Vanuit Music Export Rotterdam worden doorlopend ondernemende Rotterdamse muzikanten ondersteund die bezig zijn ook voet aan de grond te krijgen buiten de landsgrenzen. Library Card vertrok in december naar het buitenland voor een tour in Duitsland, Tsjechië en Oostenrijk. Hoe die tour was lees je in dit tourverslag!

poster van de tour, gemaakt door onze eigen Lot

Eind mei 2022 speelden wij met Library Card onze eerste show, op het lichtschip V11 in Rotterdam. Vol goede moed, maar nog niet wetende of onze muziek bij mensen zou aanslaan. Je weet het immers nooit!

De reacties waren echter zeer positief, wat ons toen motiveerde om meer shows in Nederland te spelen. Gelukkig kregen we ook veel aanvragen en speelden we op plekken als WORM en EKKO (Utecht) maar ook op festivals zoals Welcome to the Village (Leeuwarden) en Left of the Dial.

Maar naast toffe shows in Nederland spelen wilden we ook graag al vroeg de stap zetten om internationale shows te spelen. Samen met Vendula (de bassist van de bands Sinks en Nichi Mlebom – een vriendin van Kat) werd er een 4-daagse tour georganiseerd richting centraal Europa, in begin december 2022.

de poster van onze show in Leipzig, gemaakt door Julia, de vocalist van Mellie

Dag 1: Rotterdam – Leipzig: Pracht / met MELLIE
De Library Card winter tour 2022 begint om 8 uur ‘s ochtends bij Soundport, waar we verzamelen om alle gear in te pakken. Inflatie heeft ook het band-bestaan bereikt en er is volgens de organisatie (Kat) helaas niet genoeg geld om een grote tourbus te regelen. In plaats daarvan is er een grote stationwagon gereserveerd. Helaas blijkt dat niet een grote stationwagon te zijn, maar een hybride SUV, met alles erop en eraan, zoals een pratende boordcomputer. Het enige dat dit technologische wonder mist is het meest essentiële aan een tourwagen: genoeg ruimte…

Dat betekent dus dat er wat dingen niet mee kunnen, zoals de gitaarversterker van onze gitarist Mitchell. Ook hebben de mensen die achterin zitten het niet heel erg comfortabel, aangezien ze tassen op schoot moeten hebben. Maar als je moet kiezen tussen dit of een bandlid achterlaten is de keuze natuurlijk snel gemaakt!

Mitchell’s kantoor

Met alle gear in touw, en iedereen volledig ingebouwd beginnen we aan de eerste rit van de tour: 10 uur van Rotterdam naar Leipzig. Hoewel lange autoritten met gear op je schoot wel eens vervelend kunnen zijn, is er entertainment in de vorm van Kat Kalkman, die over elk geografisch verschijnsel iets te vertellen heeft (“we reden zojuist de oude grens over tussen West en Oost Duitsland!”).

de verschillende social media moeten natuurlijk ook bijgehouden worden: hier de “be real” van Kat, gemaakt in een tankstation onderweg

Halverwege de avond komen wij aan bij de venue – een echt podium is er niet, maar van een vloershow houden we wel dus dat is geen probleem. Het is erg klein, maar wel zeer sfeervol! We worden ontvangen door Andre die het heeft georganiseerd en ontmoetten wij Mellie, de band met wie wij deze avond het podium delen.

De show gaat goed, maar we moeten nog wel een beetje wennen aan het Duitse publiek, dat redelijk stil is. Toch is het wel een goed optreden en krijgen we nog complimenten van mensen in het publiek en van Mellie. Die zelf trouwens een fantastische show spelen! Zo goed zelfs dat we ze hebben uitgenodigd om naar Rotterdam te komen – wat ook gaat gebeuren. Op 5 maart zullen we samen met ze een optreden geven in Kaapse Willn’s in Rotterdam. Zo wordt dus op de eerste avond meteen al een goede connectie opgebouwd!

