Nederland doen wij verslag van onze belevenissen. Maar we beginnen met; hoe zijn we in Tsjechië en Slowakije beland als Rotterdamse band?

Voorbereidingen
Een half jaar geleden werd ik via Facebook benaderd door het Slowaakse Black Cloud Picture om een tour te doen in Oost Europa. Aanvankelijk was ik een beetje sceptisch. De werkwijze van het boekingskantoor had ik nooit eerder gezien. Als band betaal je het boekingskantoor en zij regelen vervolgens alles voor je: betaalde optredens, promotie en slaapplekken. Van de locaties waar je speelt ontvang je een kleine vergoeding voor het optreden waardoor je een deel van de kosten voor het boekingskantoor weer terugkrijgt. Na een half jaar over en weer mailen met het boekingskantoor was het programma compleet en leek een bijzondere week in het verschiet te liggen.

Dag 1 – On the road
Zondag 27 april vertrokken we met z’n drieën in een volgeladen Seat Altea richting Praag. Daar zouden we onze eerste gig hebben. Volgend de navigatie was het zo’n negen uur rijden. Op zondag rijdt er geen vrachtverkeer door Duitsland waardoor we prima door konden rijden. Onderweg hebben we vaak gefilmd zodat we binnenkort een mooie video kunnen releasen van deze roadtrip.

Rond vier uur ’s middags kwamen we, na wat zoeken, aan op de plek van bestemming: Cafe Na pul Cesty. Een café aan de rand van een park. Ondanks het matige Engels van de gastheer werden we vriendelijk ontvangen en namen we vooraf de afspraken door die de boeker had gemaakt over het eten, de opbrengsten en onze slaapplek.

Een lokaal duo die in het Tsjechisch wat liedjes speelden vormde ons voorprogramma. Zij hadden wat eigen publiek meegenomen en dat was weer gunstig voor ons. Wij speelden na hun onze eerste set van de tour. Dit ging erg lekker! Het geluid was prima afgesteld en er stroomde aardig wat volk naar binnen. Meisjes begonnen spontaan de dansen en zelfs het been van een dronken man op leeftijd maakte zwaaibewegingen op de maat van de muziek.

Na afloop hebben we veel gepraat met mensen uit het publiek en een fotograaf gevraagd om wat foto’s door te mailen. Na wat merchandise verkoop zijn we nog even Praag in geweest om toch nog iets van de stad te zien.

Dag 2 – Trnava
Na een korte nacht in het hostel vertrokken we de volgende dag naar Slowakije. We hadden deze dag twee optredens op het programma staan. De eerste was bij een lokale radiozender genaamd Radio Bunker. Na vijf rondjes door de stad hadden we dan eindelijk ontdekt dat deze radiozender zich bevond op een verlaten industrieterrein dat sinds de Sovjettijd aardig in verval was geraakt. Hier werden we zeer hartelijk ontvangen door Josef. Een man die prima Engels sprak en erg enthousiast was oven onze komst. Na een interview van zo’n 15 minuten speelden we een korte set van ruim een kwartier.

Na afloop van de radioshow reden we achter Josef aan richting de Art Klub in Trnava. Hier zouden we ’s avonds gaan optreden. De eigenaresse verwelkomde ons zeer hartelijk. Na het opbouwen en de soundcheck zijn we met Josef gaan eten.  Hij kon ons wat lokale specialiteiten aanbevelen.

’s Avonds hebben we een erg toffe set gespeeld. Het publiek sprak een aardig woordje Engels waardoor het mogelijk was om tussen de liedjes door de praten en wat grapjes te maken. Erg gezellig allemaal. Deze nacht sliepen we in het appartement van de eigenaresse. Van logeerbed tot ontbijt, alles was prima geregeld.

Dag 3 – Hrinova
Op dinsdag stond er een show in Hrinova op het programma. Vooraf hadden we al wat research gedaan naar alle locaties maar Cajovna Sangri-la zag er op het internet een beetje vaag uit. Het leek op een theehuis waar lezingen werden gehouden over ufo’s en Jezus. Daarnaast leek het op Google Maps echt in de middle of nowhere te liggen dus we waren benieuwd.

