Het ontginnen van nieuw terrein is altijd spannend, zeker als het om landen en steden gaat waar je zelf niet snel zal komen. Dat geldt in mindere mate voor Helsinki, maar absoluut voor Sint-Petersburg en Moskou. De voorpret was dan ook enorm toen duidelijk werd dat de optredens in deze steden echt, maar dan ook echt, door zouden gaan.
Touren door Rusland vergt wat meer voorbereiding dan afreizen naar België of Duitsland. Dat zit hem vooral in het regelen van een visa. Dit kun je doen via een visumbureau of bij het Russische consulaat in Den Haag. Omdat onze Russische promoter Oleg van Ritual Booking hier veel ervaring mee heeft en ons goed begeleidt en adviseert, doen wij het op eigen houtje bij het consulaat, wat alvast de nodige kosten bespaart.
Met de visa in de paspoorten vliegen we 26 september naar Helsinki. Met gitaren, maar natuurlijk verder zonder onze vertrouwde versterkers en drumstel, want dat gaat nou eenmaal niet. Vroeg in de nacht landen we in Helsinki en gaan we met de taxi naar het huis van een vriendin van ons waar we de komende twee nachten kunnen slapen. Ook dat bespaart geld.
27 september 2017 – Helsinki @ Kuudes Linja
De ochtend brengen we door met onze lieve, tijdelijke huisgenoten die super goed voor ons zorgen. Voor de lunch gaan we met instrumenten en al de stad in om ons ook even toerist te voelen. We kunnen onze instrumenten alvast achter laten in Kuudes Linja, de zaal waar we die avond spelen. Helsinki op een woensdagmiddag is niet het meest bruisende stadsbeeld wat we ooit hebben meegemaakt, maar de stad heeft een paar mooie plekken en gebouwen waar we ons mee vermaken.
De show in Helsinki is opgezet door het gerenommeerde Finse boekingskantoor Blow Up That Grammophone. Baas Esa hebben we afgelopen april ontmoet op Roadburn en toen de basis gelegd voor verdere samenwerking, waarvan dit het eerste resultaat is.
Terug in Kuudes Linja is het wachten op onze vrienden van Mansion uit Turku, die we hebben gevraagd om de avond te openen en met wie we al een paar keer eerder het podium hebben gedeeld in Duitsland. Omdat wij alleen onze gitaren mee hebben, verzorgen zij de backline. Gelukkig laten ze niet lang op zich wachten en kunnen we snel aan de slag om ons geluid te vinden op de vreemde apparatuur. Dat lukt deels, maar genoeg om lekker te kunnen spelen.
Na een goede plantaardige burger- en dönermaaltijd en het optreden van Mansion, is het dan eindelijk tijd voor het eerste optreden van GOLD in Finland. De zaal is goed gevuld, “verrassend voor een woensdag in Helsinki”, zou er achteraf gezegd worden. De sfeer is goed en het publiek merkt niet dat het voor ons toch wennen is op andermans versterkers. Helemaal aan het eind van de set begeeft een van de versterkers het ook nog, maar dat kan de pret dan niet meer drukken. Een memorabel debuut in Finland!
Ook de avond verandert Helsinki niet in een wervelwind van feestgedruis. Met het oog op een vroeg vertrek naar Sint-Petersburg de volgende dag, duiken we op tijd ons bed in.
28 september 2017 – Reisdag van Helsinki naar Sint-Petersburg
Om 08:30 pakken we de Lux Express-bus naar Sint-Petersburg. Vroeg uit de veren en met de taxi naar het busstation dus. Je kan deze reis ook met de (hogesnelheids)trein doen. Dat levert je een paar uur tijdswinst op, maar die is een stuk duurder, dus daarom de bus. En eigenlijk is de bus hartstikke oké. Filmpje, uitzicht, rustige medereizigers en nog wat slaap voor degenen voor wie de wekker toch wel wat vroeg ging. De grensovergang is wel redelijk enerverend. Iedereen de bus uit, dan in een trage rij langs de Finse douane, weer de bus in, stukje rijden, weer allemaal de bus uit, weer schuifelend langs de Russische douane en dan weer de bus in. Al met al kost dat ons zo’n twee uur. Maar dan zijn we ook eindelijk echt in Rusland. Alleen gitarist Jaka is hier eerder geweest, voor de rest van ons is het de eerste keer.
Rond 15:00 komen we aan in Sint-Petersburg waar we wachten op Sergey, een vriend van Jaka die ons de komende twee dagen onder zijn hoede neemt. Sergey brengt ons eerst naar onze slaapplekken, waarna we de wereldstad gaan verkennen. Sergey werkt bij Animals, een super leuk en super lekker veganistisch restaurant. Daar doen we ons te goed aan allerlei lekkernijen van de kaart. Echt verrassend hoe goed dit eten is, een absolute tip voor iedereen die nog van plan is naar Sint-Petersburg te gaan. Na het eten gaan doen we met Sergey en een paar van zijn vrienden een tocht langs de verplichte hotspots van Sint-Petersburg, eindigend bij de Hermitage. Sint-Petersburg is echt een prachtige stad, met een rijke geschiedenis. En we schijnen enorme mazzel te hebben dat het niet regent.
Daarna brengen we rond middernacht nog een bezoek naar Zoccolo 2.0, de zaal waar we de volgende dag spelen, om wat technische geluidszaken met de crew door te nemen. Als dit gedaan is duiken sommigen van ons onder leiding van Sergey het nachtleven in, terwijl anderen bijtijds de slaap opzoeken om de vele indrukken te verwerken.
