Verzekeren… wel of niet doen?

mike borgsdOnlangs verscheen mijn vierde column waarin ik het had over de minder leuke dingen die op tour kunnen gebeuren en hoe je ze door goede voorbereiding zou kunnen voorkomen. In deze column ga ik hierop door…

Een belangrijk advies dat ik mee kan geven voordat je op tour gaat is: sluit een verzekering af! Ik deed dit zelf niet en kreeg daarom ook niks terug toen al mijn spullen gestolen waren. Er zijn verschillende soorten verzekeringen, en ik ben zeker geen expert, maar zelf heb ik meteen een doorlopende verzekering afgesloten. Als er ooit nog iets soortgelijks gebeurt ben ik in ieder geval verzekerd en kan dus een bepaald bedrag terugkrijgen. Je kunt uiteraard ook gewoon een reisverzekering afsluiten voor alleen de periode dat je op tour bent.

Begin sowieso ruim van te voren met de voorbereiding. Het is altijd makkelijker als je ruim de tijd hebt om informatie op te vragen bij de verzekering over de verschillende mogelijkheden. Probeer te voorkomen dat je door haast een verkeerde verzekering afsluit en na diefstal mogelijk toch geen geld terugkrijgt van je verzekeraar.

Instrumenten kun je laten verzekeren in verschillende prijsklassen, dus ook hiervoor is het gewoon het beste als je informeert bij verschillende verzekeringsmaatschappijen. Probeer trouwens niet alleen je instrumenten te verzekeren, maar ook de andere kostbare spullen die je meeneemt op tour. Dieven nemen namelijk alles mee wat ze kunnen meenemen, en zelfs de kans dat je  koffer vol met kleren gestolen wordt bestaat. Ik praat uit ervaring.

Verzekeraars worden vaak opgelicht en zijn dus achterdochtig. Hiervoor is het van belang de aankoop-bonnen en betaalbewijzen van je instrumenten, apparatuur, kleren en dergelijke altijd te bewaren. Dit kan, zodra er iets is gestolen, heel erg helpen snel iets uitgekeerd te krijgen. Het geeft de verzekeringsmaatschappij een prijsindicatie en maakt dus de kans dat je een hoger bedrag terugkrijgt groter.

De kans is overigens klein dat je alle kosten volledig terugkrijgt, maar op het moment dat al je spullen gestolen zijn ben je waarschijnlijk blij met alle bedragen. Je wil immers door kunnen gaan met je passie en moet daarom een nieuw instrument kopen. Dan is het fijn als je een financiële vergoeding krijgt die je weer kan investeren in nieuwe instrumenten.

Ik zou de namen kunnen noemen van alle verzekeringsmaatschappijen, maar het is veel beter als je zelf research doet naar de verschillende mogelijkheden. Er zijn namelijk zoveel soorten verzekeringen met voor ieder wat wils, dat als ik alle mogelijkheden zou moeten noemen ik nog uren bezig zou zijn.

Samenvattend: of je nou als muzikant, tourmanager, merchandise verkoper of chauffeur een tour op de planning hebt staan, begin ruim op tijd met het uitzoeken van een goede verzekering. Neem dit onderwerp mee in je tour voorbereiding zodat je een deel van een eventueel verlies gecompenseerd kunt krijgen.

Mike Borghs

Mike Borghs is de oprichter en eigenaar van Mad Addiction Bookings en boeker van o.a. The Hearted uit Rotterdam. Met zijn boekingskantoor probeert hij punkrock, poppunk en andere alternatieve genres levendig te houden en een kans te geven om op te treden door heel Europa. “Mad Addiction Bookings is ontstaan vanuit mijn grote droom om wat te betekenen voor de punkrock, poppunk en dergelijke in Nederland. Momenteel leef ik nog iedere dag in deze droom. Het is ongelofelijk hoe hard het gegroeid is en hoeveel artiesten/bands interesse hebben in een samenwerking. Mad Addiction Bookings is mijn leven geworden en daar ben ik meer dan blij om. Ik voel me vereerd, door alles en iedereen die interesse toont in samenwerking. Uiteraard kan het allemaal nog veel groter, maar vooralsnog ben ik erg trots op wat ik al bereikt heb. Al met al ben ik ook maar een doodnormale jongen van 20 die zijn leven leeft,” aldus Mike.

