Vanuit Music Export Rotterdam worden doorlopend ondernemende Rotterdamse muzikanten ondersteund die bezig zijn ook voet aan de grond te krijgen buiten de landsgrenzen. CATA speelde in juli bij een aantal open podia in Londen. In oktober werd ze teruggevraagd voor een langer optreden door een van de venues waar ze in de zomer had gespeeld. Ze maakte er meteen een tourtje van.

London, ik ben er verliefd op. De een vindt het er te druk en wil het liefst vluchten, de ander houdt van de bezigheid en grote diversiteit. Een land binnen een land zou je bijna kunnen zeggen. Na op diverse Open Mic avonden te hebben gespeeld afgelopen juli werd ik bij een van de venues geboekt om met een langer programma op te treden. Een mooie gelegenheid om dieper te duiken in de Londonse muziekscene.

De weg er naartoe..
Een tour maken door London gevuld met Open Mic avonden is makkelijk, toegankelijk, leuk en vaak gezellig. Heel erg geschikt voor wie speelervaring op wil doen in het buitenland. Geboekt worden is echter een heel ander verhaal.

Op de ‘Open Mic scene’ volgt een scene met kleinere boekers. Zij hebben zich aangesloten bij een aantal venues en verzorgen daar op vaste avonden een muziekprogramma van kwaliteit. Waar je bij Open Mics vaak nog amateurs hoort spelen, spelen hier alleen maar ‘gescreende’ muzikanten. Echter, de boekers en venues werken in Engeland op het aantal fans dat je als band meeneemt naar je optreden.

Aangezien ik al geboekt was om te spelen eerder die week in London wilden boekers me niet meer programmeren voor diezelfde week omdat men dacht dat ik dan niet meer genoeg eigen publiek zou meenemen. Oeps.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik lang niet wist wat ik van dit systeem vond. Hier in Nederland spelen we allemaal voor een drankje, wordt er gebruikt gemaakt van gratis- kwaliteit-live muziek. Daar doen ze moeilijk over het feit dat je GRATIS wilt komen spelen? Maar langzaam kwam ik erachter dat deze venues en podia wel kwaliteitspodia waren, je krijgt er de kans en aandacht om jezelf te laten horen en zo je fanbase op te bouwen.

Daarnaast krijg je bij entreegelden per eigen meegenomen publiek een gedeelte van de opbrengst. Misschien toch niet zo’n gek systeem? Afijn, met wat sympathieke overredingskracht ben ik uiteindelijk toch nog een paar keer geboekt in diezelfde week.

18 oktober ✦ The Spice of Life
Na een eerste toeristische dag door London was mijn eerste optreden aangebroken. The Spice of Life is een hippe venue in het bekende Soho, zeer zeker een aanrader om te spelen.

De geluidstechnicus/organisator Shaun is een vriendelijke, stille man die mij na ons korte optreden in juli had geboekt. Het podium staat centraal met daaromheen in verhogingen het publiek.

Het was een avond met aandachtig luisterend publiek en een gedeelte van de entreegelden zou de artiest toekomen. Gelukkig hadden we een paar juichende fans mee en hebben we naast lekker gespeeld, ook heerlijk voyeuristisch gekeken naar wat London aan andere ‘unsigned’ artiesten te bieden heeft. Je merkt als snel dat folk/gitaar muziek zeer wordt gewaardeerd.

19 oktober ✦ Cable Street Electric
Naast geprogrammeerde optredens wilde ik de resterende tijd graag benutten door te netwerken. De Open Mic avond van Cable Street Electric leek me daar een geschikte plek voor.

Aangekomen bij een oud, vervallen pand liep ik met mijn gitarist door een poort met bewaker een binnenplaats op. Her en der stonden en zaten jongeren, gestoken in alternatieve kleding, te roken en te drinken. Er werd ons al snel en vriendelijk gewezen waar de Open Mic was.

Het eerste wat ik ervaarde was de wierook, aangevuld met eerder genoemde beeld van jongeren in een creatief ingerichte ruimte. Iedereen die wilde spelen had zijn naam gekalkt op het bord en de geluidsapparatuur werd nog opgebouwd.

In de tussentijd ging ik her en der met mensen praten, ik probeerde erachter te komen wat iedereen hier kwam doen en wat hun muzikale achtergrond was. Het bleek een plek waar (amateur) muzikanten graag een avond met eigen drank en spijs een nummer komt spelen.

Voor de lol, of om iets nieuws uit te proberen…Het niveau was wisselend, maar de sfeer was vriendelijk en supportive. Zeker een goede plek dus om nieuw materiaal uit te proberen. Voor mij, om te netwerken, was het alleen helaas minder geschikt.

20 oktober ✦ The Troubadour
Die maandag werd ik wakker met een rauwe keel. In eerste instantie dacht ik dat ik te weinig slaap had gehad, bij terugkomst van Cable Street Electric wist ik zeker dat het een verkoudheid was.

Het optreden bij The Troubadour zou dus helaas moeilijker worden met een set van 30 minuten, vocaal intensieve nummers. The Troubadour is een ontzettende leuke venue, boven vind je een heerlijk ouderwets, authentiek Engels restaurant en beneden een U-vorm zaal met eigen bar en hoekpodium.

