Vanuit Music Export Rotterdam worden doorlopend ondernemende Rotterdamse muzikanten ondersteund die bezig zijn ook voet aan de grond te krijgen buiten de landsgrenzen. Red Brut en M. Klein gingen op tour naar Italië.
Na een korte vlucht van Schiphol naar Milaan, waar we overstappen op de trein, komen we volgens schema aan in Pistoia, een klein stadje in Toscane. Het is heerlijk Italiaans lenteweer en na een korte wandeling komen we aan bij Spazio Materia. Het blijkt de studio van drie kunstenaars/vormgevers waar ze slechts een paar maanden geleden zijn ingetrokken. Naast een gedeelde werkruimte is er een kleine aparte ruimte voor concerten waar ze vooral experimentele elektronische muziek programmeren.
Een lokale act opent de avond met stroperige elektronica, vol samples en bijpassende epileptische beelden uit de krochten van het wereldwijde web. Daarna volgt M. Klein met een stuk van 20 minuten, bestaande uit een statische melancholische loop met daaroverheen subtiele geïmproviseerde frequenties op een klein keyboard. “Isolationist music” is achteraf de analyse van een enthousiaste luisteraar.
Red Brut sluit de avond af als hoofdact. De tafel vol cassette bandjes trekt zoals vaak veel bekijks, het publiek lijkt achteraf voorzichtig positief, maar er wordt na afloop geen merchandise verkocht. De opkomst van zo’n twintig mensen is niet onaardig gezien het experimentele karakter van de muziek en de bescheiden omvang van Pistoia. Na het concert worden we naar ons air bnb adres gereden, een soort tuinhuisje dat gastvrij en comfortabel is ingericht. We drinken nog wat lokale likeur en gaan slapen.
De volgende dag hebben we geen optreden en reizen we naar Verona waar we zullen overnachten bij vrienden. Het is een warm wederzien dat een aantal jaren op zich heeft laten wachten. Met mooi weer ondernemen we een stadswandeling langs de rivier door het historische centrum, drinken wat in één van de vele trattoria’s en op de terugweg eten we bij de favoriete pizzeria in de buurt.
Na een traditioneel Italiaans ontbijt, een zoet broodje met koffie, of in ons geval thee, nemen we afscheid van onze vrienden en reizen we door naar Brescia, een korte rit met de trein. Vandaag speelt Red Brut op het Freaky Shit Festival. Het tweedaagse festival voor underground muziek is een samenwerking tussen de mensen van Troglosound en Spettro, een nieuw podium in Brescia.
Ook hier worden ateliers en werkplaatsen gecombineerd met bar en concertzaal, maar op ambitieuzere wijze dan in Pistoia. De ruimtes zijn groter en de zaal en bar zijn professioneler ingericht. Het pand ligt gelegen op een klein industrieterrein niet ver buiten het stadscentrum. De festival organisatie is wat chaotisch, maar niet op een vervelende manier, het draagt juist positief bij aan de ontspannen en vrije sfeer.
Red Brut opent de avond voor een al goed gevulde zaal, bijna 50 mensen, en krijgt veel enthousiaste reacties. Andere acts volgen zoals het Noorse free jazz met modulaire synth trio Miman en het Duitse kraut(rock) improvisatie collectief Metabolismus. Later op de avond schuift de programmering richting dansfeest. We drinken cocktails en vermaken ons op de dansvloer totdat we besluiten het feest over te laten aan de meest fanatieke nachtdieren.
We krijgen een lift naar ons slaapadres, een immense villa waar meerdere mensen wonen maar die dit weekeinde beschikbaar is gesteld voor artiesten én een aantal bezoekers en vrienden van het festival. Het lijkt binnen een doolhof van gangen, hoekjes en kamers, overal liggen slaapzakken op de vloer, op banken of op matrassen. We besluiten te gaan liggen op een bank en matras die onbewoond lijken en slapen direct als een blok.
De volgende ochtend wordt het hele huis ongeveer tegelijk wakker, met wachtrijen voor toiletten en badkamers tot gevolg. We blijken toch de slaapplekken van twee andere mensen te hebben ingepikt. Gelukkig hebben we voor de komende nacht een air bnb geboekt, de villa is overvol. We lopen naar Spettro voor dag twee van het festival waar M. Klein als tweede act zal gaan spelen aan het begin van de middag.
Er wordt ter plekke een vers ontbijt klaargemaakt waar we ons eerst tegoed aan doen. De sfeer is katerig, veel kleine oogjes, en er is beduidend minder publiek dan de dag ervoor. Toch is er een fanatiek groepje liefhebbers van 20-30 personen. De ambient set van M. Klein lijkt goed te vallen. We zien nog wat andere concerten waarbij vooral Delmore FX positief verrast, en taaien rond etenstijd af. We krijgen een tip voor een restaurantje dat lokaal eten serveert en worden niet teleurgesteld, het blijkt de lekkerste pasta van de reis.
Eén van de koks tijdens het Freaky Shit Festival, Giovanni, organiseert ons optreden in Milaan. Hij is een ontwerper/ kunstenaar die vooral actief is als DIY kleding- en meubelontwerper. Het concert vindt plaats in zijn eigen studio / atelier: Legno Canedicoda. Piattaforma Fantastica kent een gemoedelijke huiskamersfeer, heel open maar ook erg ons-kent-ons met overduidelijk veel vrienden en bekenden. Er wordt eten gemaakt voor na de show, voor zowel artiesten, organisatie als publiek. Met zo’n 30 mensen is de ruimte goed gevuld.
De meeste mensen zitten op de vloer en luisteren zeer aandachtig naar beide optredens, de reacties achteraf zijn zeer enthousiast. We drinken nog wat bier, maar vooral de borrels smaken goed op de laatste avond van deze bescheiden tour. Het is een wandeling van 30 minuten naar het huis van Giovanni waar we overnachten. De volgende dag nemen we vanuit Milaan het vliegtuig terug naar Schiphol en kunnen we terugkijken op een inspirerende reis naar Italië.