Tourverslag: Maaike Siegerist in Engeland

maaaikeMet het Fresh Tracks collectief, een kleurrijke groep songwriters, trad ik eind mei op in het Engelse Chester en Manchester.

Als mijn trein op een grijze donderdagmiddag het station Warrington Bank Quay binnen rijdt, staat Little Rach al op het perron op me te wachten. Vanuit het slaperige Warrington, waar arbeiders uit de wijde omgeving zich gevestigd hebben, rijdt ze me langs de verkeerde kant van de weg naar Lymm, het groene dorp waar ze samen met haar familie woont. De komende twee nachten ben ik bij hen te gast.

m2’s Avonds nodigt Rachels vader ons uit om het handmatig luiden van de kerkklokken bij te wonen. Zittend tegen de muur, bovenin de toren, kun je de hele toren voelen schudden. Daarna spelen we bij Rachel thuis muziek in haar music room.

Op vrijdag worden we geïnterviewd op Dee 106.3, het commerciële radiostation van Chester. Aanleiding is onze gig bij het Brook Street Carnival op zondag. Vanuit serieuze gesprekken over songwriting en inspiratie verzanden we al snel in een officieuze les Nederlands voor presentator Kieran Fox, met als hoogtepunt “mijn banaan smaakt raar,” een zin die hij eens voor onze nationale trots KLM moest vertalen en voorlezen. Dus.

m3
’s Avonds gaan we naar Manchester, waar we de andere Fresh Trackers weer zien en samen optreden. Het podium is op de zolder van Lock 91, een pub die is gevestigd in een rood bakstenen gebouw uit het begin van het industriële tijdperk. De presentatie wordt verzorgd door een promotor en muzikant die als Tuesday Tony door het leven gaat. Ook op vrijdag.

Rachel en ik zingen samen Old Soviet Hotel.

m4
Na afloop gaan ook de Schotse dames Catherine Rudie, Wee Sarah en Becci Wallace mee naar Rachels huis. We plunderen de koelkast – met toestemming – voordat we gaan slapen.

Op zaterdag rijd ik met Becci in haar auto “wee Lilly” mee naar Chester, waar we ’s avonds in The Cellar Bar optreden. Het Belgrave Hotel, waar ik verblijf, heeft zijn beste tijd gehad, maar ik ben blij verrast dat mijn kamer groter is dan de bezemkast die ik me erbij voorgesteld had.

m5In The Cellar Bar zitten de mannen met hun aandacht aan de tv vastgelijmd. Ik word er niet echt blij van, maar Little Rach trekt haar stoute sokken aan en gaat het publiek met guerrilla performance tactieken te lijf. Met succes! Later zingen we mee met het David Sinclair Trio, een viermans bluesformatie die in de kelder optreedt.

Na afloop gaan we met een hele groep naar het huis van de gebroeders Bunner, die de optredens hier geregeld hebben. Tot in de kleine uurtjes zingen we uit volle borst en spelen we gitaar. Rond half drie loop ik met David en zijn bandleden mee terug naar het Belgrave.

Nog voor elf uur ’s ochtends klopt David Sinclair, de eeuwige gentleman, alweer op mijn deur om te vragen of ik mee ga naar Brook Street, waar we die middag ons eigen Fresh Tracks podium hebben. Daar aangekomen ga ik eerst op jacht naar een goede kop zwarte koffie om mee wakker te worden. Tussen de vrolijke kraampjes komt een optocht voorbij, met aan kop een grote rode draak.

m6Catherine en Becci zingen ’s middags met me mee op de backing vocals. Tijdens mijn nieuwste creatie Everything is Under Control valt ironisch genoeg de stroom uit. Ik zing door – want wat moet je anders? – wat het publiek hoorbaar waardeert.

Die avond rijden we naar de Bridge Inn voor ons laatste Fresh Tracks optreden dit weekend. Het geluid is niet al te best, dus ik besluit akoestisch te spelen. Tijdens mijn laatste song maken Rach en ik zingend en spelend een rondje door de pub, waarmee we het luidruchtige publiek helemaal stil krijgen.

Voordat de lichten in de Bridge Inn uit gaan is het half vier ’s ochtends. Davids band vertrekt met hun busje naar Londen; Becci geeft me een lift naar het Belgrave Hotel. Ik zal ze missen!

m7
Bekijk meer foto’s en een lees een review in de Chester Chronicle.

Beluister hier het interview met muziek op Dee 106.3 radio.

Voor meer informatie bezoek je de website van Maaike Siegerist.