Balcony Players is een internationale klezmer/gypsy band, die al bijna vijf jaar bestaat. 
De bandleden komen uit Nederland, België, New Orleans en Peru, maar hebben elkaar ontmoet op het Rotterdams Conservatorium. Na het afstuderen (drie jaar geleden) zijn ze heel veel rond de wereld gaan touren. De Balcony’s hadden na hun grootse tour van 1,5 jaar (die ze in 2011/2012 in de Balkan, Brazilië en Amerika bracht) een cd opgenomen. Deze cd gingen ze van januari t/m april 2014 in Amerika presenteren en promoten. Omdat de bassist uit New Orleans komt, heeft de band al twee keer eerder in New Orleans en andere steden in Amerika gespeeld. Nu gaan ze voor de derde keer terug en ditmaal voor het eerst ook naar New York!

We regelden in New Orleans zelf concerten via contacten die we de jaren ervoor hadden gemaakt. 
In New York waren we uitgenodigd om te komen spelen op een groot Balkan/klezmer muziekfestival, genaamd Golden Festival. Je kon je daar online voor aanmelden en als je geluk had werd je uitgekozen! We speelden op het festival samen met Skojani Charlatans, een Hongaars/Zweedse band waar we elk jaar wel eens mee optreden. 
Ons doel voor de drie maanden lange reis en tour was onze nieuwe cd Balcony Adventures Around The World te releasen en promoten in New York en New Orleans. En om door echt in New Orleans te leven, meer in de jazz en cajun muziek te duiken. We waren niet van plan om winst te maken, maar ook zeker geen verlies natuurlijk! Van het geld van de optredens wilden we drie maanden kunnen leven (huur en eten betalen en ons vliegticket terugverdienen).

Vliegen naar New York (Douane adviezen)
We reizen op een touristen visum dat je via internet kan aanvragen en waarmee je drie maanden in de USA kan blijven. Dat is bij de douane altijd een spannend en zenuwachtigmakend gedoe; want ze zien dat je drie maanden blijft (dat is de maximale tijd voor het visum) en dat je een instrument meeneemt.
De doane gaat als je in Amerika aankomt allerlei lastige vragen stellen voordat ze je doorlaten;  zoals:
“Wat ga je zolang in Amerika doen?”, “Wat voor werk heb je in Nederland?” en “Kan je zo lang vrij krijgen?” We zeggen dan dat we een rondreis gaan maken of dat we de jazzschool in New Orleans gaan bezoeken om daar misschien te gaan studeren, want ze moeten niet denken dat we naar Amerika komen om geld te gaan verdienen, want dat is ook niet onze reden (we komen om promotie te maken voor de band en als ‘studiereis’). Vorig jaar moest ik heel lang in het douane-wachtkamertje zitten en deden ze zo lang over het uitzoeken van mijn bagage, dat ik mijn aansluitende vlucht miste. Daardoor moest ik een hotel boeken om de volgende dag een aansluitende vlucht te nemen. Deze keer mocht ik gewoon doorlopen… geluk gehad!’

Tips voor bands die ook naar New Orleans/New York komen en zelf een tour regelen: Blok je Facebook, en post geen optredens op je website voordat je Amerika binnen bent!
Wees voorbereid op veel lastige vragen over de reden van je reis. Vertel niks over eventuele optredens, ook niet als het alleen optredens ter promotie zijn.

Aankomst in New York
In New York ontmoette ik onze bassist Martin Masakowski, die vanuit New Orleans naar New York was gevlogen. We gingen met al onze bagage in allerlei metro’s en bussen naar het appartementje dat we via Airbnb hadden gehuurd. Het appartement was mooi, alleen was de verwarming kapot en was het niet vrieskoud maar juist snikheet, terwijl het buiten vroor en bijna aan het sneeuwen was. Het was zelfs zo heet dat we de ventilatoren aan moesten zetten en de ramen open! Niet normaal.

Op zoek naar een contrabas
De volgende dag was onze missie; een contrabas huren. Martin vliegt niet met zijn contrabas omdat hij een heel oude Duitse bas heeft, die tijdens een andere vliegreis al eens is gebroken. De afstanden zijn heel erg groot in New York, dus we zaten zo’n twee uur in de metro om vanuit Brooklyn
 (waar we verbleven) in Manhattan (waar we de bas gingen huren) te komen. In de metrohallen stonden veel bandjes te spelen en daar zaten heel gave shows bij, plus prachtige akoestiek. Na een eind lopen en vele metro wisselingen, vonden we de muziekzaak en gelukkig konden we een goede contrabas vinden. Daarna gingen we op weg naar de bandleden van Skojani Charlatans, waarmee we gingen repeteren. 
De eerste show op het muziekfestival was al twee dagen later.

