Vanuit Music Export Rotterdam worden doorlopend ondernemende Rotterdamse muzikanten ondersteund die bezig zijn ook voet aan de grond te krijgen buiten de landsgrenzen. In mei 2017 gingen Red Brut en JSCA op tour naar Japan.
Osaka
De eerste stop is Osaka. Na een lange vlucht van Amsterdam naar Tokyo, stappen we op de shinkansen, ook wel de bullet train, naar Osaka. Osaka ligt aan de westkust van Japan. Ongeveer drie uur rijden van Tokyo.
Er is ons verteld dat men wel van een lolletje houdt in Osaka. Bij onze eerste show in de venue Namba Bears zien wij dan ook een band waarvan de zanger op stelten staat. Deze band, genaamd KYOJIN YUENI DEKAI, vinden wij erg amusant.
Asuna speelt ook. We hebben hem al eerder leren kennen, toen hij met 100 keyboards naar Nederland kwam, om te spelen bij MiMa. Ook later is hij nog een keer terug gekomen met een koffer vol speeltjes en andere voorwerpen.
Op deze tour vergezelt hij ons gedurende twee weken. Hij heeft deze tour ook grotendeels voor ons opgezet. Zonder Asuna waren we hier nu niet.
Kobe
Een eindje verderop ligt Kobe. Het is erg warm in Kobe. We spelen op een plek genaamd Space Eauuu, met drie u’s op het einde.
Er speelt ook nog een zachtaardige folk band genaamd A Les Yachts. Het valt ons op dat er tijdens een concert avond, naast experimentele muziek ook meer toegankelijke muziek wordt geprogrammeerd. Een bijzondere samenkomst.
Kyoto
We trekken wat meer landinwaarts, naar Kyoto.
Kyoto heeft als enige stad van Japan straatnamen. Er zijn veel tempels. Maar eerst moet er muziek ten gehore gebracht worden. We komen aan bij een traditioneel Japans huis, genaamd Yusurago. Ook wel bekend als Het Groene Huis. De eigenaresse is een liefhebber van de kleur groen. En van koken. Wat ze erg goed doet. De eigenaar houdt van rare muziek en underground manga’s. Er speelt een duo genaamd Turtle Yama. Fijne bliepjes en beats die ongehoorzaam uit de bocht vliegen.
Nagoya
Nagoya is onze derde halte. Alweer een stuk dichter bij Tokyo, de hoofdstad van Japan. Spazio Rita, met één ‘a’ op het einde, is een gladgestreken gallerie. Met gladgestreken biertjes en Yen. Gelukkig worden we vergezeld door een plezante band genaamd JONNOSON. Opzettelijk amateuristische, naïeve liedjes op gitaar, trompet en percussie.
Er is een bouwer van mini synthesizers en effectpedalen, Kaz Koike, die daar ook mee optreedt. Na het optreden krijgen we kippendarmen te eten en worden we warm verwelkomd op het platteland net buiten Nagoya.
Kanazawa
Met de lokale trein vertrekken we de dag erna richting Kanazawa.
Dit is de stad waar Asuna woont. Het is hier wat koeler, wat we een aangename afwisseling vinden. Kapo is de naam van de plek waar spelen. Het eerste anti-kraak gebouw dat we tegenkomen. Het komt niet zoveel voor in Japan, laten we ons vertellen. Het is een volle middag. Er is folkmuziek, door Rima Kato & Ten Tote, en het oninteressante Fountainsun. Onze favoriet van de dag, is een duo genaamd FUKURAHAGIBATAKE. Ook zij werken in het naïeve amateuristische liedjes genre. Het lijkt populair te zijn in Japan.
Matsumoto
Na wat rondgesnuffeld te hebben in Asuna’s woonstad, gaan we door naar onze laatste gezamenlijke optreden in Matsumoto. Give Me Little More. met een punt op het einde, is een kleine bar. Veel donker houtwerk, geen poespas, maar wel met een grote boekenkast, gevuld met manga; een tent naar ons hart. We worden vergezeld door een bijzondere Japanse dame, die na een lange periode van hard werken, weer muziek is gaan maken. Ze spreekt vloeiend Engels wat schaars is in Japan Ze speelt met haar band Her Braids. Charmante rammelende post-punk en dreampop. Na de optredens gaan we naar haar familiehuis, wat ook een sushi restaurant is, en waar de oudste professionele bowler van Japan huist.
Tokyo
Dan is het tijd voor ons om de vleugels uit te slaan. We laten Asuna achter en reizen af naar Tokyo. Hier hebben we twee optredens staan. De eerste in de Basement Bar. Een zwarte doos onder de grond. Geen zoete muziek deze keer. Alleen maar herrie – het genre – De band THE NESO, brengt gothic post-punk, spelen als laatste en maken de minste herrie.
We ontmoeten die avond ook Thistle Group. Een Nieuw-Zeelandse dame, die intieme tape geluiden presenteert, met hier en daar wat zang en wat percussie.
Bij ons tweede optreden in Tokyo, bij Super Deluxe, komen er nog wat andere leuke muzikanten opdraven.
Zoals het mooie Our Love Will Destroy The World uit Nieuw-Zeeland die een intens ritueel opvoert van orgastische herrie, het luide psychedelische improv duo Tetuzi Akiyama en Cal Lyall die vooral met feedback werken.
Na het een week weten uit te houden bij de zwarte zee van Tokyo, vertrekken we naar het zuiden. Met als eerste bestemming Oita, waar we spelen op de plek AtHall. Space Airguitars, maakt zijn naam niet waar, maar werkt wel met zelfgebouwde instrumenten intens kijkend. Ramt er af en toe op met schroeven en andere metalen voorwerpen.
In het zuiden houdt men wat meer van drinken, merken we. We krijgen de overheerlijke shozu voorgeschoteld, ook wel de Japanse wodka genoemd. Dat lijkt er meer op.
Aangekomen in Kagoshima, belanden we wederom in een kelder. Bar Nine heet het. Grote verrassing: improvisatie sets met lokale artiesten. Ik probeer wat uit met de dame Iguz Soseki en JSCA met Mitsuaki Matsumoto, tevens onze gastheer.
Okinawa
Door naar onze eindbestemming Okinawa. Dit is een eiland, een uurtje vliegen van het vaste land.
Okinawa is sterk onder de invloed van de Amerikaanse/ Hawaiaanse cultuur. In hun bloemige bloesjes, slenteren de mannen om 17:00 uur naar de dichtstbijzijnde tent, om daar het eerste biertje van de dag te nuttigen.
We zijn hier niet alleen heen gekomen om te genieten van het zeer aangename klimaat, de natuur en de cultuur, maar ook om nog twee laatste optredens te doen. Dit doen we, twee dagen achter elkaar, in Groove. Opgericht door lokale muzikant, contrabassist, Gatcha-pin Met als uitsmijter een grote improvisatie met nog vier andere muzikanten. En goede afsluiter van onze tour in Japan.
