Popunie clipoverzicht april 2018

Het Popunie clipoverzicht van april 2018 staat klaar! De eerste lentemaand heeft weer de nodige nieuwe videoclips van Rotterdamse acts en bands opgeleverd en voor zover deze op onze radar zijn verschenen, hebben we ze hier op een rijtje gezet.




 

Lewsberg – Terrible
Sevdaliza – Soul Syncable
Steff – Lowlife
Diona Fox & Her Ragdolls – Heart Made Up
Waanzinnig & Purly – Voor Die Saaf
The Jaguar Tree – Tricks
$hirak ft. Adje, 3robi & Josylvio – DM’s
Kevin – Sunshine ft. Sigourney K
Thanatos – Feeding The War Machine (live @ dB’s)
Sammie Sedano – Een Droom
Pam Feather – Hold Me
Iguana Death Cult – Femme Fatale
Beckie – Feelings ft. Hef
Bong-Ra – Pharoah’s Serpent
Seaneman – Groeten Uit Rotterdam
Nesim Najih – Geluk
Lost Rebels – Wij zijn Rotterdammers
Grimm – Witchcraft
JayJay Santana – On The Low
Diona Fox & Her Ragdolls – I Need You The Most
Jairzinho – Vuurvliegjes
Venus Tropicaux – Lagrimas
Bizzy Blaze – De Stad
Monta ft. Metalz – Rotterdam Zuid
Excellent ft. JR – Het Is De O (FRFC1908 Remix)
King Fanatic – Simama Congo
Roya2Faces – No Mercy
Le Seton – Ons Rotterdam
CAS – Everything Works Out
Berry Oost – Puur
Twice – Mountains (acoustic)
Sammie Sedano – Fastlife
DJ Wesper – A Woman’s Heart (Secdam Project Remix)
Alison Jutta – For Two
Alexandra Alden – Darling
Camp Rauw – Handen Op Geweren
NovaWilde – Ode To Obligation
Peaceley – Non Stop
Smallavelli – No Hook pt1
ANJ – Won’t Forget
Famodis – De Manier
Denzel Moiz – Resolution
Eddy Fortes & Djeepz – Revolusaun
Diona Fox & Her Ragdolls – Kiss And Tell
Roy Kable – Ongetekend
Green Cabin – Brand New [for Cobain The Film]
AAD – All The Bright Places

Dat is niet fijn voor het oor

Ping! Mail. Van Gaëlle. “Ça n’est pas très heureux à l’oreille”, schrijft ze.

Gaëlle is Française én lerares Frans. Ze mailt me over een ‘uitspraakdingetje’ dat ze hoorde in de net opgenomen zangpartij van mijn nummer Not Here in het Frans. Van de verbinding die ik heb gemaakt tussen de woorden ‘nous’ en ‘enfin’ worden haar Franse oren niet blij. En die van de rest van Frankrijk straks net zomin.

Even zakt de moed me in de schoenen. Was ik er maar nooit aan begonnen: een muziekproject waarin ik elk nummer niet alleen in het Engels, maar ook in het Frans, Italiaans en Portugees zing. Eén albumbox in vier taalversies dus.

Voordat ik de vertalingen van de Engelse songs in de studio zing, oefen ik de nummers thuis. Deze laat ik dan ter correctie aan mijn inmiddels flink gegroeide taalhulptroepen horen. Of ik stuur een oefenopname. Daarna stromen de whatsappjes met audioberichten binnen. “Daisy, die ‘a’ die je daar zingt, dat moet meer een ‘ae’ zijn. Luister maar.” En dan volgt er een heel Frans uitgesproken woord, waarin ik met mijn Hollandse oren geen verschil kan ontdekken met mijn eigen uitspraak. Maar toch schijnt het in verstaanbaarheid én betekenis een wereld van verschil te zijn.

Van de woorden ‘nous’ en ‘enfin’ heb ik nouszenfin gemaakt, schrijft Gaëlle. Niet per se fout, maar hier klinkt het toch nét niet lekker. Wie ben ik om haar mening te negeren? Dus vraag ik de volgende dag in Rocktown studio aan Ocki of hij het nummer er weer even bij wil pakken. Ik moet in elk refrein twee keer van nouszenfin ‘nous enfin’ maken.

Alsof het geen probleem is, zoekt hij de track erbij. Maar ik zie hoe hij me de laatste weken, elke keer wanneer ik iets futiels wil veranderen, steeds vreemder aankijkt. Chris, de andere producer, overweegt intussen een kort dutje op de bank te gaan doen.

Zo nonchalant mogelijk loop ik richting de microfoon. In mijn broekzak trilt mijn mobiel. Vast weer een whatsappje van één van mijn taalhulptroepen.