Na de show gaan we met Mellie nog even op stap en belanden in een kroeg die qua dichtheid van mensen iets weg had van onze “tourbus”. Emre werd op een bepaald moment gevraagd waar hun vandaan kwam, en zodra het woord ‘Rotterdam’ hun lippen verliet werd dit aangevuld met “Make it happen!” Onze vrienden van Tramhaus waren dus al bekend bij een deel van de Leipzigers! #musicexportrotterdam

Maar de volgende dag moeten we weer vroeg op, dus besluiten we op een keurig tijdstip om maar te gaan slapen. Dit gaat iedereen goed af, behalve Emre, die iets te veel Club Mate (drankje met zeer veel cafeïne) ophad. Gelukkig werd die gezelschap gehouden door het synchrone gesnurk van alledrie hun bandleden.

Dag 2: Leipzig – Budweis: Světadílna / met NICHI MLEBOM

Dag twee begint om 9 uur. Het eerste wat we doen is een plek vinden waar we kunnen ontbijten en een kop koffie te drinken. De wandeling naar de plek die we hebben gevonden is als een sprookje – er ligt namelijk een dik pak sneeuw en de verse vlokken dalen nog steeds langzaam neer uit de lucht.

visuals gemaakt voor onze show in Světadílna

We eten een stevig ontbijt, waarna we onze spullen inladen en beginnen aan de tweede lange tocht van de tour. Onder het genot van klassiekers van ‘The Band’ rijden we door een prachtig wit landschap richting Tsjechië.

Lot en Mitchell op de besneeuwde straten van Leipzig

Emre en Mitchell moeten soms wat energie kwijt; zo ook hier in het oude centrum van Budweis

Weer komen we in de loop van de avond aan bij de venue, in dit geval “Světadílna”, in České Budějovice, maar ook wel bekend als Budweis, de Duitse (en voor ons iets makkelijkere) naam van deze stad. Hier worden wij ontvangen door de bandleden van Nichi Mlebom, met wie wij de rest van de tour spelen.

Na een kort misverstand over het delen van backline mochten we weer spelen. Hoewel de temperatuur in de venue niet veel hoger was dan buiten, kregen we wel een warme reactie van het publiek. Op een bepaald moment hoorden we ergens uit het publiek iemand “wawawiwa!” schreeuwen, en dit is sindsdien een vast deel van het Library Card vocabulair geworden.

Nichi Mlebom en Library Card, voor de poort van Svetadilna, samen met de organisator van die plek (vlnr Julian, Andre, Emre, Lot, Mitchell, Antonin, Kat, Vendula, Eric)

Na ons speelde Nichi Mlebom – een alter ego van Julian, wat een vriend is van Kat uit Oostenrijk (hij speelde in bands als Baits en Land of OOO). Samen met drie andere muzikanten speelt hij zijn rammelende liedjes voor een enthousiast publiek. Wij waren er ook zeer enthousiast over. Na de show werd nog even van de plaatselijke cultuur geproefd door Kat en (vooral) Lot, die in een restaurantje de “smažený sýr” bestelde – een gepaneerde en gefrituurde plak kaas.

Dag 3: Budweis – Graz: SUB / met NICHI MLEBOM, THE ZEW & JAYDEN

Op dag drie is de routine duidelijk: eten, inpakken, rijden, spelen – iedere dag het zelfde verhaal. Ook op deze dag hadden we een lange rit in het vooruitzicht. Maar helaas zat niet alles mee. Toen we werden gestopt bij de grens met Oostenrijk was dat eerst een beetje irritant, maar het bleek uiteindelijk een zegen te zijn, want we moesten papieren van de auto en paspoorten laten zien. Hierdoor kwamen we er achter dat Kat hun tas had laten staan bij de venue…. Dus moesten we weer terug naar Budweis om deze te halen. Gelukkig besloot de tas keurig te blijven waar wij deze hadden achtergelaten, en konden we twee uur daarna succesvol Oostenrijk in.

