De Rotterdamse singer/songwriter Machiel Scholten (Rum For Breakfast) ging namens de Popunie naar Estland in het kader van het Stage Europe Network project Sinusoid. Een project van 23 t/m 30 oktober waarbij jonge muzikanten uit zes Europese landen een interculturele en Europese ervaring opdoen, met popcultuur als vertrekpunt. Ze reizen, wonen en werken samen gedurende zeven dagen op basis van het centrale thema: Hoe te overleven als jonge muzikant? Tijdens dit uitwisselingsproject speelden de deelnemers onder andere tijdens de Tallinn Youth Week. Naast Rum For Breakfast reisde ook de Friese band Dat Schilt af en fotograaf Danny en begeleider Sita maakten de Nederlandse afvaardiging compleet. Uiteraard vroegen wij Machiel om voor ons van dit avontuur een kort verslag te maken.

Vertrek
Zondag, vroeg in de ochtend. Onderweg naar Schiphol. Het is de laatste dag van ADE (Amsterdam Dance Event, red.) en op hetzelfde moment dat ik met een paar uurtjes slaap achter de kiezen in de trein stap, zit de rest van de trein gevuld met fervente ravers. Ik moet er vast als een bijzonder figuur uit hebben gezien, zo met mijn gitaar en bijpassende SiSo-hoedje, want de rest van de trein keek hun ogen uit!

Uiteraard was ik later dan afgesproken op Schiphol aangekomen. Hoewel ik vind dat ik een goede reden had (onverwachte spoorwerkzaamheden, thanks 9292ov.nl!) is het toch wel een bepaalde tendens die ik moeilijk kan ontkennen. Op Schiphol zou ik meeten met Sita (begeleidster a.k.a tourmanager), Danny (fotograaf) en de boys van de Friese band Dat Schilt. Dat Schilt bestaat uit drie ultieme chillers genaamd Harmen, David en Tom. Stuk voor stuk geweldige personen en met z’n zessen vormden we een mooie en diverse groep.

Ook mooi wat voor een verschil er tussen de eerste handdruk en de laatste knuffel kan zitten. Van vijf onbekende mensen, waarvan je nog maar moet afwachten hoe iedereen is, tot het gevoel hebben alsof je iemand al jaren kent. Meer dan wat muziekinstrumenten, de nodige liters drank en een weekje van ieders tijd was er niet voor nodig om dit gevoel te bereiken!

Workshops
Nu kan je denken: die gasten hebben gewoon een weekje vakantie gehad en tussendoor wat muziek gemaakt. Dit is slechts deels waar: hebben we genoten van de muziek? Jazeker. Hebben we genoten van de drank? Ja, we hebben genoten van de drank. Hebben we het vaak laat gemaakt? Oh jazeker. Maar hoe laat het die nacht ook zou worden, de volgende ochtend stond er gewoon weer een vol programma voor ons klaar, beginnend met een lekker hostel-ontbijtje om 08.30 sharp. De dagen waren door de Estlandse organisatie Noortebänd veelal gevuld met panels, workshops, projecten en presentaties, die in meer of mindere mate gelinkt waren aan het muzikant-zijn.

De meeste sessies waren besloten, maar er was ook een openbare sessie, georganiseerd door Music Estonia. Hier was onder andere de tourmanager van Ewert and The Two Dragons bij aanwezig. Beide albums van die band heb ik redelijk grijsgedraaid, dus dat maakte het des te meer interessant voor mij! Over het algemeen hebben de sessies me veel nieuwe, muzikale (DIY-)kennis gegeven. Het heeft er voor gezorgd dat ik goed en kritisch ben gaan nadenken over wat ik precies met mijn muzikale ambities wil.

Zo was er een sessie die werd gegeven door de frontvrouw van Trad.Attack, een bekende Estse folkband. Hoewel de band al in veel landen (25) en op grote (showcase-)festivals heeft gespeeld, doen ze het management-werk allemaal zelf. Haar verhaal aanhoren en daarna specifieke vragen kunnen stellen heeft me doen inzien dat je ook als DIY-band zonder label, manager of wat dan ook, succesvol kan zijn als muzikant.

