Showers
lp / cd-album / download-album
post-punk / new wave / psychedelica
We Are Elevate/V2

Vanuit het niets was ‘ie daar ineens, begin 2014, de debuutplaat van The Afterveins. Je hoorde oude zielen, die verdomd goed wisten waar Abraham de mosterd haalt als het aankomt op muzikale referenties naar de psychedelische garagescene uit de jaren ’70. Je zag drie jonge Rotterdammers, die zichzelf met ontbloot bovenlijf op het podium letterlijk het licht uit de ogen speelden. Pure rock ’n roll, misschien iets tè: Maks Bolhuis, Xander van Dijck en Aswin van As kwamen wel eens opdagen bij shows terwijl ze te verrot waren om te spelen. Of geen instrumenten bij zich hadden. Of ze kwamen gewoon helemaal niet opdagen.

Deze omschrijving geeft misschien te denken dat het succes van The Afterveins van afgelopen jaar meer toeval is dan iets anders. Had gekund, als The Afterveins niet zo’n ijzersterkte plaat was geweest, met referenties aan The Feelies en The Velvet Underground en een song als The Places als absoluut hoogtepunt van eigenzinnige muziek anno 2014. Daarbij heeft de schijnbare nonchalance van de heren ze er niet van weerhouden een jaar lang keihard te werken. Zo speelde de band op Motel Mozaïque, Le Guess Who? en een groot aantal shows tijdens de Popronde.

Tussendoor werd dus ook nog even een plaat opgenomen en nu is er dan Showers. Vanaf het furieus openende tweeluik Citywise en Untitled wordt duidelijk dat het harde werken zijn vruchten heeft afgeworpen. The Afterveins klinkt stukken vastberadener dan op de debuutplaat. Veelzijdiger, ook. Want na deze vliegende start is Wanking In The Shower een vroeg hoogtepuntje (excusez le mot), met een sfeervolle, onheilspellende opbouw waar The Doors zich op The End niet voor hadden hoeven schamen. Maar in plaats van te kiezen voor een makkelijke climax, houdt The Afterveins zich knap in. En nu we het toch over The Doors hebben: Maks Bolhuis’ stem klinkt op Showers alsof er afgelopen jaar meerdere whisky’s en pakken shag overheen zijn gegaan en doet meer dan eens aan wijlen Jim denken.

Why You Low vervolgens is een liedje dat moeizaam op gang komt, maar dat zich in de climax met catchy ‘whoo-whoos’ tot één van de pakkendste momenten van de plaat ontpopt. Daarna gaat de versnelling er weer op voor rechttoe-rechtaan punksong John Borno, gevolgd door de The Places van deze plaat: de single Wet, waarop naast de aangenaam zeurende praatzang ook de excentrieke sound van The Velvet Underground weer terug is.

Small is een in LSD gedrenkte slangenbezweerder van een song en het instrumentale Interlude #3 kent zoveel ritmewisselingen dat vier minuten geen tel saai worden. Something Nothing is misschien een iets te makkelijk te behappen tussendoortje, maar Showers gaat allesbehalve als een nachtkaars uit. De wanhoopsschreeuw, twee minuten in afsluiter Farewell Before I’m Gone laat goed horen hoe volwassen The Afterveins is geworden. De ritmewisselingen en uitgesponnen psychedelica die de plaat besluiten, zijn nog een laat hoogtepunt.

U leest het: we zijn redelijk enthousiast over deze plaat. Showers is nu al één van de beste Rotterdamse, wat zeggen we, Nederlandse releases van dit jaar. The Afterveins hoeft nergens ècht uit de uit de bocht te vliegen. Of de band nu psychedelica, folkrock of grunge speelt, de knappe opbouw en afwisseling in de songs en op de plaat als geheel spreken voor zich. Zonder afbreuk te doen aan een eigen geluid trouwens, wat vooral aan de immer aanwezige, aangenaam jangly gitaar van Xander van Dijck te danken is. The Afterveins was al een band om te koesteren en dat wordt met deze plaat alleen maar beter.

Meer weten over The Afterveins? Ga naar hun website of Facebookpagina. Vinyl verkoopt de band zelf en cd’s bestel je bij We Are Elevate/V2

Robin van Essel