Tourverslag: Goodnight Moonlight in Frankrijk en België

Voor het eerst met z’n allen een aantal dagen op pad, voor het eerst spelen in het buitenland en voor het eerst meerdere shows achter elkaar: Er waren nogal wat ontgroeningen tijdens de tour van Goodnight Moonlight door Frankrijk en België.

17883545_1942970039256663_6751595280685107402_n

Dag 1
Om nog een dagje te genieten van Parijs besluiten we om een dag eerder te vertrekken. De avond ervoor haal ik samen met Micha de bus op uit Amsterdam. Daarna slaapt Micha bij mij en Jente en spelen we oude Call Of Duty spelletjes tot we in slaap vallen.

De volgende ochtend komen onze boeker Job en drummer Jim aan en vullen we de wagen. Chantal heet ze, een rood met gele Ford Transit die veel wordt gebruikt door bands als Torii, The Mighty Breaks en Amber Arcades (volg de auto op Instagram @fordchantal). We gaan rijden en de helft van de band ligt al gauw te tukken.

Het is fijn dat zowel Micha als Job kunnen rijden, zodat ze elkaar een beetje kunnen afwisselen. Eenmaal in Parijs aangekomen kunnen we na wat chagrijnige en heel vriendelijke Franse mannetjes parkeren en inchecken. We doen ergens een biertje want het is Happy Hour (die kwamen we nog veel tegen) en daarna gaat Job op zijn hotelkamer Ajax – PSV kijken, terwijl wij even het standaard rondje Louvre/Eiffeltoren wandelen.

Eenmaal terug wil Job het gek genoeg niet over de wedstrijd hebben en gaan we eten bij een restaurant. Na nog meer biertjes willen we even langs de venue van de volgende dag lopen maar staan er honderden politiebusjes op de bastille in verband met de uitslagen van de verkiezingen. We zoeken nog een laatste terrasje op en duiken onder de lakens.

Dag 2
Ik word wakker en zie vanuit mijn raam een zwerver liggen op straat: als muzikant krijg je natuurlijk niet de best gelegen hotels, hoewel we niets te klagen hebben. Micha, Jente en ik gaan nog even naar de dierentuin en daarna gaan we met z’n allen in rap tempo drie platenzaken in Parijs opzoeken. Born Bad Records: fantastische punk/hardcore collectie met veel releases van bijvoorbeeld Sacred Bones Records. We nemen cassettes van Tall Juan en Enjoy (The Garden) en een plaat van Cult Of Youth mee.

Smallville Records: prachtig ingerichte zaak, onderdeel van technolabel Smallville. We nemen een print mee van Stefan Marx (illustraties voor o.a. Mac DeMarco) en een slipmat. Voor meer bandgerichte muziek worden we doorverwezen naar Ground Zero/Nationale Records, waar ik nog even een Mount Eerie plaat score. Die zijn moeilijk te vinden in winkels dus mijn dag kon niet meer stuk. Oh ja, we moeten nog gaan spelen! Snel terug naar de wagen en naar ons allereerste buitenlandse optreden.

Supersonic

De venue Supersonic ziet er niet verkeerd uit en we krijgen baguettes met camambert als avondeten. De soundcheck verloopt goed en de twee andere bands die samen met ons spelen zijn niet precies onze stijl, maar van prima kwaliteit voor je eerste show buiten Nederland. De zaal staat behoorlijk vol en het spelen gaat ons prima af. Ook Engels praten tijdens de show begon snel te wennen. We krijgen veel goede reacties achteraf, ook veel van mensen die ons al een tijd kennen, wat al helemaal tof om te horen was.

Dag 3
Natuurlijk hadden we na de show ook nog een terrasje gepakt (onze boeker Job heeft ons veel geleerd over ‘hozen’) dus we doen lekker rustig aan in de ochtend. Het ontbijt stelde niet gek veel voor maar ik had als een echte Nederlander een lekkere pot Duo Penotti mee dus alles was goed.

