Eddie Next Door

eddieeBack In The Barrelhouse
cd-ep
bluesrock

Eddie Next Door is een vierkoppig gezelschap  en ze leveren met Back In The Barrelhouse hun tweede ep af. Ze worden beïnvloed door Queens Of The Stone Age en Beth Hart. In de biografie wordt virtuoos gitaarspel en een krachtige stem beloofd en die belofte lossen ze deels in met deze ep.

De ep begint met een typische blues riff en gaat al snel over in de bekende semi-disco ritmiek die tegenwoordig eerder regel dan uitzondering lijkt te zijn. Niks mis mee hoor! De groove is duidelijk en wordt strak neergelegd door drummer Joppe van Merkom en basgitarist Nick Zonneveld. Het gitaarwerk van Guido Jeurissen is degelijk en creatief en bepaalt grotendeels de bandsound. Ik vermoed dat Guido de nummers schrijft en er worden herkenbare hooks geleverd die houvast geven in de wat onvoorspelbare nummers op deze ep.

Die hooks als houvast is jammer genoeg precies hetgeen dat mist in de zangarrangementen van Tamara Bakker. Ze soleert als het ware door de nummers heen en hier zit ik als luisteraar niet altijd op te wachten. Soms valt het wel op zijn plek, zoals in Desert Song of in de break van Black Cat Bone, waarin meer ruimte is voor haar manier van zingen. Het is echter vooral vermoeiend en ik zou de band gunnen dat de creativiteit, kennis en stijl van de overige bandleden Tamara wat weten in te perken. Haar stem is krachtig en zuiver, maar dat hoeft natuurlijk niet de hele tijd geëtaleerd te worden. Less is more.




De productie doet erg ‘live’ aan. Ook hier is nog veel winst te behalen voor de band die soms een te grote sound opzoekt en te weinig doet om deze mooi op te vullen. Vooral de zangsound heeft hier onder te lijden. Luister dus goed naar de producties van je helden en ga met een nog duidelijker visie de studio in. Een producer die de band een duidelijke kant opstuurt en harde, maar noodzakelijke, keuzes maakt is naar mijn mening precies hetgeen Eddie Next Door nodig heeft.

Download Back In The Barrelhouse via Souncloud.

Jean Luc P. 

 

So you wanna be a rock & roll dj?

Piek UpDJ, wie wil het niet worden? Je reist over de hele wereld met je platenkoffer (nu ja, vaker laptop), en verdient bakken met geld. Ja, in de voetsporen van DJ Tiësto (AKA DJ Tosti, althans bij mij thuis), Armin van Buuren en Afrojack! Tenminste als je het volhoudt om elke avond die ellendige muziek aan te horen. Dens.

Mij lijkt het een verschrikkelijk leven, maar dat komt dus vooral door de muziek waar bovengenoemden (en hun copycats) juist zo succesvol mee zijn. Maar ik wil natuurlijk best mondiaal avond aan avond mijn 7” 45 RPM plaatjes draaien. Er zijn zelfs weinig dingen die ik liever doe: Big Joe Turner, Benny Joy, The Sonics, John Lee Hooker en Lee Moses. Music with attitude!

Sinds begin dit jaar is er in Rotterdam ruimte voor de beginnende wannabe dj en dj’s die met hun ouwe soul, beat en rock & roll plaatjes in de reguliere clubs nauwelijks aan de bak komen. Sid Idiopath, Emile Stegenga en DJ Meneer Jansen organiseren maandelijks een speciale avond: 15 Minuten Draaien, een naam die de lading volledig dekt. Begonnen in BAR, en onlangs voor het eerst in Rotown. Geïnspireerd door deze avonden begon Peter van der Stelt – zelf minstens 30 jaar dj-ervaring als Rockalberti – zíjn avonden in café Piek, met Piek-Up! als goedgekozen naam. Beide avonden hebben veel gemeen, maar de opzet is heel verschillend.

Loten
Bij 15 Minuten Draaien kan iedereen met een stapel vinyl naar binnen lopen, een lootje trekken en vervolgens bidden dat-ie aan de beurt komt. De enige eis is dus vinyl, verder is iedereen vrij om alle genres te draaien; je persoonlijke 15 Minuten dj-faam. Dat levert soms bizarre visuele en auditieve taferelen op. Waaronder (gelukkig) ook de nodige types die inderdaad denken dat ze DJ Tosti zijn. Bijzonder vermakelijk. Maar 15 Minuten Noord-Afrikaanse muziek of alle stijlen door elkaar kan ook. Free form.

Peter van der Stelt is daarentegen wat strenger in de leer. Voor Piek-Up! vraagt hij per avond acht personen uit zijn imposante netwerk de dj uit te hangen. Dat zijn trouwens geen koekenbakkers. Zo stonden tijdens de eerste twee afleveringen van Piek-Up! onder andere Miss MarlyPenny, Von Bubblegum, Dave von Raven (The Kik), Joe Sixpack (Ragtime Wranglers) en Lord Bacon achter de draaitafels; dj’s die hun sporen meer dan verdiend hebben. Daarnaast jong en oud talent dat nog tot bloei moet komen. Ik laat even in het midden tot welke categorie ik behoor, maar ook ik mocht van Peter meedoen.

Nog tijdens de warming up wordt er geloot om de volgorde te bepalen. Elke dj krijgt vervolgens 30 minuten om helemaal los te gaan. De muziek varieert van soul, popcorn, rockabilly, powerpop, R&B en 60’s beat. En – tijdens de tweede Piek-Up! – funk van DJ Don Gio. Tot zicht- en hoorbaar afgrijzen van enkele aanwezigen.

Vormvast of -vrij?
Want ook een groot deel van het publiek van Peter is streng in de leer. Dus een halfuur funk was even schrikken. Vormvast of -vrij? Beide hebben voor- en nadelen. Het ‘verrassingselement’ is bij het vormvrije 15 Minuten Draaien – in ieder geval voor mij – een stuk groter. Daar staat tegenover dat je soms 2 of 3 dj’s achter elkaar krijgt voorgeschoteld waar je niet gelukkig(er) van wordt. Tijdens Piek-Up! hoor ik muziek waar ik van hou, maar dat is grotendeels ook muziek die ik al ken. Weinig verrassingen dus. Juist daarom vond ik die 30 minuten funk een verademing. De knuppel in het vormvaste hoenderhok!

Op zaterdag 21 september kun je weer 15 Minuten Draaien in Rotown.

Op zaterdag 5 oktober is de derde Piek-Up! in café Piek.

Foto: De dj’s op de eerste Piek-up! in juni. Vlnr Ron Gozert, Daan Meeuwsen, Lato Uno, Von Bubblegum, Miss MarlyPenny, Stefan Tijs en Lord Bacon. Youri Member was te laat voor de foto.

 Jeroen van de Beek

Vinylverzamelaar. Historicus. Voormalig radiomaker. Parttime dj. Rotterdammer.