Emergency Circus is een non-profit organisatie uit Amerika. Deze organisatie is drie jaar geleden opgericht door Clay Mazing. Een muzikant/clown die ik heb ontmoet in New Orleans tijdens een tour met mijn band Balcony Players. Emergency Circus richt zich op het opvrolijken van mensen in o.a. ziekenhuizen en vluchtelingenkampen. Dit doen zij door middel van muziek, clowning/theater en dans.

Interactie
Tijdens een show met Emergency Circus hebben we zoveel mogelijk interactie met de groep. Een groep bestaat soms wel uit 300 kinderen. De interactie ontstaat vooral doordat we de theatrale dingen die we doen basic houden. Na de show geven we vaak muziek- en theaterworkshops. De workshops zijn er op gericht om kinderen een positief gevoel te geven door samen met kunst bezig te zijn.

Gastvrijheid
In november 2015 trok ik er samen met Clown Clay voor het eerst op uit met het circus. We begonnen in Griekenland en gingen met de vluchtelingen mee naar hun kampen. Na de show liepen we vaak rond om voor gezinnen muziek te maken en om naar hun verhalen te luisteren.

Niet overal mochten we de vluchtelingenkampen in, vooral vanaf Macedonië werd de politie streeds strenger. Als we het kamp niet in mochten waren er genoeg andere plekken dichtbij het kamp waar veel mensen waren. Men moet bijvoorbeeld vaak dagen op een treinstation wachten, dus ook daar was onze muziek erg welkom. Ook speelden we voor mensen rond de vuurtjes die ze stookten om warm te blijven. Ze waren zo gastvrij en deelden hun dekens en eten met ons.

Muziek en theater op de treinrails
We zijn het langst in Eidomeni, Griekenland geweest. Men was daar toen net begonnen met de grens af te sluiten. Er was veel spanning en frustratie onder de bevolking, want men wist niet wanneer en of de grenzen open gingen. We speelden een keer een show op een plek waar veel mensen in hongerstaking waren op de treinrails. Dat was heftig.

We begonnen de show met een parade zodat alle kinderen in de omgeving hoorden dat we er waren. We zagen hierdoor veel gezichten opfleuren. De ouders leken erg blij om hun kinderen weer even te zien lachen. Ik vroeg de kinderen ook naar liedjes uit hun cultuur, en die zongen ze dan samen voor mij. We spraken niet dezelfde taal, maar we begrepen elkaar tijdens de show. ‘Iedereen lacht in dezelfde taal’, aldus Clay.

Ik speelde ook muziek bij de food-line. Dit is de lange rij waar mensen soms wel uren in staan om eten te krijgen. Door het lange wachten ontstaan er in zo’n rij vaak gevechten. Ik speelde een liedje met een meer Arabische tint. Gelijk begonnen er wel tien mannen te dansen. Dit zorgde voor een bijzondere sfeer gezien de situatie waar de mensen inzitten. Alle stress werd even vergeten en het voelde als een straatfeest. Meer dan 20 mensen dansten rond me. De mensen die nog in de rij stonden keken lachtend toe.

Libanon, circus in kampen in hete woestijn
Na een lange reis ging Clay in november een crowdfundingsactie doen in Amerika. Dit zodat we in april en mei 2016 weer terug konden naar de kampen waar we eerder waren en ook naar kampen in Libanon en Turkije konden reizen. Daar wonen sommige vluchtelingen al meer dan vijf jaar.

In Libanon deden we circus optredens in kampen in de ‘bekak’, een hete woestijn grenzend aan Syrië. Dit was een samenwerking met Clown me in, een clowngroep uit Beirut.

Het plan was om een week te touren naar scholen in de vluchtelingenkampen dicht bij de grens met Syrië. In de kampen die wij bezochten waren soms scholen gebouwd voor de kinderen. We deden de show voor meer dan 200 kinderen, in de brandende zon. Er was wel een overkapping voor de kinderen gelukkig. Na de show gaven we muziek-, dans- en theaterworkshops.

We bezochten twee kampen per dag. Ook merkte je een groot verschil; dat als we in een vluchtelingenkamp optraden waar geen school en begeleiding was de kinderen zoveel wilder waren, dat het kon zijn dat na 20 minuten de spanningsboog er al af was. Dan pasten we de show aan en paste we nog meer interactieve elementen toe in de vorm van dansspelletjes. Of we splitsten ze op in kleine groepjes om workshops te geven.

Het is weleens voorgekomen dat de kinderen onze attributen afpakten. Ze hebben namenlijk nauwelijks speelgoed. Dat was soms heftig.

Moniek de Leeuw

Op dit moment is Moniek op tour in Mexico. Volg haar avonturen via haar Facebook pagina.