29 september 2017 – Slow No Mercy Fest, Sint-Petersburg
Omdat het eten zo goed beviel, gaan we weer naar Animals voor het ontbijt. En ja hoor, weer smullen geblazen. Daarna struinen we nog wat door de stad, eten we vegan pizza om uiteindelijk rond 17:00 bij de zaal aan te komen. Daar ontmoeten we eindelijk Oleg (Ritual Booking), die de Russische shows heeft opgezet en waarmee we al bijna een jaar contact hebben.
De soundcheck loopt niet voorspoedig omdat we steeds tegen nieuwe technische problemen van de zaal aanlopen. Als deze uiteindelijk allemaal uit de weg zijn, is het weer uitvogelen hoe we de aanwezige backline zo goed mogelijk naar onze hand kunnen zetten. Daarna moeten twee andere bands nog soundchecken, terwijl wij een hapje kunnen eten (jaja, weer Animals). Door het technische gedoe loopt het allemaal wat uit, maar dat is geen drama.
Het Russische publiek is ruim op komen dagen en gaat goed los bij de bands voor ons. Ook tijdens onze set bewijzen de Russen een gretig en ongeremd publiek te zijn. De reacties zijn overweldigend en ondanks dat het geluidstechnisch best een worsteling voor ons was, was het een hele toffe eerste kennismaking. Tijd om af te koelen hebben we amper als we het podium af komen, want binnen één uur moeten we (samen met de twee andere bands en de festivalorganisatie) al in de nachttrein naar Moskou zitten. Dit gaat gepaard met de nodige stress en hectiek, mede omdat zo ongeveer het hele aanwezige publiek mee wil naar het treinstation en helpt met het dragen van alles wat mee moet.
Gelukkig is het nog geen kwartier lopen naar het station en halen we zonder probleem de trein. We zitten met zijn allen in één treinwagon, aangevuld met nog wat andere Russische reizigers, die ons de komende nacht actief gezelschap houden. Er is helaas/gelukkig geen bar aan boord, waardoor het een relatief rustige reis wordt.
30 september 2017 – Tune Low Play Slow Fest, Moskou
Volgens planning komen we rond 11:30 aan in Moskou. Daar worden we meteen per bus naar de zaal vervoerd waar het festival plaats vindt. Naast de drie bands van gisteren, spelen er vandaag ook nog drie lokale bands. Dat betekent op tijd soundchecken.
Ook dit neemt weer de nodige tijd in beslag wegens taal- en materiaalproblemen, maar uiteindelijk staat het allemaal. Er is geen tijd om Moskou te verkennen voor de show, wel brengen we onze spullen alvast naar het budgethostel om de hoek om vervolgens te dineren bij het enige vegan restaurant in de buurt.
Als we vervolgens terugkomen in de zaal, hebben de eerste bands al gespeeld en is de zaal echt al heel goed gevuld. Voor ons optreden al, komen er veel mensen op ons af om te zeggen hoe blij ze zijn dat we er zijn en moeten we handtekeningen op van alles en nog wat zetten. Achteraf vertelt promoter Oleg ons dat het helemaal niet het idee was dat wij deze festivals zouden headlinen, maar dat in aanloop naar de festivals onze populariteit een vlucht heeft genomen bij het publiek. Daardoor sluit niet de Poolse stonerband Dopelord de avonden af, maar GOLD.
De energie tijdens onze set is dan ook ongekend. Al vrij snel wordt er gedanst en gestagedived en gaan de Russen als gekken te keer, wat onze zangeres Milena een stukje van haar voortand kost. Het is een fantastische show met een ongekend gepassioneerd publiek. Wat een spektakel!
Na de show komen de Russen allemaal op ons af, met een houding die ons vreemd is, nederig maar brutaal. Maar voor allemaal super lief. Als de zaal leeg is, brengen wij onze spullen naar het hotel en gaan we eindelijk sightseeën met Oleg en zijn vriendin Viktoria. Hij brengt ons in de ijskoude Russische nacht naar het prachtige Rode Plein. Daar lopen we even rond en laten we de pracht en praal op ons inwerken. Daarna doen we nog een drankje in een van Olegs favoriete bars om vervolgens, het is al diep diep diep in de nacht, ons hostel op te zoeken.
1 oktober 2017 – Terug naar huis
Omdat we al om 15:00 op het vliegveld moeten zijn, hebben we niet veel tijd meer in Moskou. We ontbijten wat, doen nog een klein rondje door de buurt en nemen daarna afscheid van Oleg en Viktoria.
Omdat we met Lufthansa vliegen, moeten we overstappen in Frankfurt. We weten dat we daar maar twintig minuten voor hebben. Wanneer ons vliegtuig in Moskou dan ook na 45 minuten nog niet klaar staat bij de gate, zien we de bui al hangen. Eenmaal in het vliegtuig blijkt dat wij absoluut niet de enigen zijn die in Frankfurt moeten overstappen. De crew is er dan ook druk mee iedereen te informeren over de aansluitende vluchten. Over onze vlucht blijven ze vaag en niet zonder reden blijkt achteraf, want eenmaal uit het vliegtuig wordt meteen duidelijk dat onze vlucht naar Schiphol al vertrokken is en we moeten wachten tot morgen op onze volgende vlucht. Dit frustreert ons een half uur, maar uiteindelijk gaan we naar het hotel dat Lufthansa voor ons geregeld heeft en hebben daar met zijn alleen nog een super gezellige en comfortabele avond. Een rustige afsluiting van een hectische en enerverende tour.