Helaas was het donker toen we door de Alpen reden en we waren ook niet voor onze get-in bij Sub, maar uiteindelijk bleek dat ook niet nodig. Alles ging in rustig tempo en de schatting was dat we rond 12 uur zouden spelen – er waren namelijk 4 acts gepland voor deze avond. Uiteindelijk begon onze show om ongeveer half 1.

Twee lange koude dagen waarvan het merendeel werd gespendeerd in een auto, en er weinig tijd was voor slaap of privacy blijkt de perfecte cocktail te zijn voor een spectaculaire show (volgens de bandleden zelf, in ieder geval). Hoewel wij probeerden uit te leggen dat wij echt al onze nummers hadden gespeeld, stond het publiek erop dat wij doorgingen met spelen (er werd “ just play the same fucking shit again” geschreeuwd). Wij hadden er op dat moment ook best wel zin in dus werd er – bij grote uitzondering! – een nummer opnieuw gespeeld.

Dag 4: Graz – Wenen: Venster 99/ met NICHI MLEBOM

Als luxe hoefde wij op de laatste dag niet een ander land in te rijden, wat betekende dat we voor onze laatste show een middag vrij hadden. Na drie dagen vooral in een auto zitten besloten we dat dit het perfecte moment was voor wat lichaamsbeweging, en gezien de Schlossberg (een berg in het midden van Graz) toch zo dichtbij was, gingen wij die beklimmen. Zeker een hoogtepunt.

uitzicht vanaf de berg in Graz

Maar we moesten uiteindelijk toch weer verder naar de laatste show alweer van de tour in Venster 99 in Wenen – een plek die net als de Sub in Graz al bekend was bij Mitchell en Kat. En zoals ook met hun andere bands (respectievelijk the Lumes en Neighbours Burning Neighbours) het geval was, was het weer een mooie avond in Venster. Wederom was het publiek weer zeer enthousiast en werden er hier en daar wat nummers uitgewisseld

Emre, die inmiddels goed ziek was geworden, haalde de eindstreep nog maar net. En na de laatste keer Nichi Mlebom was het alweer tijd om wat rust te krijgen, want de dag daarna moesten we weer terug naar Rotterdam. Al onze spullen gingen dus weer in de auto en we reden naar het slaapadres, waar we alles weer uit moesten laden en in het appartement zetten. Wat op zich al een aardig taakje was. Het moeilijkste moest echter nog komen: een parkeerplek vinden! Na wat voelde als uren werd er eindelijk een plek gevonden en konden we gaan slapen. Want de volgende dag moesten we vroeg vertrekken!

Dag 5: Wenen – Rotterdam: de Terugreis

Het grootste gedeelte van deze dag zaten we in de auto. Met twee bestuurders (Mitchell en Kat) is het natuurlijk belangrijk dat je vaak genoeg afwisselt, dus dat is wat we deden. Ondanks de grote vermoeidheid viel deze dag erg mee en werden er zelfs nieuwe bandplannen gesmeed (geheim!). Laat op de avond reden we weer ons geliefde Rotterdam binnen. Een vreemd moment altijd, want na zoveel gevoelens en drukte in zo’n korte periode (je bent zelden ECHT alleen op tour) is de behoefte er vaak om even alleen te zijn. Aan de andere kant is dat altijd ook weer een grote overgang, omdat je zo gewend bent aan mensen om je heen.

Lot en Emre tijdens één van onze vele tussenstops

Bij een tour van 5 dagen valt dit nog wel mee, maar toch was het een intense ervaring! We hebben weer dingen geleerd over touren in het algemeen (nooit geld besparen als het gaat om tourbus!) maar ook over onszelf als band! Het is altijd een ervaring die je niet krijgt als je maar binnen het Nederlandse circuit blijft spelen. Dus wij zijn van plan om zeker in de toekomst meerdere tours te doen!