“Met een tournee de wereld rond is mijn absolute einddoel”
Je voelde het al aankomen en het publiek in de Doelen vermoedde het al sterk. En dus klonk er een bevestigend geklap en gejuich toen de naam van Eline Mann (23) werd genoemd. Zij en haar band wonnen de Sena Performers Grote Prijs van Rotterdam, categorie Bands. De jury omschreef het als volgt: ‘Een hechte act met speelplezier, sterke vocalen en stage presence. De act weet wat het wil en kan zo naar het buitenland’.
Eline Mann was heel blij met die eerste prijs, want, zo vertelt ze een paar dagen later, ze heeft nog nooit een muziekwedstrijd gewonnen. Eline: “Het was een fijn gevoel om te merken dat andere mensen waarderen wat we doen. Je merkt dat normaal gesproken wel aan het publiek, maar dit was een beoordeling door de jury die bestaat uit professionals. Dat maakte het net even anders”.
Dus je was zelf tevreden over het optreden.
“Ja, het ging goed. Ik voelde me heel relaxed en we hebben op het podium vooral lol gehad en geprobeerd een vette show te geven. De drummer had zich de ochtend van het optreden afgemeld, dus we moesten die dag op zoek naar een invaldrummer. Dit vond ik in Bryan Manuel, die zonder repetitie het repertoire foutloos meespeelde. Heel veel respect voor die man!”.
Verandert er iets voor jou na deze winst?
“Niet zo veel. Ik ben al een paar jaar professioneel met muziek bezig en daar ga ik mee verder. Ik ben heel blij met de begeleiding de komende tijd, daar gaan we als band veel aan hebben. Ook ben ik super dankbaar voor de geldprijs, die kunnen we goed gebruiken voor de muziek. Het geeft ons een beetje bewegingsruimte voor investeringen die gedaan moeten worden: bijvoorbeeld de band overvliegen naar mijn huidige woonplaats Londen om daar wat shows te doen”.
Is muziek maken je met de paplepel ingegoten?
“Sinds mijn zesde jaar speel ik gitaar. Daarna volgde al snel het schrijven en zingen van liedjes. Rond mijn 10e begon ik echt al een mini singer/songwriter te worden. Op mijn 11e deed ik mee aan een grote productie: het Nieuwjaarsconcert georganiseerd door het Nederlands Blazers Ensemble, een compositiewedstrijd voor kinderen, waarin ik mijn eigen liedje samen met het ensemble mocht spelen en zingen in het Concertgebouw van Amsterdam. De adrenaline die je hiervan krijgt is insane: zeker als het iets is wat je zelf gecreëerd hebt. Voor het eerst dacht ik: dit wil ik meer”.
Na een aantal jaren gitaarles en de middelbare school kwam je bij Codarts terecht. Welke richting heb je daar gevolgd?
“Zang/songwriting. Ik heb geleerd om samen te werken met andere muzikanten en dat vind ik nu het leukste wat er is. Verder ontdekte en ontwikkelde ik daar mijn eigen krachten. Ik heb veel geëxperimenteerd in verschillende genres voordat ik snapte wat ik eigenlijk wilde doen. Een conservatorium is daar een superveilige plek voor. Via het conservatorium ben ik in te gekke projecten beland en heb ik een goed netwerk opgebouwd. Dat netwerk vormt de basis voor de projecten waar ik nu mee bezig ben en voor de rest van mijn carrière”.
Journalisten willen altijd weten hoe je het genre van je muziek noemt.
“Uhh, neo-soul? R&B? Pop? Divers wel. Geen idee. Wat denk jij?”
Heb je zin om de tussenbalans op te maken van je loopbaan tot nu toe?
“Natuurlijk. Het releasen van mijn debuut ep Tantrum afgelopen was voor mij een grote mijlpaal. Ik ben er heel trots op en ben blij dat ik eindelijk aan mensen kan laten horen wie ik muzikaal ben. Voor de release van de ep deden we optredens in de Melkweg en in BIRD, mijn favoriete speellocaties. Ik ben ook heel trots op mijn band, ik krijg altijd zo veel complimenten over ze. Dat zijn: Sophia Schutte (backing vox), Anton de Bruin (keys), Jaro Bellekom (bas), Joshua Bredow (gitaar) en ik. We zoeken momenteel een drummer, dus drummers: stuur me een berichtje als je geïnteresseerd bent!”
Krijg je veel support van je omgeving?
“Mijn lieve ouders steunen me enorm in wat ik doe. Verder dank ik iedereen die heeft gedoneerd aan de totstandkoming van de ep. En van mijn bandleden uiteraard. Maar verder is het all me. We zijn volledig independent; geen label, management, boeker, niks”.
Wat zijn je ambities, waar wil je heen?
“Ik wil met een tour de wereld rond, dat is het absolute einddoel. Maar daar gaan natuurlijk nog een hoop kleinere doelen aan vooraf. Het komende jaar wil ik vooral Londen muzikaal onveilig maken, een tournee plannen en werken aan een volgende ep”.
Ik las ergens dat je veel naar andere muziek luistert. Naar wat bijvoorbeeld?
“Neo-soul, R&B, prog-rock en hip hop. Momenteel staan de volgende artiesten op repeat: Eminem, Ariana Grande (vooral haar nieuwe album Thank You, Next), Tool (vooral hun nieuwe plaat Fear Inoculum) en Hiatus Kaiyote. Een beetje aparte combinatie, ik weet het. Als band zijn we trouwens erg fan van D’Angelo, bij menig soundcheck komt er wel een liedje van hem voorbij”.
Wat zou je doen als je geen muziek zou maken?
“Daar heb ik ook wel eens over nagedacht. Ik ben op de volgende hypothetische baantjes voor mezelf gekomen: iets met festivals organiseren/programmeren, presentatrice van een tv-programma of iets gerelateerd aan honden. Maar voorlopig houd ik het lekker bij de muziek”.
