Afgelopen zaterdag vond de tiende editie van Baroeg Open Air plaats in het Zuiderpark te Rotterdam. De Popunie presenteerde hier vier toffe Rotterdamse acts onder de naam Popunie Live. Waar voorgaande edities gezegend werden met droog weer, kwam menig festivalganger ditmaal doorweekt aan bij de aanvang van het festival. De Large Stage werd geopend door Cenobites.

Cenobites

Studs, vetkuiven en contrabas liegen er niet om en al snel maken de metaleske klanken van Cenobites plaats voor een geluid dat sterker naar punkrock neigt. Deze viermansformatie speelt stevige psychobilly waar het publiek gezien de knikkende hoofdjes van geniet.
Na vijf minuten zegt de zanger “laten we maar een beetje gas er bij doen dan” en dat valt niet in slechte aarde. Langzaamaan wordt de tent voller en voller. Goede psychobilly scheurt uit de speakers het terrein over en langzaam maar zeker groeit het aantal toeschouwers in de tent. De drummer komt op tempo en laat dat net zijn wat het publiek wil, er komt steeds meer beweging in de tent. Sneller en sneller, geconcentreerder en blijer. De drummer is niet te stoppen. Een G. G. Allin cover van Don’t Talk To Me valt ook goed bij dit publiek. Bij het laatste nummer vindt de zanger het wel best op het podium. Hij springt even de zojuist begonnen pit in waarna het optreden helaas klaar is.

Drunken Dolly

Bij de Talent Stage heeft zich een redelijke menigte verzameld om te luisteren naar Drunken Dolly, een van de minder harde bands op Baroeg Open Air. Minder rustig? Na tien minuten gaan we gewoon raggen en feesten! Door de hele tent wordt vrolijk gedanst, de belofte van de band overal een feest van te maken, wordt zeker waargemaakt. De band geeft duidelijk alles wat er is, wat resulteert in een harmonieus geheel van verschillende instrumenten, zoals bijvoorbeeld een mandoline, die niet vaak worden gebruikt in de stevigere genres. Zo overtuigend als er gespeeld wordt, vult de tent zich niet alleen met muziek maar ook met feest; Baroeg Open Air komt los.

Dool

Zelfs een onoplettend oog moet gezien hebben hoeveel DOOL merch er gedragen wordt door het publiek. Het is dan ook geen verassing dat de tent goed gevuld is wanneer DOOL het podium bestijgt. DOOL begint met bezwerend gitaarspel dat menig luisteraar in vervoering brengt. Wanneer het snaargeweld los komt, knikken er dan ook wat hoofden mee. Toch lijkt het voor veel bezoekers iets te rustig om los te gaan, de meeste bezoekers staan stil terwijl ze luisteren. De band rondom Ryanne geeft een statische performance met enig geheadbang, iets dat dan weer wel vol overtuiging ten tonele wordt gebracht maar niet voldoende lijkt om het publiek massaal mee te laten doen. Of zouden er zoveel mensen stil staan om geconcentreerd te luisteren?

Deformer

Deformer vraagt het publiek naar ‘wat energie’ om dit in zijn set terug te kunnen geven. Een rappe opbouw belooft ook een energieke set. De climax bestaat uit ragharde breakcore en het publiek haast zich naar voren. Deformer lijkt de performers die hij eerder op Facebook zocht, gevonden te hebben en bij de zinnen “handjes in de lucht” en “voetjes van de vloer” moet je vanaf nu in gedachten hebben hoe deze performers geamputeerde lichaamsdelen door de tent gooien.
Het publiek laat zijn blijk van waardering zien door te dansen. De bezoekers zijn klaar voor een feestje en wijken niet voor de beats en breaks waar Deformer op trakteert. Wanneer Deformer het publiek even rust geeft is dit enkel om aan te kondigen dat Scapu-Lox, bekend van Voodoom en PRSPCT, even komt mc’en. Rennend zweept het duo het publiek verder op om het publiek vervolgens te verassen met dansende apen die in Blijdorp niet zouden misstaan. Wanneer blijkt dat ook de hardcore niet gevreesd wordt in deze set, is het nog maar de vraag of de tent nog onderdak kan bieden aan de volgende acts want de bezoekers lijken er geen moeite mee te hebben om te helpen bij het afbreken van de tent.