18118691_1950786291808371_4444379316601943393_n

Op weg naar Lille! Onderweg drinken we smerige koffie bij een benzine station en eten we (alweer) stokbrood met camambert. Lille is een mooi stadje, maar voor zover wij hebben beleefd een beetje saai. Job had nog steeds geen plaat gekocht dus we gingen weer, deze keer naar Behind Records. Daar niet gescored, behalve Jim die een vaporwave plaat voor zijn broertje meenam. Na een halve liter, mede mogelijk gemaakt door de Happy Hour, ontmoeten we de programmeur van de show, Max. We lopen nog een rondje door de stad en gaan dan naar het DIY Café, waar we die avond spelen.

Een tof café met daaronder een soort kelder waar bands spelen. Qua techniek een beetje een downgrade ten opzichte van Supersonic, maar qua vibe juist meer ons ding. Onze support act Twirrl is een psych/indie project met een 4-track cassetterecorder als backing track. Een toffe show, we hopen hem eens terug te zien met een hele band. Onze eigen show verloopt goed, en die avond slapen we bij programmeur Max. Hij heeft een tof apartement in Lille, af en toe een beetje crappy maar op de goede manier. We doen nog wat biertjes (sommigen van ons nog wat meer) en daarna slapen we als een roos.

Dag 4
De ochtend daarna word ik veel te vroeg wakker door de zon die recht in mijn ogen schijnt. Ik loop een rondje door de stad om een ontbijtje te scoren bij een supermarkt. Als een goede huisvader bak ik eitjes voor de band en Jim zet oude Descendents hitjes op tijdens het ontbijt. We bedanken Max voor zijn gastvrijheid en geven hem wat van onze merch, waarna we onze reis voortzetten richting de laatste show: Trefpunt, Gent.

Van de reis kan ik me niet heel veel meer herinneren aangezien ik nog wat slaap in te halen was, maar lekker weer was het niet. We zijn er redelijk snel en omdat Job verdorie nog steeds geen plaat heeft gaan we naar Music Mania, mijn favoriete zaak in Gent. Ook daar kan hij niks vinden, maar ik loop naar buiten met een gele single van Yellow Magic Orchestra (70’s synthpop uit Japan) en een oude Deerhunter ep.

Gent

We pakken weer een terrasje en zijn een beetje uitgeput. Daar realiseren we ons dat touren flink vermoeiend kan zijn en dat elke dag volop van de stad genieten nou eenmaal te veel energie kost. Hoewel het heel tof was gaan we de volgende keer het een stuk rustiger aan doen.

De laatste show in het Trefpunt is een mooie afsluiter. De support act was het enthousiaste Budget Trash uit Vlaanderen, een garagerock act die nog jonger is dan wij (dat komen we niet veel tegen tijdens shows). Het publiek was zeer enthousiast en de show gaat ons gemakkelijk af: na drie shows achter elkaar merk je dat het toch soepeler gaat, hoeveel je ook van te voren repeteert. Flink uitgeput gaan we naar huis, voldaan van de succesvolle tour.

We hebben veel geleerd van deze korte maar succesvolle tour. Veel uitrusten, je bent ten slotte toch een soort van aan het werk. Internationaal publiek is vaak enthousiaster, en het geeft voldoening om voor mensen te staan die je totaal niet kent. De meeste mensen uit onze scene hebben ons al een keer gezien in Nederland, dus het was heel leuk om het zo eens mee te maken. We gaan snel weer terug!

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws van Goodnight Moonlight via Facebook.

Deze tour werd mede gefinancierd door Popunie Music Export Rotterdam.