Hier speelden we als laatste die avond. De hoofdact was een Australische folk band die om primetime, 20.30 uur, speelde. Daarna volgde een singer-songwriter met uptempo country/folk muziek en toen kwam ik met mijn verhalende muziek…

Ik had van tevoren al zo mijn bedenkingen bij de programmering, maar verplaatste me in het systeem van hoofd act en begreep waarom we als nieuwkomer als laatsten speelden. Helaas bleek dit toch echt een verkeerde volgorde.

Het was een uitdaging te spelen voor opgevrolijkte, jolige mensen, maar… we hebben een goed optreden gegeven en achteraf zijn er toch altijd mensen die wél in je muziek opgaan. Programmeren, blijft moeilijk..

21 oktober ✦ The Bedford Tavern
Door de verkoudheid en inspanningen van de vorige avond besloot ik deze avond niet op te treden. Mijn inschatting was dat muziek in deze venue, een tavern, meer als achtergrond muziek fungeerde (free entrance) en er weinig kans zou zijn om te netwerken. Dit bleek ik gelukkig goed ingeschat te hebben.

Londonse muzikant en vriend Lee Rahn nam mijn plek in en zo vertrokken we richting Islington om naar hem te luisteren. Deze venue is een mooi, net restaurant/café in een multiculturele straat.

Iets wat je daar totaal niet verwacht eigenlijk. Het podiumpje was bij de ingang en de pubgangers die er waren zaten verhoogd, achter door in de zaak. Dit was een goed moment om alles eens vanuit het perspectief van het publiek te beluisteren.

Mijn vriend Lee had mooie, rustige folk liedjes gezongen, na hem kwam een amateurzanger die zichzelf graag wilde horen spelen.

Je merkte meteen dat dit in een dergelijke situatie absoluut niet werkt. De muziek moet ondergeschikt zijn aan het praten, hoe frustrerend ook voor de muzikant. Maar ‘weest hoopvol’, als je goed bent wordt je toch wel opgemerkt. Onze vriend werd namelijk gevraagd of hij maandelijks, als huismuzikant, wilde komen optreden.

22 oktober ✦ Vrij in London
Die donderdag hadden we vrij en in London kun je zoveel leuke dingen doen! In juli tijdens onze eerste tour zijn we London doorgereisd alsof ons leven ervan afhing, deze keer hebben we het rustig aangedaan. Persoonlijke highlights: alle bekende toeristische plekken, maar vooral Camden, Shoreditch en Notting Hill vind ik heerlijke stukken London.

Een aantal tips:
X Auto’s hebben ALTIJD voorrang. Ook wanneer jij als voetganger in NL voorrang zou moeten hebben. (hoe vaak ik niet bijna onder een auto lag..)

X Metro: koop een Oystercard en schaf de metro app aan. Handig!

X Metro: vermijd de spits waar mogelijk. Het is volgepropt druk en je kaartje wordt duurder. Oh, en om een verkoudheid te vermijden: gebruik reinigende hand gel en preventief neusspray na een metrobezoek. Van je fouten leer je…

X Met de trein, auto of vliegtuig naar London? Alle soorten reizen hebben ongeveer dezelfde lengte en prijs. Mijn ervaring: het vliegtuig is veel wachten, met een Nederlandse auto + stuur moet je links rijden en let op! mag je met auto’s van een bepaalde leeftijd niet in London komen vanwege de uitstoot. Met de trein hebben we deze keer vanuit Rotterdam heerlijk gereisd naar Brussel, een rustige overstap gemaakt, en zijn we vervolgens weer relax doorgereisd naar London. Aanrader dus.

X Maak vrienden. Met muzikant Lee (die voor me inviel in The Bedford) heb ik wekenlang informatie uitgewisseld en er uiteindelijk tijdens de Tour zelf veel aan gehad zoals je eerder hebt kunnen lezen.

23 oktober ✦Meet & Jam
Mijn laatste optreden. Van dit optreden had ik de hoogste verwachtingen. Niet omdat we hier een vol programma konden spelen in een leuke venue, maar omdat ik dacht dat ik hier goed kon netwerken en mijn contacten kon uitbreiden.

Het evenement vond plaats in The Underbelly in Shoreditch, een hippe, creatieve tent met boven een gezellig drukke bar met beneden een podium. In het midden van het programma worden ‘original slots’ weggegeven door door hun geselecteerde muzikanten. Ik was een van deze twee acts die avond. Het niveau van muzikanten was minder hoog dan ik had verwacht.

Hier kwamen geen conservatorium studenten of afgestudeerden, maar vooral de betere amateur muzikanten. De andere originele act was echter wel heel erg goed en dus hebben we geknald die avond. De reacties waren zeer positief en visitekaartjes werden  uitgewisseld.

24 oktober ✦ De terugreis
Een interessante ervaring dus, geboekt worden in London. Is het makkelijker dan Nederland? Natuurlijk niet. Moeilijker? Natuurlijk niet. Ook in London moet je knokken voor je bestaansrecht en verdien je als ‘unsigned artist’ weinig tot niets. Uiteindelijk bestaat een succesvolle carrière toch vooral uit een goed product, ondernemerschap en het juiste netwerk hebben… Waar ook ter wereld.

Catelijne

Wil je meer weten over Cata? Bekijk haar website en like haar Facebookpagina

Deze tour werd mede gefinancierd door Popunie Music Export Rotterdam.