Golden Festival

Die avond bezochten we het festival om te zien waar we zouden gaan spelen. En natuurlijk om de andere bands te horen! Dit is in Amerika een van de grootse bijeenkomsten van balkan/klezmer en Roma bands van over heel de wereld, dus een goede kans om te netwerken en nieuwe gave bands te ontdekken. Het festival werd gehouden in een heel bijzonder gebouw: een oude balzaal! (zie foto)

Er dansten vele mensen de klezmer en balkandansen en dat gaf een heel mooie sfeer. Zoveel mensen met liefde voor deze muziek! Er speelden veel brassbands in de hoofdzaal, maar in de kleinere zalen ook klezmer ensembles, a capella vrouwenkoren et cetera.

18 januari – onze show op Golden Festival
Omdat we op de dag van het optreden echt nog moesten repeteren met Skojani Charlatans moesten we weer met de metro naar hun appartement om daar te repeteren. Die had een omleiding waardoor we er wel 2,5 uur over deden. Gelukkig hadden ze onze muziek goed onder de knie!

Toen weer 2,5 uur in de metro om naar het festival te komen. We waren eigenlijk al super moe voordat de show begon!

Tip: boek je appartement dichtbij de locatie waar je speelt en als het kan dichtbij een repetitieruimte. Dit festival kon ons geen repetitieruimte geven, maar normaal regelt een festival dat wel als dat nodig is. Wij hadden niet voorzien dat de afstanden in New York zo gigantisch zijn en per dag zes uur in de metro zitten is echt heftig!.

De planning van het festival was erg strak omdat er, verdeeld over twee dagen wel 100 bands speelden. 
We hadden daarom maar 30 minuten opbouw- en soundcheck tijd. 
De band voor ons speelde iets langer door en het afbouwen duurde wel tien minuten, dus hadden wij nog maar twintig minuten opbouw- en soundcheck tijd over. Balen, want een stressvolle gehaaste soundcheck is echt niet relax. Toch kwam het nog best goed met het geluid en moesten we snel beginnen met spelen, want na een half uur was de volgende band al aan de beurt. Gelukkig was er leuk publiek in de zaal en begonnen ze al bij het tweede nummer te dansen!

De tijd ging erg snel en voor we het wisten (en net helemaal in de party vibe zaten en het publiek lekker mee hadden) moesten we jammer genoeg plaatsmaken voor de volgende band. Het was een heel kort, maar krachtig optreden. Op ons Golden Festival Artiesten profiel kun je onze set terughoren. De rest van de avond dansten we vele balkan en klezmer dansen. Soms met wel 300 mensen die allemaal dezelfde kringdans wisten, heel bijzonder!

19 januari – concert in Drom

Op naar de volgende show in Drom, een bekende wereldmuziek club in New York. 
Deze show hadden we gekregen doordat vijf bands die op Golden Festival speelden waren uitgekozen om ook op de Golden Festival Afterparty te spelen (de dag na het festival).

Wij openden de avond en hadden daardoor wel een lange soundcheck. Dat was fijn en het podiumgeluid klonk super! 
Het was nog niet zo druk, maar we speelden erg lekker en dat sloeg aan bij het publiek. We hadden een set van een uur en kregen op den duur de mensen aan het dansen en er was een fijne sfeer. Nadien kregen we veel goede reacties. Er was zelfs een fan gekomen, die twee uur had moeten rijden. Ik had al een jaar Facebook contact met hem en hij vroeg altijd wanneer we naar New York konden komen. Als verrassing was hij er ineens, met zijn vrouw! (Ik zag haar na onze show breien en maanden later kreeg ik een e-mail met de vraag wat mijn adres is, want schijnbaar werd het een sjaal voor mij! haha).

Het concert werd gefilmd en live vertoond op de website van Drom. 
Via deze link kan je het concert nog terugzien.

20 januari – vioolles bij Alicia Svigals
Tijdens mijn Master in Music opleiding in Utrecht bestudeerde ik, naast jazz de klezmer muziek en transcribeerde ik vooral liedjes gepeeld door Alicia Svigals, één van de bekendste violisten van de klezmer revival.

Ik wilde haar al heel lang ontmoeten en graag een concert bijwonen. Jammer genoeg had ze in de week dat we in New York waren geen concert, maar ze had wel tijd voor een ontmoeting en een les! 
Na weer een heel lange metrorit en een voettocht door de sneeuw vonden we haar huis. Heel bijzonder om haar eindelijk te ontmoeten, na zo vaak naar haar muziek te hebben geluisterd. De les was heel positief. We hadden een goede klik. Ze gaf me goede tips over hoe ik de klezmer elementen nog beter kon toepassen in mijn muziek. We filmden de les, dus later kon ik nog verder met het materiaal. 

We bleven nog wat dagen in New York om Martin’s familie en vrienden te bezoeken en om wat van de stad te zien. Oldtime-jamsessie!

Hierna vlogen we naar New Orleans! De avonturen die we daar meemaakten lees je binnenkort in deel 2.

Moniek de Leeuw (violiste/componiste)

Voor meer informatie bezoek je de website van Balcony Players.