Vanuit Music Export Rotterdam worden doorlopend ondernemende Rotterdamse muzikanten ondersteund die bezig zijn ook voet aan de grond te krijgen buiten de landsgrenzen. Lewsberg ging op tour naar Frankrijk.
We komen met vertraging aan bij Mains d’Oeuvres in St. Ouen, Parijs. De geluidstechnici jagen ons op. We bouwen op, doen een korte soundcheck en maken vervolgens plaats voor de support acts. Het grote wachten is begonnen, want we spelen als derde en laatste band. Het is mooi weer, we hangen wat in het park aan de overkant van de weg. Mains d’Oeuvres combineert een concertzaal met oefenruimtes en een soort kantine of buurthuis. Hierdoor hangt er een prettig gemêleerde groep mensen rond, bestaande uit de gebruikelijke muzikantentypes en buurtbewoners van wat overduidelijk een multiculturele wijk is. We krijgen een teleurstellende maaltijd, die nog het meest lijkt op goedkoop vliegtuigeten.
Als de eerste band begint is het nog rustig in de zaal, maar wanneer wij aantreden is het aardig volgelopen, met zo’n honderd mensen. De plaatselijke geluidsman lijkt wat tijd nodig te hebben om het geluid op orde te krijgen, maar doet uiteindelijk goed zijn werk, want we krijgen achteraf positieve reacties over het geluid. We verkopen opvallend veel platen en lijken daardoor te weinig lp’s te hebben meegenomen op deze korte tour.
Er is een hotel voor ons geboekt op loopafstand. Onderweg maken we gebruik van de lokale snackbar, waarbij vooral de kaas-jalapeño-snacks in de smaak vallen. In het hotel drinken we nog een biertje voordat we gaan slapen
.
De volgende ochtend halen we onze spullen op bij Mains d’Oeuvres en rijden we door naar Lyon. Het is een soepele rit, totdat we in Lyon aankomen, waar rond spitstijd de boel helemaal vast staat. Uiteindelijk komen we aan bij Le Sonic. Een boot, waardoor de vergelijking met V11 zich direct opdringt. Alleen het restaurantgedeelte ontbreekt. Het zaaltje zelf is ongeveer even groot, geschikt voor zo’n honderd mensen aan publiek. De ligging, in de rivier rondom het centrum van de stad, is gerust pittoresk te noemen. De boot ligt flink scheef, waardoor de soundcheck in een licht gedesoriënteerde toestand wordt afgewerkt.
De mensen van de organisatie hebben gekookt en na de soundcheck eten we gezamenlijk op het dek. Ook The Beths, de band uit Nieuw-Zeeland waar we het podium mee zullen delen deze avond, heeft aangeschoven. Als we klaar zijn met eten komt het eerste publiek aangelopen. Het zaaltje is dan ook al flink gevuld als we de avond openen. Het publiek lijkt iets losser dan in Parijs en alhoewel we niet onze beste set spelen, lijkt het toch tot tevredenheid te stemmen bij het publiek. The Beths is niet aan ons besteed, maar ook nu lijken de concertgangers zich prima te vermaken. Na afloop worden er wederom veel platen gekocht en we moeten een aantal mensen nee verkopen om nog een paar exemplaren over te houden voor het optreden in Rennes. We overnachten bij iemand thuis, in een ruim meerkamerappartement met prima platencollectie, waar het uitstekend toeven is, ondanks een aantal zeer agressieve muggen.
De volgende dag hebben we een dag vrij. Die besteden we niet als toerist, maar in een oefenruimte aan de rand van de stad, waar we werken aan nieuwe nummers.
De ochtend erna vertrekken we op tijd, met een flinke rit naar Rennes voor de boeg. De reis verloopt zonder problemen en aangezien Rennes niet een metropool is zoals Parijs en Lyon rijden we soepel de stad binnen. Bistro de la Cité is een kleine, onaangepaste kroeg, het soort dat in Rotterdam steeds meer verdwijnt om plaats te maken voor de eenheidsworst van gladgestreken koffietenten en craft beer bars.
We spelen als enige band deze avond, Calvin Johnson van K Records zal na ons optreden een dj-set verzorgen. De promoters zijn zeer sympathieke mensen, de sfeer is gemoedelijk en we krijgen heerlijk zelf gekookt eten en zelf gebakken toetjes. Het café puilt uit van de mensen als we beginnen. We spelen een lekkere show en het publiek is erg enthousiast. We verkopen de laatste lp’s en raken aan de praat met uiteenlopende types, van timide indienerds tot gepokte en gemazelde oude punkers en een vuurrood verbrande dorpsgek. De rest van de avond vermaken we ons aan de bar en op de dansvloer tijdens de dj-set van Calvin Johnson, totdat de kroeg de deuren sluit.
De overnachting vindt plaats bij mensen thuis, wederom in een comfortabel, ruim appartement. De volgende ochtend komen we langzaam op gang, luisteren wat muziek, eten van de overgebleven gebakjes van gisteravond en weten onszelf uiteindelijk naar de auto te slepen voor de rit terug naar Rotterdam. We worden enthousiast uitgezwaaid door de lieve gastheer en vrouw.