Verslag Meet The Pro sessie #22: Rock The Musicbizz

De tweede Meet The Pro sessie van 2017 ging over hoe je de muziekbusiness rockt als een ware pro. In het kader van het 30 jarig bestaan van Rotown werd deze sessie daar, en niet op het Popuniekantoor georganiseerd. In een prachtig gecreëerde setting waren drie artiesten uitgenodigd die het hemd van het lijf gevraagd kon worden over de meest uiteenlopende onderwerpen. Aan de hand van hun persoonlijke verhalen werd het toegestroomde publiek in een anderhalf uur durende sessie bijgebracht hoe het er in de professionele muziekbusiness aan toe kan gaan. De vragen en onderwerpen waren uiteenlopend, maar de conclusie is duidelijk; achter de schermen zijn succesvolle muzikanten vaak veel minder rock ’n roll dan ze op het podium lijken, ze werken vooral heel hard.

In het panel zaten ditmaal:

  • Carsten Brunsveld: de (ex)drummer van John Coffey en tegenwoordig manager voor 45ACIDBABIES en Klangstof. Zijn band schopte het al tot Lowlands, maar werd pas écht bekend voor het bredere publiek toen hun zanger in het publiek een biertje ving op Pinkpop. In 2016 ging de band uit elkaar.
  • Thomas Elbers, beter bekend als Kypski: DJ en Producer. Het meest bekend van zijn band C’mon & Kypski waarmee hij het schopte tot de grote festivals en internationale tours.
  • Janneke Nijhuijs: bassiste van The Indien, Smutfish en natuurlijk The Deaf. Daarnaast is ze ook actief als bandcoach en organiseerde tot voor kort Jam De La Crème.

Uiteraard was onze vaste moderator Martijn Crama, van Music United, weer de host van de avond!

Plannen maken
Muziek ontstaat vanuit een ‘idee’ dat je vervolgens gaat uitwerken en perfectioneren. Hierbij worden deadlines vaak gemist, want “het was nog niet af”. Als we ons panel zien als representatieve steekproef dan is iets eigenlijk nooit ‘af’ of ‘goed genoeg’. Wel is er van tevoren een plan waar iets ongeveer heen moet gaan, maar ‘af’ is het nooit. Wanneer breng je het dan uit? Uiteindelijk moet iemand de knoop doorhakken. Dat kan het label zijn dat een harde deadline stelt, of de producer die besluit dat het liedje nu ‘af genoeg’ is, maar vaak is het ook de band zelf. Voor John Coffey was het stellen van deadlines super belangrijk. De band stond altijd bekend als super rock-n-roll, maar achter de schermen waren zij juist super georganiseerd.

Als je succesvol wilt worden moet je deadlines stellen en keuzes maken. Maak vooraf een plan en werk dat uit. Wat wil ik? Waar wil ik dat opnemen? Met wie wil ik samenwerken? Wat kost dat? Schrijf die dingen op en maak een plan hoe je dat voor elkaar gaat krijgen. Ga sparen totdat je het geld bij elkaar hebt om iets te doen zoals jij dat wilt. Ga repeteren tot de nummers klinken zoals jullie ze het vetst vinden. Zorg dat je het materiaal ‘af’ krijgt. Het minst productieve wat je kan doen is onvoorbereid de studio in gaan, met nummers die niet af zijn of een tekort aan budget hebben waardoor je niet die laatste dag nog kan gebruiken om toch nog een extra partij toe te voegen, omdat het geld op is.

Voordat je denkt over doelen als spelen op Lowlands, het doen van tours over de wereld of het scoren van een nummer één hit, begin je bij het begin. Het eerste doel is altijd het schrijven van de best mogelijke liedjes en daarna ga je pas verder kijken. Benader daarna pas de mensen waarmee je verder wilt werken (boekers, producers, labels). Iedereen denkt altijd dat als ze een onafgemaakte, ruwe demo opsturen dat die mensen er wel ‘doorheen luisteren’. Volgens ons panel kan je dat beter niet doen. “Ze luisteren er niet doorheen” zegt Carsten, “ze willen horen wat voor kwaliteit en visie je hebt voordat ze met je in zee durven. En, ze willen zien dat jullie duidelijke plannen hebben gemaakt, voorbereid zijn en weten wat jullie willen.” Maak je plan SMART (Specific, Measurable, Attainable, Realistic & Timebound) en werk daar naar toe.

