Alles voor artiesten Alles voor organisatoren

Mopperatchi – 34

26 april 2018 • Recensies • Conchitta Bottse

  • 34

  • Mopperatchi
    • Genre: Hiphop
    • Release-type: ep, digitaal
    • Label: self-released

Geboren en getogen Rotterdammer Jason Asmus, also known as Mopperatchi dropte eind vorig jaar de multisingle 34. Nadat Mopperatchi in 2013 zijn debuuttrack Ik Moest Komen dropte, volgde twee jaar later Ik Moest Komen Deel II. Niet lang daarna maakte hij een remix van de track Alles Voor De Paper van Hef en Raw Roets. Deze track werd goed ontvangen door het publiek én opgepikt door sites als 101Barz en Puna. Daarna werd het even stil, maar toen was daar eind november ineens 34. Deze vier tracks tellende plaat is Mopperatchi’s eerste solo-project.

De titeltrack 34 komt er gelijk lekker in; Mopperatchi’s sound is laidback met toffe sfeervolle soundeffects. Zijn raps zijn niet alleen woord voor woord verstaanbaar, maar gaan ook vloeiend over de beat. De track bouwt lekker op en het refreintje blijft goed hangen. De daarop volgende track, Zeg Me met Gellow & Royki, heeft lichte 2-step/garage/grime invloeden met een heerlijk onvervalst R&B refreintje.

21 is eigenlijk de enige track die een beetje ten koste gaat van Mopperatchi’s verstaanbaarheid, maar dat komt wellicht mede door het vrij hoge tempo. Er gebeurt in eerste instantie niet veel spannends in deze track, totdat halverwege de beat ineens een dikke wending krijgt en de track verder gaat met zijn laaggepitchte stem. In de laatste track, Stormzy met Dammsparky komt Mopperatchi met een paar toffe flows en tempowisselingen en de man Stormzy zelf komt ook nog even voorbij in de vorm van een sample.

Mopperatchi onderscheidt zich in een tijd van mumble rap niet alleen met zijn verstaanbaarheid, maar ook door zijn sound met UK-invloeden aangevuld met dikke 808’s. Volgens hem staan er voor dit jaar al een aantal singles op de planning en moet binnenkort zijn langverwachte ep Schijn Bedriegt het licht zien. Als 34 een voorproefje hiervan is, dan belooft dit veel goeds voor de toekomst.

Volg Mopperatchi op Facebook.

Meer zoals dit

Echo Sister – Young Fur

25 april 2018 • Recensies • Jaap Koper

  • Young Fur

  • Echo Sister
    • Genre: alternative rock
    • Release-type: ep, digitaal
    • Label: self-released

Wie bij de VPRO op televisie naar het zondagmorgenprogramma Vrije Geluiden kijkt, beleeft met afluisteren van de ep Young Fur van Echo Sister een feest van herkenning. Giovanca laat daar regelmatig muzikanten zien en horen die muziek maken met bijna een vrije geest. Ooit is daar bijvoorbeeld My Baby langs geweest met een fijne uitvoering van Uprising.

Echo Sister heeft een muziekstijl die minder makkelijk is te vangen en daarom ook in aanmerking mag komen om langs te komen in dat programma. Oorstrelend en gedurfd om met een smeltkroes van verschillende stijlen te komen. Het stemgeluid van Leah Uijterlinde zorgt echt voor een haast volmaakt evenwicht met de muziek die deze jonge Rotterdamse band (sterk internationaal georiënteerd) maakt. Echo Sister bestaat verder uit Martin Hafizi, Rok Zalokar en Juanfer Marrero die de kunst van muziek maken goed verstaan.

In de song Animal Heart schuilt misschien wel een belangrijke boodschap. Het lijkt of wij mensen soms wel eens kuddegedrag vertonen en in een bepaalde structuur leven. De vrijheid is minder ver dan het lijkt, als je maar wil en ja het muzikale arrangement geeft die aanwijzing al. Ongestructureerd en minder in hokjes willen denken. In de twee instrumentale tracks Owls By Night en Mononoke laat Echo Sister horen waartoe het in staat is. Owls By Night is kort en kent veel elektronica, met een haast dreigende ondertoon, hoewel het licht dichtbij is. Mononoke kent een gitaarsolo waarbij zelfs Carlos Santana zich misschien wel gaat afvragen waarom hij het niet heeft gemaakt. Samba Pa Ti, maar dan met een flinke dosis Pink Floyd er doorheen.

De psychedelische klank klinkt in de afsluitende song Eyes Finally Open ook nog door, maar dan wel met een behoorlijke jazz en funk invloed. Haast het handelsmerk van Echo Sister en ook al is het stuk ruim zes minuten, het nummer verveelt niet. Een band uit Rotterdam die de potentie heeft om zowel nationaal en internationaal ver te gaan komen. Als je deze ep dan hebt, kun je tegen anderen zeggen dat jij één van de eersten bent die deze band heeft omarmt. Want zo is het!

Lees het vorige bericht