Bij aankomst leek het allemaal iets minder excentriek dan we verwacht hadden. We kregen een gastvrij onthaal op een hippiezolder waar we deze avond zouden spelen. Het was deze avond meer een huiskamerconcert. Vrijwel onversterkt en voor een handjevol publiek. Dit publiek was erg aandachtig en genoot van de muziek. Na afloop hebben we met de eigenaar een waterpijp gerookt. ’s Nachts sliepen wij met z’n drieën op deze gezellige zolder en hebben we tot diep in de nacht gejamd en de inhoud van de koelkast soldaat gemaakt.

Dag 4 – Banska Bystrica
Helemaal in balans werden we de volgende ochtend wakker en hebben we met de eigenaar een ontbijtje gegeten. Alhoewel het niet echt rock ’n roll klinkt hebben we zelfs fruit op bij het ontbijt. Vandaag zouden we onze laatste show van de tour spelen in de Cult Club in Banska Bystrica.

Rond het middaguur arriveerden we in deze zonovergoten stad en konden we nog even wat rondlopen en op het terras ontspannen. Volgens de eigenaar van dit café zou het druk worden omdat het de dag voor 1 mei was. De dag van de arbeid waarbij de meeste Slowaken vrij zouden zijn.

En het was ook druk. We speelden netjes onze set, maar het publiek was niet erg aandachtig. De aandacht ging meer naar de aardige meisjes van de bediening en de vele halve liters. Na afloop van de show zijn we heel even naar een ander café gegaan met een Australische jongen die op wereldreis was. Toen we weer terugkwamen in de Cult Club was de sfeer behoorlijk omgeslagen. De halve liters hadden plaats gemaakt voor flessen wodka en een handje vol bezoekers ging deze avond helemaal los. Vallend over stoelen en tafels werd er meegebruld op de muziek en werden er pogingen gedaan om gesprekken met ons te voeren over de slechte situatie van het land. Hier was alleen geen touw meer aan vast te knopen. Ook de eigenaar was helemaal padje af.

De afspraak was dat we zouden blijven slapen in het café. De volgende dag moesten we 1.500 kilometer terugrijden, dus een beetje nachtrust was geen overbodige luxe. Toen we rond drie uur ’s nachts hoorden dat de kroegbaas ook zou blijven slapen (nadat hij tegen de koelkast liep waardoor de helft van de glazen flessen kapot viel op de vloer) kregen we het idee dat het niet zo fijne plek was om te overnachten. We zijn snel de volgeladen auto ingesprongen om een hotel te vinden. Om half vier ’s nachts lagen we dan eindelijk in een Oostblokflat-hotelbed.

Tips
Vrijwel heel onze tour was vooraf geregeld door het boekingskantoor. Uiteraard hebben we vooraf flink het internet afgestruind om te kijken met wat voor een bureau we in zee zouden gaan. Daarna is er flink gemaild om er zeker van te zijn of alles goed geregeld zou zijn. We wilden zekerheid over slaapplekken en vooral speelplekken. Door de venue’s op te zoeken en hun agenda’s te checken zagen we dat dit allemaal vast stond. Op de Facebook pagina’s hebben we meteen de tourposter gepost om wat reclame te maken. Maak vooraf ook duidelijke afspraken over je apparatuur. Wat neem je mee en wat verwacht je van de plekken waar je speelt?

Tijdens de tour hebben we altijd als eerste meteen het zakelijke gedeelte geregeld zodat we achteraf niet voor verassingen zouden komen te staan. Om ons netwerk te vergroten hebben we veel gepraat met het publiek na afloop en visitekaartjes afgegeven. Hierdoor hebben we nu aardig wat contacten opgebouwd. Via Popunie Music Export Rotterdam hebben we een welkome bijdrage ontvangen waarmee we een groot deel van de reiskosten konden compenseren. Hierdoor hadden we uiteindelijk een goed sluitende begroting. Wij kijken terug op een zeer geslaagd avontuur!

Voor meer informatie bezoek je de website van St. Polaroid.

Eric-Jan Vriend

Deze tour werd mede gefinancierd door Popunie Music Export Rotterdam.