Curse EP
cassette- / download-ep
death rock
Na het sterke gelijknamige debuut van een paar jaar terug komt het Rotterdamse Katie Kruel nu met de (digitaal of op cassette verkrijgbare) ep Curse. Na die eerste plaat uit 2013 vertrok de ritmesectie (die op die opname bestond uit de helft van stadsgenoot Spasmodique) en maakte plaats voor een nieuwe ruggengraat met Hennie Brussee op bas en Piotr Szczepaniak op drums. Met dit duo maakte de harde kern van Katie Kruel, Nathalie Houtermans (zang) en Hans Dirksen-Smits (gitaar), de voorliggende kleine verzameling van vier tracks. Ondertussen heeft de band overigens alweer afscheid genomen van Brussee en maakt men zich, nu met Martin Kooy op bas, op voor een volwaardige opvolger van het eerste album.
Op Curse gaat de band verder waar het gebleven was en nog steeds klinkt in de ‘swamp rock’ (of death rock zoals de band het zelf liever noemt) ondanks de personeelswisseling de verwantschap door met die andere donkere Rotterdamse band, Spasmodique. Beide bands zoeken hun inspiratie in de meer donkere krochten van de (stads)geest.
Toch lijkt het werk op deze ep iets lichter dan het eerdere werk. Deels is dat te danken aan de meer open productie en iets minder robuust aanwezige bas en drums, maar anderzijds lijkt ook de band het even iets minder zwaar te nemen. Op facebook schreef Katie Kruel dan ook over de nieuwe website rondom deze nieuwe release: “Since it is Springtime, it is about time for some grey”. Grijs, en niet zwart, snapt u wel.
Niet dat het nu een vrolijke boel is, maar wel oprecht, stevig met iets meer lucht. Althans zo lijkt het in ieder geval bij het eerste nummer Stroll dat eerst rustig opbouwt rondom de wat hese stem van Houtermans. Halverwege neemt de band je dan toch weer even stevig bij de strot (“no release”) om uiteindelijk dan toch weer in rust te eindigen.
Met het erg sterke Call wordt vervolgens het grijs alweer wat donkerder. Op een basis van een bijna manisch huppelende bas zuigen de gruizige tonen van gitaar je langzaam binnen in een bezwerende maalstroom, die, hoewel meer dan vijf minuten lang, veel langer had mogen duren. In dit nummer valt trouwens goed op hoe knap Szczepaniak zijn drums beroert, van eenvoudig stuwend tot explosief.
Ook in het volgende meer rockende Dive is dat goed te horen. En steeds weer blijkt hoezeer de grit van het gitaargeluid van Hans Dirksen-Smits en de krachtige stem van Nathalie Houtermans, die uitwaaieren kan van zacht hees tot donkere krijs, elkaar versterken en een fantastische combinatie vormen.
De laatste track, Black Widow’s Blues, is het absolute hoogtepunt van deze release. Vaak wordt Nick Cave’s The Birthday Party genoemd als een van de inspiratiebronnen voor Katie Kruel en zijn voorbeeld is bij dit nummer niet ver weg. Gedreven, bijna bezeten, neemt de zwarte weduwe de luisteraar bij de lurven en trekt ons het duister van het giftige moeras in. Uiteindelijk klinkt het alsof we ons steeds langzamer voortbewegen door het donkere zompige moeras om uiteindelijk vastgezogen en verzwolgen te worden.
En dan is het stil. Op het bezwerende gezoem in ons hoofd van de op de hoes afgebeelde vlieg na. Puur verbeelding natuurlijk. Niet zozeer vanwege een betovering maar meer als vloek. Precies zoals de band dat bedoeld heeft.
Curse is niet uitgebracht als tussendoortje, maar als een uitmuntende mini-elpee waarop Katie Kruel opnieuw laat horen hoe zij midden in een typische Rotterdams muzikale traditie staat, waarin het gruis en het grijs van een grote stad een stem krijgt. Een fijn staaltje.
Bekijk hieronder de video van Black Widow Blues.
Vrijdag 13 mei kun je Katie Kruel zien optreden tijdens Gistpodium #20 in Studio de Bakkerij. Klik hier voor meer info.
De Curse ep is digitaal verkrijgbaar via deze bandcamppagina en gelimiteerd verkrijgbaar op cassette tijdens concerten.