Beg For More
cd-ep / download-ep
blues / roots / rock

“Niet lullen maar spelen!” lijkt het devies van dit bluesrock powertrio met de illustere naam De Wet. Het spelplezier en rocken-tot-je-niet-meer-kan-gevoel spat werkelijk van deze vijf track tellende schijf af. Zweet, verschaalt bier, blues en strakke gitaarriffs waar geen einde aan lijkt te komen. “Goh! Wat is dit toch enorm lekker”; als ouwe kalende rocker van midden veertig doet mij dit denken aan de tijd dat ik weekenden lang aan de bar van mijn stamkroeg  menige mooie dame probeerde te scoren voor mijn nachtelijke escapades. Stoere rockmuziek met de wortels in de jaren zeventig en tachtig knalde uit de speakers. In gedachte was ik de rockster die dit soort muziek maakte en elk podium in Nederland plat speelde. Pik vooruit, authentieke rockpose en mijn zessnarige Gibson laten janken, grooven en ronken. Deze gedachte komt bij mij naar boven vanaf het moment dat ik op play druk en Beg For More van het Rotterdamse rootstrio De Wet uit mijn speakers hoor knallen.

Alles klopt, bluesrocksongs met kop en staart met een klassieke hook. De titel- en tevens openingstrack brul je van meet af aan gelijk mee “Dance baby dance now!”. Edmond Bravenboer is verantwoordelijk voor het gitaar- en zangwerk en gaat duidelijk niet over één nacht ijs. De man weet door zijn gitaarriffs een perfecte ondersteuning te bieden aan zijn vocalen. Hij maakt het zichzelf niet moeilijk en doet precies waar hij goed in is. Rocken, riffs en af en toe een scheurende solo. Hij koketteert in zijn spel duidelijk met bands als Led Zeppelin, maar ik betrap ook een snufje Lenny Kravitz in de composities van De Wet. Zeker in Cheer Up gaat dit goed op. Met een flinke scheut aan slidegitaargeweld gaat dit drietal loos en is goed te horen dat DeWet gaat voor het credo bluesrocktrio.

Ondanks dat het rockt, brult en schuurt gaat nergens het liedje verloren. Bijna wil ik zeggen; “Meezingen mag.” De heren spelen allen in dienst van de compositie, of het nou een akoestische rocker is als Lonely Road of de titeltrack, nergens gaat De Wet verloren aan te veel en te vaak. Gedoseerd wordt er omgesprongen met schema’s en de productie. Ondanks dit weet drummer Melvin Hage het juiste drumgeweld tentoon te stellen. De vijf tracks op Beg For More laten horen dat De Wet echt een liveband moet zijn. En hierbij hoort het beeld van “Pik vooruit, authentieke rockpose en een zessnarige Gibson laten janken, grooven en ronken.” Laat De Wet heel Nederland plat spelen alstublieft. Mijn zege heeft dit drietal.

Download Beg For More op iTunes.

Cok Jouvenaar