Creativiteit VS Professionaliteit
Sommige muzikanten willen het liefst alleen maar op het podium staan, terwijl anderen juist liever alleen maar nieuwe nummers willen schrijven en in de studio willen zitten om nummers op te nemen, uit te werken en te perfectioneren. Het is echter super belangrijk dat je voor jezelf een goede balans vindt tussen de dingen die je moet doen en de dingen die je wilt doen. Kypski worstelt ook wel eens met de balans tussen creativiteit en verplichtingen. Als hij op tour is, moet hij eindeloos veel interviews doen en speelt hij elke avond dezelfde show. Op die momenten kan hij er enorm van balen dat hij niet aan een nieuw nummer kan schrijven. Kypski is zo’n artiest die het liefst altijd nieuwe dingen aan het maken is. Hij wil innoveren, ontdekken, creëren…

Voor John Coffey was het maken van een plaat, het schrijven van nieuw werk, altijd een minder leuke bezigheid. Ze wilden voornamelijk alleen maar optreden. Voor hun was het schrijven en uitbrengen van een album nooit het doel, maar slechts een middel om te kunnen doen wat zij wilden: meer shows spelen.

Janneke speelt als instrumentalist in meerdere projecten, omdat ze, hoe anders ze ook zijn, haar allemaal aanspreken. Voor haar is het juist belangrijk om professioneel met conflicten om te gaan, bijvoorbeeld bij een dubbele boeking. Zit jij ook in meerdere projecten? Stel dan prioriteiten voor jezelf en spreek die ook uit. Welk optreden gaat door als er twee tegelijk binnen komen? Kies je voor geld of voor je creatieve kindje? Maar laat dus nooit naar buiten merken dat iets je ’tweede band’ is.

Het is natuurlijk heel aantrekkelijk om een manager in te schakelen om een groot deel van de administratieve dingen van je over te nemen zodat er meer tijd vrij is voor die creatieve flow. Het advies van ons panel: schakel zo laat mogelijk een manager in. Probeer zo veel mogelijk en zo lang mogelijk het zelf te doen tot dat moment dat het niet meer kan. Natuurlijk helpt het als iemand anders extra enthousiast kan doen. Het is toch anders als een derde partij zegt “deze band is vet” dan dat je zelf zegt “mijn band is vet!”. Maar, je moet eerst zelf leren en dingen begrijpen voordat je het uit handen geeft. Als je van alles snapt hoe het werkt, dan kan je later je team beter en kritisch beoordelen op hun werk.

Wees heel goed in wat je doet en creëer en communiceer een duidelijke identiteit
Als je nog beginnend bent en de volgende stap wilt maken, maak dan eerst je plaat af en ga daarna pas een team verzamelen. Heb geduld, maak een goed plan en weet wat je wilt. Kijk af van andere artiesten en doe onderzoek naar hun teams. Wie is hun boeker, label, manager, etc? Onderzoek de juiste opties voor jouw act en benader de partijen die het beste bij jou passen. Iedereen is altijd op zoek naar nieuwe acts en ze willen graag de eerste zijn die iets nieuws ontdekt, dus als jij jouw muziek stuurt zullen ze er sowieso naar luisteren. Maar, dan moet het ook nog eens heel goed zijn. Als je ze dan uitnodigt om naar een show te komen, dan zullen ze, hoogstwaarschijnlijk, komen. Mensen krijgen heel veel mail binnen, houdt het daarom kort en to-the-point. Een bruggetje, zoals een wederzijds contact of een referentie, kan ook helpen.

