Mijn 2016 ging van start met veel spannende en leuke dingen. We toeren met ons eerbetoon aan Kate Bush tot eind februari langs de theaters en eind januari kwamen er twee dance/deep house singles uit onder mijn nieuwe artiestennaam.

Met de Kate-toer gaat het goed. Spelen we in het ene theater voor een klein groepje mensen, staat daartegenover gelukkig weer een stijf uitverkocht Walhalla. In Almere was de zaal zeker driekwart gevuld en Amsterdam moet ons nog verassen. Lekker dynamisch noemen we dat!

En terwijl ik mij concentreer op het uitvoeren van de redelijk ingewikkelde Kate Bush songs, check ik als een panische puber onophoudelijk mijn social media en houd ik het aantal YouTube plays en Spotify streams van beide singles nauwlettend in de gaten.

Voor zover ik verstand heb van de dancescene, gaat het ook goed met de singles. Riverbank, die ik samen met Bolier uitbracht, is op Spotify inmiddels 850.000 keer gedraaid en op Youtube al meer dan 450.000 keer bekeken. De single Missing met EDX (een revival van Everything but the Girls’ Missing) gaat ongeveer even goed.

Mijn vriend Stein krijgt zo’n beetje elke dag wel de vocalisatie van mijn blije verbazing naar zijn hoofd geslingerd. (Meestal iets in de trant van: “OMG, cray cray!” En dan doe ik één of ander debiel dansje.)

Af en toe heb ik een throwback thursday-momentje en denk ik terug aan hoe ik nog niet zo heel lang geleden mijn Ming’s Pretty Heroes-singles aan het promoten was en hoe blij ik dan al was met 6000 plays.

Ook denk ik dan terug aan de opmerking van de programmeur bij DWDD die mij ‘gewoon niet zo leuk vond’ en – hoewel zo’n beetje ieder Nederlands bandje daar een keer mocht optreden – het mij met drie albums nooit is gelukt. Je leert er wel mee leven hoor, met dit soort ijskoude afwijzingen. Op een gegeven moment vond ik DWDD ook ‘gewoon niet zo leuk meer’.

Afgelopen week kreeg ik een mailtje, of ik drie dagen later beschikbaar zou zijn om samen met producer EDX bij een andere talkshow te spelen: Humberto Tan’s RTL Late Night.

Ja, dat was ik! Ik had nog twee dagen om de songs te leren en ze goed genoeg te kennen om me te wapenen tegen de explosie van zenuwen die ik wel verwachtte te krijgen.

Het optreden, ter promotie van mijn single met EDX, vond plaats aan het Rembrandtplein in Amsterdam en – niet omdat het in Amsterdam was – pal buiten mijn comfort zone.

Geen band, geen repetitie, twee nummers die ik nog nooit live had gezongen, voor 1,2 miljoen kijkers met als enige tool een wireless microfoon.

Alsof dat nog niet genoeg stress opleverde, bleek ook nog dat het schema elk moment kon worden omgegooid; de volgorde van de songs veranderde, er werden stukken ingekort en extra intro’s toegevoegd.

Ik kreeg de laatste change net na de soundcheck voor mijn kiezen en ik realiseerde me dat ik over niets controle had. De geluidsman van Late Night had mij kort daarvoor vriendelijk, doch onvriendelijk een standje gegeven omdat ik geen in ears heb (nog zo’n symptoom waaruit blijkt dat ik dit soort gigs niet gewend ben).

Ik vond hem op dat moment heel irritant en deed mijn best om mijn cool te bewaren, maar achteraf gezien begrijp ik de meerwaarde van in ears. Tijdens de opnames kon het soms warrig en rumoerig zijn, waardoor ik de muziek niet goed genoeg kon horen en dan was het echt wel opletten geblazen.

Gelukkig heb ik het overleefd! Het ging, ondanks de spannende momenten, allemaal goed.

Maurizio, de echte naam van de Zwitserse EDX, en ik kwamen nader tot elkaar in de ongerepeteerde momenten (door al die veranderingen in het schema hadden we niet alles meer kunnen doornemen) en wat maakt het ook uit, ik was op tv!

2016 zat tot nu toe al vol spannende en leuke dingen. Hopelijk is het een voorbode voor het komende jaar. Als dat het geval is, schaf ik ze aan hoor, die in ears.

PS.
Theater Walhalla was zo snel uitverkocht, dat we een extra Kate Bush voorstelling hebben geboekt op 27 februari in WORM!

Ai Ming Oei (Mingue)

Mingue is als zangeres, songschrijver en artiest actief in de pop- en dancescene en schrijft voor zowel zichzelf als voor andere artiesten en producers. In januari bracht Mingue singles ‘Missing’ en ‘Riverbank’ uit met DJ’s EDX en Bolier. Met haar band Ming’s Pretty Heroes bracht zij drie albums uit en toerde o.a. door Duitsland en China. Mingue was winnaar van de Music Matters Award en muziekambassadeur van Rotterdam gedurende 2011. Voor dansvoorstelling ‘Meer Ruis’ van Conny Janssen Danst, verzorgde Mingue de muziek voor voorstellingen in Nederland en Zwitserland, op muziekfestival Lowlands en op de Theaterfestival de Parade. ‘Meer Ruis’ won ‘De Mus’ voor beste voorstelling op de Parade. Mingue keerde terug op Parade met de voorstelling Kate Bush en toert hiermee tot eind februari weer door het land.