Vanuit Music Export Rotterdam worden doorlopend ondernemende Rotterdamse muzikanten ondersteund die bezig zijn ook voet aan de grond te krijgen buiten de landsgrenzen. The Sweet Release of Death ging naar de Balkan.
Om deze tour uit te leggen, moeten we een klein stukje terug. Eerder dit jaar speelden we Sharpe Festival, een showcase festival in Bratislava (Slowakije). Op dit soort festivals loopt de halve muziekwereld rond en komen boekers, labels en journalisten samen om te netwerken en te kijken naar opkomende bands. Ons optreden daar was op zijn zachtst gezegd, succesvol. Het was zelfs zo succesvol dat het Tsjechische blad Full Moon Magazine ons vroeg voor een aantal shows en een feature in het magazine zelf. De optredens waren samen met een vaste line up: de bands Tùs Nua (Kroatië, dreampop) en dokruhu (Tsjechië, rock) en daar omheen hebben we een aantal andere shows gepland.

Le Guess Who
Na het optreden in Bratislava in April was de interesse al gewekt en na het uitkomen van onze nieuwe plaat The Blissful Joy of Living in oktober regende het positieve reviews en optredens. Zo stonden we aan het begin van deze tour op ‘Le Guess Who’ waar we samen met The Ex de enige Nederlandse band waren tussen een heftige internationale line-up. We zouden eigenlijk de zaterdag spelen en daarna midden in de nacht doorrijden naar Ljubljana (een rit van meer dan 1200 kilometer) maar er werd wat geschoven in de planning en zo stonden we donderdag op de eerste dag van het festival voor een volle zaal en konden we zaterdag de hele dag rijden. We reizen met de grootste tourcrew in onze carrière. We hebben voor het eerst de hele tour onze eigen geluidsman bij ons: Elmo. Bart (Eklin, Neighbours burning Neighbours) en Michèle (Black Current magazine, Professioneel fotografe) en Koen (van ons label Subroutine Records) zijn ook mee als extra chauffeurs, om de merch en contacten te regelen. Verder is Koen’s kennis over de Balkan oneindig, dus we leren ook nog wat!
10/11 Ljubljana [SI] – Klub Gromka
Dat er is geschoven in de planning was maar goed ook, want na 16 uur (!!!) in de bus kwamen we aan bij onze bestemming, waar we de volgende dag moesten spelen. We hebben eerder in deze zaal gespeeld op Ment festival. Klub Gromka bevindt zich op een bizar terrein vol beelden en graffiti. We speelden met een lokale band en het was niet heel erg druk. Daardoor koste het wat moeite om erin te komen, maar toch waren mensen erg enthousiast en verkochten we aardig wat platen. Zelfs de politie moest langskomen voor geluidsoverlast! We sliepen achter in het gebouw zelf en na een aardig zelf gebouwd feestje zat de sfeer voor de tour er goed in.
11/11 Zagreb [KR] – AKC Attack
Dit was ons eerste optreden in Kroatië, en ook het eerste optreden samen met Tùs Nua. Tùs Nua is een band die het vrij goed doet, en het was lang geleden dat ze in hun eigen stad gespeeld hadden. Daardoor was het goed druk. We konden het ook erg goed vinden met de band: best fijn als je nog meer optredens met elkaar moet spelen. AKC Attack is een labyrint achtig kraakpand dat ons deed denken aan een plek in Warschau waar we eerder gespeeld hebben.

Na een klein tourtje langs Zagreb’s brutalistische architectuur (Koen is groot liefhebber) konden we aan de slag, en dit optreden ging al stukken beter. De volgende ochtend werden we geïntroduceerd aan het concept ‘Turkse koffie’ dat kennelijk veel in de Balkan wordt gedronken. Nooit meer lieve mensen, nooit meer. Na nog een tour van Koen met een bezoek aan een imposante Spomenik (Joegoslavische oorlogsmonumenten) is het door naar een ander land waar we nog nooit geweest zijn.

12/11 Belgrado [RS] – Kvaka22
Servië is geen onderdeel van de EU. Dat betekent dat er geen vrij verkeer van mensen en goederen is. Vooral het goederen gedeelte is belangrijk voor een band, want we hebben een volledige backline bij ons. Als je dit niet goed regelt, kan je aardig in de problemen komen met je spullen, want er is geen manier om te bewijzen dat je ze niet wilt verhandelen/importeren. Verhalen van bands die uren en uren vast stonden aan de grens bereikten onze oren. De oplossing is een ATA Carnet, een soort vrachtbrief die je bij de KVK aan moet vragen waarop al je spullen geregistreerd staan. Zelfs daarmee was het nog een heel gedoe en ben je aan de grens een tijd bezig voordat je er door kan. Deze tour werd erg duidelijk dat je ruim tijd moet inplannen voor het reizen. Je bent zo een paar uur langer bezig, vooral als je door de douane moet.

