Op de 1e Middellandstraat stap ik van de fiets voor de Dirk. Een tram rammelt voorbij. Ik kijk naar twee jongens met hamburgers, vanwege de klodders saus in hun mondhoeken. Ze kijken boos terug. Mannen met hun bossen dreadlocks in panty’s en meiden met hoofddoeken en skinny jeans lopen voorbij. Dit stuk Rotterdam is real. Na een belletje gaat de deur open van Duct Tape Studio. Niek Driesschen staat in de deuropening. Een enthousiaste gast met lang haar en een bruine bandana à la Axl Rose; “We zaten eerst op een zolderkamer, toen in een schooltje op Zuid, en nu in dit geweldige gebouw waar alles kan…”

Tour
Ik loop achter hem aan de trap op en een paar klapdeuren door. We komen in een grote hal met beschilderde gitaren aan de muren. Links van me staat een plastic ficus in een floortom zonder vel. ‘Dit is de chillruimte en daar is het fixhok’, zegt Niek. ‘In dat hok repareren we van alles. We solderen aan buizenversterkers, taperecorders en gitaarpedalen. Die kennis sterft uit met de oudere generatie, en het is belangrijk dat dat behouden blijft.’

We lopen een andere ruimte in. ‘In deze live-room staan nog de spullen van de band die we hier net hebben opgenomen. Alle versterkers en drums van Forbidden Wizards werden in één keer opgenomen voor de echte vette live-sound.

Vooral bij hun genre, punk, wil je gewoon die feel hebben. Als je alles na elkaar moet opnemen, wordt het allemaal te klinisch. Als een band goed is en lekker speelt, kunnen we hier op onze tapemachines alles analoog opnemen en mixen om vervolgens met een echte mastertape direct naar de snijtafel voor vinyl te gaan.

In dat proces raken we dus geen computer aan. We nemen ook vaak digitaal op hoor, vooral als het projecten zijn waarin veel geëdit moet worden.’

Soundbites
We lopen een derde ruimte binnen. De zonnige controlroom bevindt zich aan de straatkant en herbergt een indrukwekkende analoge mixtafel. We ploffen neer op een relaxbank voor de speakers. In de Duct Tape Studio namen uiteenlopende acts hun muziek op. Ik krijg bijvoorbeeld wat te horen van Daniel Clason, een jazz artiest die studeert aan de Codarts.

Maar ook de punk van The Peterlees en de funky soul van The Mutations. ‘Wat ook echt bizar was, was de act Ongeregeld. Die kwamen met een heel gospelkoor aanzetten’, aldus Niek.

‘Soms ben ik hier ook voor mijn eigen solo dingetje bezig. Als ik dan een idee heb neem ik het op op deze viersporen taperecorder. Dan drum ik eerst wat in, vervolgens bijvoorbeeld de bass, en dan zo verder. Op dit ding heb ik ook gewerkt voor de laatste plaat van Rats On Rafts. ‘Kom, ik laat je nog een repetitiehok zien’, zegt Niek. Ik loop achter hem aan en zie de vierde ruimte.

‘Deze plek is helemaal droog qua akoestiek. Hier kunnen we ook tot diep in de nacht lawaai in maken, niemand die er last van heeft.’ In nog weer een andere ruimte laat hij me zien dat hij bezig is met het repareren van een enorme studioconsole. ‘Het is gewoon heerlijk om zo veel plek te hebben om te kunnen werken.

We zijn bezig met de gemeente om te kijken of we deze lokatie voor vast kunnen krijgen. Op dit moment zitten we hier antikraak en ik ben als de dood dat we zouden moeten verhuizen.’

Lente
Na het maken van wat foto’s fiets ik terug naar huis. Deze stad blijft me verbazen om de veelzijdigheid van mensen die heerlijk bezig zijn met het maken van muziek. Het lentezonnetje schijnt en ik zet voor ’t eerst dit jaar mijn zonnebril op.

Wil je meer weten over Duct Tape Studio’s? Dit is de officiele website.

Rikke Korswagen

Rikke Korswagen (gitarist en oprichter van Half Way Station) is een productieve duizendpoot: recording engineer, producer, bandmanager muzikant en schrijver.