Kevin – Kleine Versnelling

  • Kleine Versnelling

  • Kevin

Het is die jongen met die trage flow, aka Slow Flow Animal. Kevin’s debuut-ep Kleine Versnelling windt er geen doekjes om: het is recht voor zijn raap. Zo rapt Kevin over zijn dagelijkse leven in zijn omgeving, Blaak.

Hoodshit is een terugkerend thema in zijn lyrics. Drugs, geld en politie komen terug op bijvoorbeeld Stack Die Money en In De Streets. Toch steekt Kevin zijn gevoelens niet onder stoelen of banken, maar maakt deze concreet op Ren Voor Ons waarin hij laat weten dat hij druk is met zijn werk maar toch veel aan zijn vriendin denkt, en liever samen met haar wil zijn.

Wat ik tof vind aan deze track is dat hij zijn locatie vermeld en zijn omgeving betrekt in zijn lyrics. Rotterdam mag gehoord worden en daar is Kevin, het zo te horen, ook mee eens. “We kunnen samen weg gaan als ik een beetje heb gespaard, of we blijven hier, cruisen op de Maasboulevard. Met een hele dure bril op en het windje in je haar, ik wil je horen zeggen ‘Kev, je hebt het allemaal voor elkaar’.”

Opvallend is het nummer Waarom featuring Sevn Alias, waarin die eerdergenoemde trage flow van Kevin lekker vloeit op een soort semi-afro trap beat in het refrein, maar inhoudelijk, tekstueel een bepaalde vrouw bekritiseerd en bestempeld als lelijk. Je zou dit als een negatief oordeel kunnen beschouwen, maar daar tegenover staat wel de oprechtheid van Kevin en de realness van zijn lyrics.

Hij windt er geen doekjes om, spreekt zijn gedachtes uit in teksten. Kevin lijkt in zijn muziek soms heel direct, maar is nooit echt eenduidig. Hij maakt de emoties aan beide kanten invoelbaar door zijn stemgebruik in toon, maar vooral door het slim inzetten van die trage flow. Persoonlijk kijk ik uit naar wat er uit gaat komen in de toekomst van onze Rotterdamse slow flow animal.

Low Point Drains

Eerder schreef Jeroen van de Beek al over Beyond Lickin’, één van de meer vasthoudende surfbeatpsychgaragebandjes in de regio Rotterdam. Al bijna even terriërachtig is het trio dat we vandaag graag een zetje in de juiste richting geven: Low Point Drains. Hebben we hiervoor een reden nodig? Niet echt. Maar nu we er toch over nadenken: de aanstaande tour die Low Point Drains naar Zwitserland en Italië brengt zou er zomaar één kunnen zijn. Ja, toch?

We laten zanger/gitarist Niels van Beers (‘Mr. Point’) maar even aan het woord. Tussendoor lukte het zowaar nog enkele vragen te stellen.

Ga jij maar drummen!

‘Ik zat in een hardcore punkband, Bullshit Propaganda. Na een avond flink doordrinken met mijn beste vriend, kwam ik op het idee samen met hem een band te beginnen. Ik speelde al gitaar; het enige dat nog ontbrak was een drummer. Dus stopte ik mijn maat (Mr. Drain) twee drumstokken in zijn handen, en zei dat hij maar moest drummen. Dat-ie nog nooit achter een drumstel had gezeten vond ik totaal onbelangrijk.

Dat was in Hellevoetsluis, waar ik ben opgegroeid. In Hellevoetsluis stond een compleet ingerichte oefenruimte. Daar zijn we nog diezelfde nacht herrie gaan maken. Binnen no time hadden we een aantal liedjes opgenomen. Mr. Drain bleek een natuurtalent. Boem-tsjak, boem-tsjak!’

Petrochemie

‘Die naam? Dat zit zo. Mijn vader werkte in de petrochemische industrie, op een raffinaderij. Ik deed daar vakantiewerk, vooral kopieën maken van grote, technische tekeningen. Op al die tekeningen stond ‘low point drain’. Dat vond ik gelijk een te gekke naam voor een band. Een low point drain is het laagste punt in een leiding. Anders gezegd: het afvoerputje. Dat smerige past natuurlijk goed bij onze muziek. Dus toen ik met die vriend van mij de band begon hadden we al een naam: Low Point Drains.’

Opscene

‘Vervolgens lieten we onze liedjes aan Marco horen, een wat oudere vriend van ons. Marco was echt een kenner van garagerock op labels als Crypt, Estrus en Sympathy for the Record Industry. Mr. Drain en ik kenden dat helemaal nog niet; wij zaten meer in de hardcore punk en hiphop scene. Toch was dat onbewust wel wat wij maakten: opgefokte, rauwe rock & roll.

Op een gegeven moment stuurden we onze demo naar de redactie van Opscene. Dat was een tijdschrift waar elke maand een cd met onbekende, beginnende bands bij zat. Maar ook al wat grotere namen als Smog en Country Teasers. Eén van onze nummers is toen op zo’n cd terecht gekomen. Dat leverde ons al direct internationale contacten op, omdat Opscene ook in België veel werd gelezen.’

Internationaal

‘Hoewel we niet overdreven ambitieus zijn, nemen we onze muziek zeker wel serieus. We hebben mede daardoor al veel in het buitenland gespeeld: eerst België, maar daarna ook in Rusland, de Verenigde Staten en Italië. Bijna altijd samen met lokale bands, bij wie we meestal ook kunnen slapen.

Dat doen wij zelf ook: buitenlandse bands naar Nederland halen die dan bij ons overnachten. Veel van die buitenlandse contacten liepen via Myspace; tegenwoordig is Facebook heel handig.

Nu we het toch over het buitenland hebben: de band heeft tussen 2009 en 2016 min of meer een sluimerend bestaan geleid, omdat ik reisleider was in India. Er was gewoon te weinig tijd om muziek te maken. Maar sinds vorig jaar zijn we weer helemaal terug!’

Touring is never boring

‘Dus ook weer de hoogste tijd voor een nieuw buitenlands avontuur, ditmaal met toursupport van de Popunie. Zaterdag 22 april vertrekken we voor een week rock&roll naar Zwitserland en Italië. We spelen onder andere in Zürich, Bazel, Lugano, Turijn, Rome en Napels. Op het soort plekken waar we meestal spelen: kelders, kleine clubs, kraakpanden en kunstcentra. Onze muziek past ook niet in een grote zaal, dus dat komt goed uit.

In Italië speelden we al eerder, in 2006 en 2008 (samen met Beyond Lickin’). Na een Italiaans optreden in 2008 kwam iemand een praatje maken. Hij had ons in 2006 gezien, had een cd gekocht en was vervolgens zelf een band begonnen. Dat soort dingen vind ik echt te gek!

Mr. Point schrijft speciaal voor de Popunie een verslag van deze tour. Het verslag is vanaf begin mei te lezen op de website van de Popunie.