We speelden in Kvaka 22, een kleine gekraakte flat met onderin een expositie ruimte en boven een grote huiskamer met bar waar optredens gehouden worden. We waren de enige band die avond, in een land en stad waar we nog nooit geweest waren maar het stond zowaar vol. En mensen waren erg enthousiast. Er werd ons verteld dat dat er weinig Europese bands speelden en dat valt ook te begrijpen met de extra moeite die je moet doen om als Europese band hier te kunnen spelen. Het is veel makkelijker/goedkoper om ergens anders heen te gaan. Misschien juist daarom was de waardering groot en het was ook opvallend dat er een grote diversiteit aan nationaliteiten bij het optreden aanwezig was. Belgrado is duidelijk een internationale stad.

13/11 Bratislava [SK] – FUGA
Na Koen afgezet te hebben op het vliegveld is het door naar ons tweede optreden in Bratislava in hetzelfde jaar. Dat is op zichzelf al best bizar. Het was muzikaal een hele interessante avond, in een club in een kelder midden in het centrum. We speelden met Flying Moon in Space (Duitsland) een grote groep muzikanten (met wel 5 gitaristen) die in een donkere ruimte een bizar schouwspel neerzetten. De andere band was Manon Meurt, een vrij bekende Tsjechische shoegaze band waar we in Nederland ook wel eens mee gespeeld hebben, die ook een heel sterk optreden neerzette. Een zeer geslaagde en drukke avond waar ook nog wat bekenden waren die we kenden van spelen van Sharpe Festival dit jaar.

14/11 Brno [CZ] – Kabinet Múz
Dit optreden was 1 van de optredens georganiseerd door Full Moon. En dat was ook meteen te merken. Kabinet Muz is een prachtige koffie / platen zaak met daar achter een erg professioneel en groot podium. De line-up werkte verassend goed, van straightforward en heftig (dokhuru) naar mooi/dromerig (Tùs Nua) naar chaos, en we zaten er na alle vorige optredens erg goed in. De meerwaarde van je eigen geluidsman die bekend is met je muziek en die je geluid kent is oneindig, je kan je zoveel meer focussen op het spelen zelf, in plaats van de technische problemen eromheen. Zo ook mensen die de merch voor je regelen, het is bizar hoeveel verschil het maakt. En het helpt de gezelligheid ook aardig! Zo zwerven we na het optreden nog een tijdje door de straten van Brno waarna we aardig aangeschoten terugkomen in het hostel.

De volgende ochtend ook een nieuwe ervaring voor ons als band: een wielklem! We hadden op aanraden van het hostel de bus ergens neergezet, maar dat mocht kennelijk toch niet. Je spreekt de taal niet en we hadden geen idee, maar nadat we waren terug gegaan naar het hostel werden we gered door een bijzonder vriendelijke jongen die met ons mee is gegaan en de politie voor ons heeft gebeld. Na het omrekenen: een boete van 23 euro. Een geluk bij een ongeluk.
15/11 Vienna [AT] – Weberknecht
Het was chaotisch toen we aankwamen en onze spullen door een drukke winkelstraat moesten duwen. Ook bij binnenkomst voelde het niet helemaal goed, we speelden in de kelder van een soort sportcafe. Het was ook een show met veel technische problemen. Toch waren er aardig wat mensen en kochten er mensen platen. Het grappige van vaker touren is dat je steeds meer mensen leert kennen, zowel in Wenen als in Bratislava hebben zijn er mensen die we kennen van vorige shows naar onze optredens gekomen die het ook erg leuk vonden. Het optreden van DEATHDEATHDEATH was ook een hoogtepunt. Toch was dit voor onszelf het minste optreden van de tour, maar gelukkig niet het laatste.

16/11 Prague [CZ] – Underdogs
We maakten ons nog zorgen of we wel bij het optreden zouden belanden: op dezelfde dag van ons optreden stond er een demonstratie gepland tegen de huidige premier van Tsjechië. 300.000 man zou naar de stad komen om te demonstreren. Maar wat bleek: de demonstratie was niet in het centrum en we kwamen probleemloos aan bij onze bestemming: een kennelijk legendarische venue in de kelder van een flat. Bij binnenkomst voelde het direct compleet anders dan de dag ervoor: een gave plek, een goede sfeer.

Dit was het 2de optreden dat door Full Moon georganiseerd was. Het was al druk bij de eerste band en het raakte steeds voller. En zo eindigden we bij ons laatste optreden voor een volle, wild enthousiaste, dansende zaal, speelden we onze langste toegift ooit en was de ontlading compleet: een perfect einde van de tour. Als we naar huis waren gegaan na het optreden in Wenen was het een hele andere tour geweest, maar dit kon niet beter. We gaan kapot, maar tevreden weer naar huis.

Dit was een bijzondere tour, en een nieuwe periode voor ons als band. Nooit eerder zijn we met zo’n grote crew op tour geweest en was de waardering voor de muziek zo groot. We zijn ook weer op nieuwe, bijzondere plekken geweest, waar ook weer hele andere dingen voor nodig zijn (Servië) Dit is zeker niet onze eerste tour, maar toch weer valt het op hoeveel waardering er is, hoe goed er voor ons gezorgd wordt en hoe vriendelijk mensen zijn, waar dan ook. Als je depressief wordt van het nieuws: ga eens op tour naar een land waar je niets vanaf weet en laat je verbazen.
Foto credits Michèle van Vliet.