Etiquette schrijft voor dat je bij chitchat in sociale gelegenheden vraagt naar het welzijn van de ander. Als je iemand niet zo heel goed kent, of al een tijd niet hebt gezien, vuur je meestal de standaard vragen op elkaar af. Hoe is het met je vriend of vriendin? Met je huis? En hoe gaat het op je werk? In mijn geval krijg ik dus vaak de vragen: Hoe is het met Marc? Is je badkamer al af? Hoe is het met je muziek?
Mijn antwoorden zijn dan achtereen volgend: “Goed! We zijn nog hartstikke verliefd en “Nee ik moet de muren nog schuren en verven, maar ik stel dat al twee maanden uit.” en “Uh.. Ok hoor.” Maar van binnen zucht ik. De hoe-is-het -met-je-muziek-vraag is altijd heel goed bedoeld, maar het is er eentje waar ik telkens weer tegen op kijk. Want ja, hoe ís het met mijn muziek? Ik kan dan vertellen over leuke projectjes en optredens die in aantocht zijn. Of dat ik bezig ben met een nieuw album. Het klinkt allemaal leuk, dat is het ook, maar daarnaast vind ik alles ook moeilijk zat. Om een album te realiseren moet je toch wel over een flinke dosis creativiteit, organisatiedrift en vooral positiviteit beschikken. Drie dingen die best veel van je mentale gesteldheid vergen en die mij, als ik er te lang over nadenk, doen duizelen. De dynamiek tussen die drie vind ik complex en ik kan er zelfs een beetje somber van worden (dáhag positiviteit!). Je snapt dus misschien wel waarom ik het antwoord op de hoe-is-het-met-je-muziek-vraag liever schuldig blijf, verbloemend met een slap: “Uh… Ok hoor.”
Daarna is het van belang dat ik het gesprek snel omdraai, want voor ik het weet geef ik toch een soort van antwoord en dan volgen de andere lastige vragen vanzelf. Dan is het echt raak! Vragen als: “Hoe zou je je muziek omschrijven?”, “Waarom maak je niet meer van dát soort muziek?”, “Waarom doe je niet mee aan The Voice?” en “Waarom doe je het niet zoals Caro Emerald?” vind ik minstens zo lastig te beantwoorden.
Ok ok… Ik weet ook wel dat iedereen deze vragen vol goede bedoelingen stelt. Laatst vroeg mijn neefje Alexander ook de hoe-is-het-met-je-muziek-vraag en in plaats van antwoord te geven, vroeg ik of we over iets anders konden praten! Dat getuigt natuurlijk niet van goede manieren. Eigenlijk vind ik het wel lief dat hij er telkens naar vraagt. Eigenlijk is het lief van iedereen die er naar vraagt. Eigenlijk moet ik gewoon blij zijn dat mensen interesse in mij tonen. Eigenlijk… ok, ik ga mijn best doen om iets meer antwoord te geven op de lastige vragen. Alleen nog even bedenken hoe het eigenlijk echt ís met mijn muziek…
Sp. 91 / Ai Ming Oei (Ming’s Pretty Heroes)
Ming is de zangeres en songschrijver van Ming’s Pretty Heroes. Met de muziek van haar album’s Ok Mr. Mix (sept 2009) en Karma (sept 2011) tourde Ming’s Pretty Heroes o.a. door Duitsland en China. Ming was winnaar van de Music Matters Award en vervulde de rol van muziek ambassadeur voor Rotterdam gedurende 2011. Tot mei 2012 tourde Ming’s Pretty Heroes met moderne dansvoorstelling Meer Ruis van Conny Janssen Danst. Speciaal voor de voorstelling werd muziek van Karma bewerkt en herschreven en verzorgde Ming’s Pretty Heroes live de muziek voor 43 shows in theaters in Nederland en Zwitserland. Naast het schrijven van de columns voor de Popunie is Ming momenteel boardmember van het Stadsinitiatief en werkt zij aan een derde album.