Test je tracks van tevoren in je omgeving, bij vrienden of familie, om er achter te komen welke het beste zijn of welke juist niet overkomen. Zet alleen de tracks waarvan jij én je omgeving vinden dat het een hit is op een privé-Soundcloud (alleen te beluisteren met de link) en stuur die door naar dat potentiële ideale team dat je voor ogen hebt.

Je moet heel goed nadenken over je identiteit: sound, setlijst, podiumopstelling, attitude, artwork, kleding, uitstraling en nog duizend andere dingen. Natuurlijk moet de muziek goed zijn, maar het totaalplaatje moet ook kloppen. Je wilt geen rol spelen, dus blijf bij jezelf, maar doe dat wel bewust. Hoe ontwikkel je die identiteit? Het panel raadt een TED Talk aan van Simon Sinek: Start With Why.

http://www.youtube.com/watch?v=sioZd3AxmnE

 

“Waarom is A (Apple Macintosh) cooler dan B (Microsoft)?” stelt Carsten. Zelfs als de computers functioneel identiek zijn, zal de één beter verkopen dan de ander. Je moet een gevoel verkopen, een identiteit, levensstijl en verhaal. Verkoop jezelf ook niet zomaar aan iedereen. Doe een goede doelgroep analyse. Wie? Wat? Waar? luistert naar jou muziek. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld de statistieken van je Facebook-pagina of Spotify-account. Ontdek wie en waar je publiek is. Durf ook commercieel te denken. Iemand moet jouw muziek willen kopen en luisteren. Die groep hoeft niet groot te zijn, maar je moet hem kunnen vinden en je moet hem weten te overtuigen. Zing je in het Turks? Dat hoeft helemaal geen probleem te zijn. Als de muziek goed is, maakt de taal van de lyrics niet of minder uit. Er zijn genoeg artiesten die (internationaal) zijn doorgebroken met teksten in het Duits, Zweeds, Koreaans of Fries. Juist jouw taalkeuze kan je onderscheiden.

Voor Janneke is haar kleding ook een groot onderdeel van haar merk, en dus identiteit, geworden. Volgens Janneke was de look van The Deaf in het begin heel erg bedacht en expres. Zij haalden via een bestaand contact van Spike een sponsordeal binnen met een kledingmerk en Janneke wordt nu ook persoonlijk door hen gesponsord. Er was bij het merk een behoefte aan een sterk vrouwelijk rolmodel om vrouwelijke klanten te bereiken en inspireren en blijkbaar voldeed zij aan dit criterium. Als je opzoek gaat naar dergelijke sponsordeals, moeten het wel merken zijn die je sowieso zelf al zou dragen; het moet logischerwijs bij je passen.

Zo ook als je kiest voor een ‘alternatieve release’. Het kan heel cool klinken om een album uit te brengen op cassette, maar dat moet wel logisch zijn. IX, de artiest waar Martijn het management voor doet, bracht een single uit in een denim jas omdat de ontwerper en het thema van het liedje perfect bij elkaar passen. Kypski bracht ooit een single uit via een release code in een sneaker. Het kan dus zeker, maar denk er (zoals bij alles) heel goed na over het ‘waarom’. Als de enige reden is, ‘omdat het anders is’ dan is het wellicht niet de juiste keuze en zal het waarschijnlijk niet het gewenste effect hebben. Tegenslagen zijn té vaak een product van hoge verwachtingen en slechte voorbereiding. “Als iets niet zodanig lukte als we hadden gehoopt dan lag dat altijd aan onze eigen inzet”.

De Kickstarter
Elke artiest hoopt op een dag hun grote kickstarter mee te maken; hét moment dat je carrière naar grotere hoogtes lanceert. Bij iedere artiest zal dit moment verschillen. Voor sommigen is het een optreden bij DWDD, voor anderen is het het winnen van een wedstrijd en voor weer anderen is het een ongelukje. Kypski won bijvoorbeeld in het begin van zijn carrière zes dj-contests achter elkaar. Iets dat hij goed in zijn biografie kon vermelden. Dat zorgde weer voor boekingen en zo bouwde hij uiteindelijk een goede reputatie op. Zijn doorbraak naar het grotere publiek was een optreden op Lowlands.

