De dood van Nelson Mandela heeft mij enorm aan het denken gezet over hiphop. Je zal wel denken: hiphop en Nelson Mandela? Ja inderdaad, twee werelden die ver uit elkaar liggen maar toch zo samenhangend zijn.

Nelson Mandela was een persoon die dacht in kansen en niet in gebreken. Hij streefde naar een wereld van gelijkheid voor iedereen en zijn glas was dan ook altijd half vol en niet half leeg.

In mijn columns ben ik vaak sceptisch over de toekomst van hiphop, in zowel Rotterdam als in Nederland, maar als ik de principes van Nelson Mandela volg moet het goed komen. Er is immers zoveel talent in Rotterdam en dan niet alleen op het gebied van rap en spoken word, maar ook op het gebied van kunst, dans, dj’s en andere performers.
Noem me maar een optimist, maar ik geloof er heilig in dat als we samensmelten tot één cultuur er wel degelijk toekomst is voor hiphop.

Wat nou als er een groot platform wordt gecreëerd, waar iedereen zich bij aansluit en in thuis voelt ? Ik hoor je nu zeggen: “Dat hebben we al, namelijk het HipHopHuis.” Maar er zou nog een tweede, derde en vierde locatie aan toegevoegd moeten worden! Talent verbind mensen met elkaar, echter wordt niet al het talent herkend of erkend. Dus wat nou als we iedereen met een talent ‘verplichten’ naar buiten te komen met zijn of haar talent en er een publiekelijk eigendom van maken?

Wij allen zijn de toekomst en moeten het dus gezamenlijk doen. Soms voel ik me de laatste echte hiphopper en soms de eerste hiphopper van de nieuwe generatie. Ik droom van avonden op het Schouwburgplein waar creatieve sessies gehouden worden. Ik droom van hiphoppers die avonden vullen in De Doelen. Ik droom van… en ik droom van… et cetera. Me engel op me schouder zegt me; “YMP hier kun je zelf voor zorgen!”. Zoals de grote Mandela ooit eens zei; “Het lijkt altijd onmogelijk, totdat het klaar is.”

R.I.P Nelson Mandela

YMP

YMP is een dichter/lyricale woordsmid, 25 jaar geleden geboren en getogen in Rotterdam. Ik ben gaan dichten, omdat ik zeer negatieve ervaringen wist om te zetten in positieve gebeurtenissen. Ik schreef ouderwetse brieven en toen werd mij verteld dat het pure poëzie was. Daar ben ik op gaan voortborduren en dat heeft geleid tot: YoungMichkeshPoemshit (YMP). Deze naam is eigenlijk een samenvoeging van alle bijnamen die ik kreeg in m’n leven. De eerste bijnaam was Young Mich, een neef gaf me de naam Kesh, Poems is wat ik schrijf en dat is mijn shit. Wil je me beter leren kennen check dan mijn blog.