Een dagboek maken in 2020 is net zoiets als een doelpunt maken in een leeg stadion, je mist toch iets. Het gebrek aan optredens, oefenen en groupies maakt het allemaal toch een beetje saai.
Om toch muzikaal bezig te blijven heb ik afgelopen zomer het idee opgevat om te knutselen met gitaren. In navolging van verwoed knutselaar Eddie van Halen. Hij knutselde de Frankenstrat in elkaar, een stratocaster model met rood, zwart wit motief. Wat Eddie kan, kan ik natuurlijk ook.
Dus ging ik aan de slag met een oude Spaanse gitaar, wat schuurpapier en een paar spuitbussen van de Action, om de kosten te drukken. Ook had ik al een naam bedacht voor dit project de “van Ghalen”, een subtiele hint naar de Spaanse roots van deze gitaar.
Vervolgens gaat in oktober Eddie dood, dat was natuurlijk niet de bedoeling. Nu kom ik over als profiteur van een groot gitaardrama. Dus zet ik de “van Ghalen” even op een laag pitje, tot het weer kan, over een jaar of wat. Als er in oktober een gedeeltelijke lockdown wordt aangekondigd zakt de moed me weer in de schoenen.
Met veel pijn en moeite regelen we een optreden voor nul fans maar wel met een camera. Helaas, net zoals ongeveer 99 procent van de activiteiten, gaat ook dat streamingconcert niet door. Gelukkig kunnen we nog een beetje oefenen maar als er dan half december een definitieve streep doorheen gaat met een harde lockdown, wordt het laatste sprankje inspiratie begraven.
Met behulp van handige muziekprogrammaatjes op de computer kan ik wellicht thuis nog iets doen. Een hele uitdaging want zo eenvoudig zijn die programmaatjes niet. Maar het zou zomaar kunnen dat dit voor een muzikale omwenteling gaat zorgen. Dat we elektronische klanken toevoegen aan onze punknummertjes. Ik zie onze drummer al bedenkelijk kijken.
Maar geloof het of niet, het swingt als een tierelier. Ik zie het al voor me. Onze doelgroep verjongt zienderogen. Op Spotify worden we de bom en tegen de tijd dat we weer kunnen gaan spelen worden we voor alle festivals gevraagd.
Na een jaar niets doen zijn we natuurlijk compleet uitgerust en klaar voor de festivalzomer. Hoeven we alleen nog maar te beslissen welke. Wordt het Lowlands of Pinkpop? Lastige keuzes, maar we zijn er gelukkig op tijd bij. Ik voel het aan mijn water, het wordt een raar jaar, 2021.
Wordt vervolgd….
Richard Rotteveel maakt glampunk met Helleveeg en Nederstoner met Zombie Waiste. Dagboek van een band is een soapcolumn met twee dikke knipogen en veel herkenbare situaties voor de doorsnee muzikant. Het beschrijft de perikelen van de Leidse band Helleveeg en legt ze langs de meetlat van de gemiddelde wereldartiest. Onder de naam Riesrot schrijft hij verhaaltjes, columns of blogs, vaak voetbal of muziek gerelateerd en te vinden op zijn website.