Maar ook op muzikaal gebied heeft deze week me veel nieuws gebracht. Er waren vijf andere bands met elk een unieke, eigen sound. Elke band kwam ook uit een ander land en ik weet zeker dat dat ertoe heeft bijgedragen dat het qua muziekstijlen erg afwisselend was. De meeste van die bands waren een stuk harder en ruiger dan dat ik als singer/songwriter kan spelen. Dit heeft me er toe gestimuleerd om eens te proberen wat andere muziek te maken en lekker wat meer te experimenteren met mijn geluid. Niet dat ik nu opeens zal gaan grunten ofzo, maar in ieder geval wat meer de randjes opzoeken en er net wel, of net niet overheen gaan.

Iets anders wat me opviel, was dat vrijwel iedereen ook echt muziek ‘studeerde’, of iets dat sterk muziek-gerelateerd is. Dit varieerde van conservatorium tot musicalopleidingen en zo was ik met mijn master Business Information Management een nogal vreemde eend in de bijt. Dat iedereen voor hun studie muziek doet, viel me het meeste op tijdens de vrije-tijdsmomenten, waarin volop werd gejamd. Het was eerder regel dan uitzondering dat iemand meerdere instrumenten kon bespelen en ik stond er vaak met opengevallen mond naar te kijken. Een Poolse drummer die bijvoorbeeld eventjes dat pianostuk uit Amélie (Comptine d’un autre été van Yann Tiersen, red) uit z’n gevoelige mouw schudt, prachtig! Ik was al bezig om meer instrumenten dan enkel gitaar te kunnen spelen, maar dit soort momenten geeft me alleen maar meer stimulans dit ook echt door te zetten!

Een ander aspect van de week wat ik niet onbenoemd kan laten, waren de verschillende gigs die op het programma stonden. Dit begon al op de zondagavond, waarop elke band een akoestische versie van een van hun nummers mocht spelen, enkel voor elkaar. Dit gaf in ieder geval een idee van hoe elke band klinkt en in wat voor soort richting ze muziek maken. Dit beeld moest later op de week overigens vaak bijgesteld worden, want veel bands kwamen versterkt en op een podium een stuk beter uit de verf. Dat was wel verrassend voor mij als singer/songwriter aangezien dit bij mij juist eerder andersom werkt!

Sinusoid Fest, Tallinn
Gelukkig was van elektronisch falen deze week geen sprake. Op woensdagavond mocht elke band een set van een half uur spelen in Sinilind, een super vette locatie in hartje Tallinn. Ik dus ook. Een mooie zaal die voorheen een bioscoopzaal was, met een prachtig podium om je kunsten op te vertonen. Deze avond werd tevens in de stad actief gepromoot onder de naam Sinusoid Fest, waardoor er ook een hoop extern volk op af kwam! Vooraf aan de soundcheck was ik nog wel een beetje aarzelend over het grote podium, omdat het per situatie nog maar afwachten is hoe goed mijn akoestische nummers dan overkomen.

Maar de geluidsman nam deze twijfel al snel weg door zijn goede zorg en door het geweldige geluid dat hij wist te mixen. Het was echt een super ervaring om in zo’n mooie zaal te mogen staan, wetende dat het geluid tip-top in orde is! Ook fijn dat een groot deel van de aanschouwers muzikant danwel muzikaal was. Normaal als er wordt meegeklapt, gaat het al snel uit de maat, wat dan eerder irritant is dan dat het echt wat toevoegt. Maar tijdens dit optreden werd er zo strak en creatief meegeklapt, dat ik eigenlijk met een complete ritmesectie speelde!

Dit zijn slechts een paar grepen uit deze inspirerende en educatieve week. Ik hoop dat ik een beetje een beeld heb kunnen scheppen van de sfeer en het gevoel van deze week. Er zijn nog tal van andere, prachtige momenten geweest, maar er is helaas te weinig ruimte om deze situaties goed te kunnen beschrijven. Ik wil in ieder geval de organisatoren van Stage Europe Network nog even bedanken voor deze mogelijkheid: mijn eerste echte buitenland ervaring als muzikant is een feit, en wat voor een ervaring het was!