
Lucky Dancer
- Stinksisters
Ter ere van het 25-jarig bestaan, brengt de Rotterdamse formatie Stinksisters een 12″ uit.
De band die altijd hun ‘garage’ sound trouw is gebleven, plaatst hier een duidelijke mijlpaal. Wat ook aanwezig is bij de meeste van hun songs door de tijden heen, is de dubbele man en vrouwelijke vocals. De herkenbare productie van Chris van Velde (LGM Studio’s) doet de plaat goed. Het theatrale aspect van de band kan je ‘voelen’ als je de ogen sluit, terwijl je de plaat afspeelt. Denk twee mannen in een jurk en een dame op de drumkruk.
Het feit dat het een stuk vinyl is bouwt mee aan de stemming.
Stampside
Openingstrack Lucky Dancer is een voor de Sisters bijna commercïele tune. Van begin tot eind de Stinkgroove, het nummer ploegt maar door.
Door (In My Face) rammelt en gromt met het bijna Nick Cave & Kylie Minogue-achtige duet. Het trage tempo werkt hypnotiserend.
S.L.D. vertraagt de boel nog meer. Stemmig en breekbaar.
De andere kant van de plaat opzetten geeft even lucht. Dan weer verder met de bijna- narcotische trip.
White Side
City Of Winds is het snelste nummer van de plaat. Als fietser herken ik hier Rotterdam in als je weer eens in een windvlaag terechtkomt, één of ander lelijk flatgebouw passerend. Dat wordt mijn soundtrack in die gelegenheid. Kom maar op met de regen.
Ashes rockt verder waar het vorige nummer ophield. Een kort gitaarnummer dat net zo snel ophoudt als dat ‘ie start.
Temps de Vivre is origineel een gedicht van schrijver, dichter chansonnier en jazztrompettist Boris Vian, leert de uitgebreide biografie die met de plaat komt en van Mark Ritsema’s hand is. Doemdenkerij komt in me boven. Zet dit nummer op als Trump of Kim Jong-Un op de knop drukt. Het outtro van dit nummer gaat eindeloos door. Letterlijk.
De nummers horen bij elkaar, alsof het één thema heeft. Fijn ook voor Claw Boys Claw fans van de eerste periode. Op naar de volgende 25 jaar.
De vinyl release party is a.s. vrijdag 27 oktober in Eurotrash.