Voor John Coffey was hun kickstarter naar het bredere publiek ook hun optreden op Lowlands en door de vangst van een biertje door hun zanger op Pinkpop, wist opeens heel Nederland en ver daarbuiten wie John Coffey was. Daarvoor hadden ze echter al een lange weg afgelegd. Voornamelijk hun deelname aan de Popronde in 2012, gevolgd door een showcase op ESNS in januari 2013 was cruciaal. Hierdoor hielden ze een buzz goed vast en dat is belangrijk. Veel bands spelen tijdens de Popronde en brengen pas een jaar later een plaat uit. Dan is het momentum van zo’n Popronde alweer gezakt. Het is dan ook aan te raden om een single of plaat tijdens Popronde of vlak voor de Popronde uit te brengen, zodat mensen de kans krijgen om aan te haken. Houd dat momentum en die publiciteit vast, en maak er gebruik van.

Wat vooral belangrijk is, is weten wanneer je ‘nee’ moet zeggen. Denk aan een goed betaalde klus die niet bij je past, of een DWDD optreden als de timing niet klopt. De vraag is; hoe bereik je jou publiek? Alles wat je naar buiten toe doet, of dat nu een show is of een release, geeft mensen handvatten om je te gaan volgen. Als je die handvatten aan elkaar kan koppelen, dan zal je sneller verder komen.

Voorbereiding en controle
Een goede voorbereiding is de sleutel tot succes. Je publiek voelt je stress, dus elimineer zo veel mogelijk factoren die stress opleveren als je een show moet spelen. Met een gedegen voorbereiding neem je onzekerheden weg en hoe minder onzekerheden er zijn des te relaxter je aan een show kan beginnen.

Zorg er bijvoorbeeld voor dat je spullen en gear goed in orde zijn en neem reserves mee. En als je wat verder in je carrière bent, zorg er dan voor dat je jouw team goed kan vertrouwen. Op deze manier kan je als muzikant je enkel bezig houden met wat je moet doen; een dikke show neerzetten.

Ook belangrijk is het om goed over je setlijst na te denken. Wanneer speel je door, wanneer vertel je iets, wanneer wissel je van gitaar, wanneer wijk je af van de plaat? Soms mag je best van tevoren weten wanneer iets moet gebeuren. Grotere artiesten hebben niet voor niks vaak hun show helemaal uitgedacht. Zo kan een publieksparticipatie moment dat spontaan is ontstaan, maar goed blijkt te werken, in je show verwerkt worden.

Pas daarnaast je setlijst aan op de soort show die je gaat spelen. Bij clubshows komt het publiek speciaal voor jou, dus kan je intieme momenten maken en doen wat je zelf wilt. Bij een festival heb je geen ‘dedicated crowd’ dus moet je de kans grijpen om dat nieuwe publiek te overtuigen. Bij een support show moet je doorrammen en de energie hooghouden. Mensen moeten het super vet vinden, terwijl het ze eigenlijk niks kon schelen. Zorg dat het publiek na je show denkt; “dat was vet, ik heb nu nog meer zin in de hoofdact, maar dit had ook best nog één liedje langer mogen duren”. Speel je een grote show? Maak al je statements nóg groter en ‘idiot-proof’ door sommige momenten uit te rekken en andere te versimpelen. Ook de mensen helemaal achterin moeten het kunnen volgen.

Mocht je tot slot de luxe hebben van een backstage, neem dan voordat de show begint even een momentje voor de band waar iedereen die er niet bij hoort even weg is. En probeer nuchter het podium op te gaan; drank en drugs hebben zelden een goed effect op je show.