Music Support: Kaderock

Al jaren lang wordt dit festival op de eerste zaterdag van juni gevierd door buurtbewoners, Hagenezen, landgenoten en muziekliefhebbers van over de grens, in en rondom Musicon te Den Haag. Met een groot buitenpodium op het plein en een intiem binnenpodium met een zaal voor ongeveer 200 man wordt dit event mede mogelijk gemaakt door Popunie Music Support Zuid-Holland. Kaderock geeft bovendien al een aantal jaar de provinciale Kunstbende winnaar alle ruimte om te laten zien wat ze kunnen. Dit jaar staan er ook nog een aantal sterke Rotterdamse acts op het podium die we graag uitlichten:

13.30 – 14.00 | Winnaar Kunstbende: Doublle

Lieke en Lindi, die al 5 jaar beste vriendinnen zijn én samen muziek maken, vormen samen het duo Doublle. De meiden maken piano-based soul/pop. Hun muziek is het beste te omschrijven als intens, meeslepend en powerful. Ze wonnen in 2018 én 2019 de finale van Kunstbende Zuid-Holland (categorie: Muziek).

14.15 – 15.00 | Boskat

Het Antwerps/Rotterdamse duo Boskat speelt harde, alternatieve rock ‘n’ roll en bestaat uit Fabian (drums en zang) en Vincent (zang en gitaar). Ze rockten de Popronde en doet het goed in het clubcircuit. Verwacht opgeblazen trommelvliezen en geestelijke verwarring door een keur aan 90-ties scheurende grungy gitaarriffs, messcherpe songs en een bak vol dynamiek. En dat allemaal door een duo geproduceerd!




14.30 – 15.30 | Dawn Brothers

Alhoewel Dawn Brothers geen bloedverwanten zijn, het zijn wel degelijk broeders in de rock & roll. Geïnspireerd door grote, klassieke songwriters als The Band, CCR, The Rolling Stones en Otis Redding, brengen ze pure rootsliedjes met het dwingende ritme van een locomotief. Met hun debuutalbum Stayin’ Out Late rijden The Dawn Brothers op een muzikale golf van het verleden naar de toekomst en leveren daarmee een overtuigend bewijs dat sexy, soulful rock ’n roll altijd actueel zal zijn. In hun eigen woorden: “We play the old souls from the future”.




21.15 – 22.00 | Disturbance

Disturbance is inmiddels een van de bekendste en langst overlevende punkbands uit Nederland. De band is een viermansformatie en bestaat uit Rob (zang), Dim (gitaar), Joz (bas) en Jo (drums). Ze spelen hun eigen stijl van punk, geïnspireerd door ’82 streetpunk en de Britse ’77-stijl, en raken hierbij ook de psychobilly- en anarcho-scenes licht aan. In hun bevlogen teksten vind je vragen, kritiek en voorstellen over sociale, politieke of religieuze onderwerpen en de waarden van punk en DIY.




Natuurlijk valt er nog veel meer moois te beleven in het uitgebreide Kaderock programma. Check de volledige line-up hier.

Extra informatie
Datum: zaterdag 1 juni
Locatie: Musicon Soestdijksekade 345, Den Haag
Aanvang: 12.00u
Entree: €2,50

Facebookevent

 

Dagboek van een band: Songfestival 2020

Zo kan je, na een paar jaar samen in de oefenruimte gestaan te hebben, er plotseling achter komen dat je nóg een gedeelde passie heb. Maar niet één waar je als rechtgeaarde punker gemakkelijk voor uitkomt. Na het gebruikelijke ”Ga je nog wat doen in het weekend?” kwam er schoorvoetend uit dat het songfestival onze grootste gemene deler is.

Sinds een jaar of tien strijd ik met een aantal vrienden bij mij thuis om de ‘Conrad’ een DIY bokaal voor de grootste songfestivalkenner. Steevast een gezellig avondje met veel drank en ongezouten commentaar op de jurken, de muziek en de danspasjes.

De rest van de band keek bedenkelijk, maar toen ik naar de drummer wees met de woorden “hij doet ook mee” was het hek van de dam. Onze gitarist, old skool punk in hart en nieren, bleek het songfestival elk jaar te kijken in de plaatselijke gaybar. Met het aansluiten van de zangeres was het jaarlijkse banduitje een feit. Zo zaten we met onze hele band en aanhang zaterdagavond voor de televisie “Hup Duncan” te roepen.

Het werd een gedenkwaardige avond, niet alleen door de gezelligheid of winst van Duncan maar vooral door de songfestivalkennis van sommigen in de kamer. Er kwamen weergaloze feitjes en weetjes uit de hoge hoed; zo is de kleding van Duncan bijvoorbeeld gemaakt van een 100 jaar oud laken!

Maar het heeft ons ook op een geniaal idee gebracht. Toen iemand tijdens een verhitte discussie over de zangkwaliteiten van Serhat uit San Marino zei “jullie kunnen daar ook staan”, keken we elkaar aan met een twinkeling in de ogen.

Helleveeg is ook een mooie naam als inzending voor Nederland, ik denk dat dit al gauw een paar punten extra oplevert, in ieder geval van België. Het is ook niet verkeerd om als band eens een andere richting in te slaan. Ik krijg er meteen zin in, zo kunnen we ook eens danspasjes instuderen en hoeven we ons over de PA geen zorgen te maken want alle instrumenten worden geplaybackt en in de microfoon stoppen we een autotune. Komen we ook meteen van die Helleveeg sjaaltjes af waar we er nog een paar honderd van hebben liggen. Ook kunnen we band shirts aan en eindigen met een Ronaldo sprong, rug naar het publiek en wijzend naar onze naam op de rug. Ik zie een juichende oranje menigte voor ons.

Het is wel jammer dat we niet op Schiphol kunnen aankomen, net als Duncan. Dat heeft hij toch maar mooi weer verpest voor ons.

Wordt vervolgd…