Mixtape in Rotown: stuiterballen in het donker met Book Of Eli

12593786_1163412300344953_5526853154651146559_oElke donderdag draait in Rotown een Rotterdamse band de plaatjes die zij tof vinden (om op te dansen!) tijdens Mixtape. Wij laten deze bands hun publiek alvast warm draaien in een speciale column. Book Of Eli neemt aanstaande donderdag 7 april de draaitafels over. Niks geen licht singer/songwriter gebeuren; sarcastische energie en rauw levensbesef is wat Aileigh Awad, zangeres van de band, aantrekt! Ze vertelt wat er voorbij gaat komen tijdens hun avond…

Eigenlijk is het altijd circus als Book Of Eli ergens heen moet rijden. Ik denk dat het maar goed is dat we niet met z’n allen in de Volvo passen, want je kan mij echt stuiptrekkend afvoeren na één uur met die lui. Misschien hebben we nog de meeste lol na een klote optreden. Gierende banden en keiharde gangsterrap blijken daarvoor het beste medicijn.

Book Of Eli klinkt vrij licht als je kijkt naar welke muziek mij inspireert. Ik word doorgaans aangetrokken tot zwaarmoedigheid en vind graag schoonheid in verdriet. Met een flinke dosis woede wek je ook al snel mijn interesse. Helemaal als die verstopt zit in een sarcastische energie, of juist zo erg is overdreven dat je het gevoel krijgt met elke maat een meter de lucht in te groeien. Een beetje zoals de zeeheks in De Kleine Zeemeermin. Dat gevoel hoop ik nog eens te bereiken in een lied.

16 Horsepower Black Soul Choir




Op de achtergrond van alle nieuwe muziek die voorbij komt, heb ik mij altijd aangetrokken gevoeld tot bluegrass, folk en swampachtige muziek. Het heeft een puurheid die in staat is je in een roes te brengen van rauw levensbesef, met daar doorheen zeldzame flarden van intens geluk. Erg verslavend dus. Ook onze bandbaby ‘Squeetz’ komt donderdag het Mixtape team versterken. Sinds zij zich bij de band aansloot is ze 45 bijnamen verder, maar eigenlijk weten we niet zoveel van haar muzieksmaak. Stille wateren hebben diepe gronden, maar er heerst wat lichte vrees dat ze de avond aan zal randen met mainstream tienermeuk.

Lil Hardin Armstrong & Her Swing Orchestra – Oriental Swing




Waar Squeetz en ik in ieder geval een liefde voor delen zijn oude 78 rpm jazz plaatjes. Het liefst zou ik dit soort muziek in elke supermarkt, kledingwinkel en koffiezaak horen. Maakt niet uit hoe rot je dag is, zet dit op en het is gezellig. Ik huurde laatst op een zwaarmoedige pisdag een oefenruimte bij Carlo op de Schietbaanstraat. Daar heb ik mij heel de avond in het zweet zitten drummen op een smerige doom track die ik de avond daarvoor had gemaakt. Dat is nou niet bepaald wat je visualiseert als je naar Book Of Eli luistert, maar vaak wel wat er achter zit. Het liedje komt net na de storm.

Mastodon – Quintessence




Mastodon kent een hele fijne balans tussen donker raggen en uiterst subtiele melodie. Als ik dit nummer luister opent zich echt een breed en kleurrijk universum. Alsof je even uit je lichaam treedt. En kijk dat artwork dan… De sfeer binnen onze band is een totaal ander verhaal, maar ook die wordt gevoed met muziek en verhalen rondom muziek. Bijvoorbeeld Linda, die ineens bevriend werd met ene Pilleriin Lillepalu uit Estland. Linda is inmiddels vijf keer naar Estland gevlogen omdat ze daar een alternatieve magische werkelijkheid heeft gevonden. Het is voor ons dan ook geen verrassing dat haar bijdrage aan deze avond klinkt als een Estse stuiterbal:

Trad. Attack – Reied




Linda: “Veel van Pilleriin dr vrienden zijn muzikant, en zo leerde ik de Estse muziek kennen. Een groot deel van de populaire muziek daar refereert aan de volksmuziek en dat maakt het hilarisch vrolijk”

Tot donderdag!

Aileigh Awad

mixtapeExtra informatie
Datum: donderdag 7 april
Locatie: Rotown, Nieuwe Binnenweg 17-19
Aanvang: 23.00 uur
Entree: gratis
Facebookevent

Komende edities van Mixtape
14 april – Mixtape: Kalulu
28 april – Mixtape: De Dood

The Artificial

the artificial cover

Solar
download-ep
gitaarpop 

Een mix van Two Door Cinema Club en Dog Is Dead? The Artificial! De band speelt ‘guitar pop as it should be’; catchy gitaarriffjes, strakke drumrhythms en een sterke zanglijn.

De ep begint gelijk in stijl met het prachtige Prelude, een zweverig stukje muziek dat gedragen wordt door synthesizers. Direct daarna volgt Call It What We Are, een popsong met een behoorlijk, maar goed gedaan, 80’s gehalte! Soms mist het aan strakheid tussen de drums en gitaar, maar overall is de ep super sterk!

Run Run Run (For Your Life) vind ik verreweg het beste nummer van de plaat. Het zit perfect in elkaar met een sterke hook en een hoog meezing gehalte. De band doet mij af en toe behoorlijk aan The Brahms denken. Het is zeker niet onmogelijk dat The Artificial een zelfde groei gaat doormaken en dat zou dan ook meer dan welkom zijn!

Dennis Jansen