Het algemeen nut van mastering

Masterenzo_studio
Waar ik in mijn vorige (eerste) column beschreef wat er nou zo speciaal is aan mastering, ga ik jullie nu vertellen waarom mastering zo nuttig is.

Mastering is ruwweg op te delen in drie stukken. Eén: het fysiek aantasten van de muziek. Dat klinkt dramatisch maar dat valt best mee. Als je muziek gaat aanpassen om te het beter te laten klinken, tast je het bronmateriaal aan en als dat goed gebeurt is daar niks mis mee.

Direct hieraan gekoppeld zijn -nummer twee: niet-klankmatige aanpassingen, ook wel edits genoemd. Denk aan knippen, plakken, fade-ins, fade-outs. Kortom: alle aanpassingen (aantastingen) zonder de klank aan te passen.

Nummer drie en tevens het meest belangrijke punt: Luisteren!

Als je als masteraar een scherp oor hebt (en een bak ervaring) weet je wat een track nodig heeft, of wat een track juist niet nodig heeft om beter te worden.

Luisteren en afluisteren zijn, zoals ik in mijn eerste column ook al vermeldde, de belangrijkste middelen van de masteraar en juist hierin schuilt het grote algemeen nut van mastering: een fris paar oren!

Een paar oren dat niet alle tracks al tig keer heeft langs horen komen. Een stel frisgewassen schelpen die vol goede moed objectief luisteren en je vakmatig een idee geven welke kant de artiest en/of producer op wilt gaan met zijn of haar muziek. Dat is mastering.

Aan ons masteraars om dat gevoel te versterken, net zolang of net zoveel tot het ontstaan van een emotioneel tranendal bij het luisterend publiek slechts een kwestie van tijd is. Ook dat is mastering.

Dat frisse paar oren, is een zegen voor menig productie. Of het nu om een singer/songwriter gaat of om een grote band. Met een heldere en deskundige blik is het makkelijker om muziek naar een hoger plan te brengen. En al doe je als masteraar helemaal niets, een objectief oordeel is goud waard.

Het komt nogal eens voor dat om budgetaire redenen de mix en master door hetzelfde stel oren gedaan wordt. Als masteraar zie ik dat uiteraard graag anders.

Het masteren van tracks die je ook gemixt hebt? Ik vind het objectief gezien nogal een uitdaging. Waar eindigt de mix? Waar begint de mastering? Dat frisse paar oren? Ik teken ervoor!

Zo, dan ga ik nu weer de mastering studio in; muziek aantasten.

 

 

Renzo van Riemsdijk (Masterenzo) is een Rotterdamse masteraar. Hij heeft onder meer gewerkt voor Gery Mendes (GMB), Charlie Dée en Phil Bee’s Freedom. Nog meer info over mastering is te vinden op zijn website.

Kid de Blits – Safehouse EP

  • Safehouse EP

  • Kid de Blits
    • Genre: Hiphop
    • Release-type: EP, digitaal
    • Label: Self-released

Jasper Fernandez Iglesias, (inter)nationaal beter bekend als Kid de Blits maakte zijn landelijke debuut op de remix van Nooit Meer Slapen van Yellow Claw met Ronnie Flex en Bokoesam.

Kid de Blits maakt een mix van electro, harde bassen, happy hardcore en, zoals hij zelf zegt, gore wildernis.

De producties op de ep zijn verzorgd door Jack $hirak en P.Ape en bevat gastbijdrages van Ronnie Flex, Jonna Fraser, Big2, Maximilli, Def Major, Mafe, Murda, Dio en Idaly.

Met tien(!) tracks op de teller zou je Safehouse eigenlijk net zo goed een album kunnen noemen. De plaat is heel erg van deze tijd en voor de insiders ook wel te typeren als een typische Lefensmannen-plaat (voor de outsiders: Google!).

Kid de Blits heeft van iedereen veruit de beste articulatie en is dus letterlijk goed te volgen. Inhoudelijk gaat het echter alle kanten op en valt er soms geen touw aan vast te knopen, maar vooralsnog klinken de tracks vaak feestelijk en ook nog aanstekelijk.

Een track die met kop en schouders boven de rest uitsteekt is de track Adios Amigo met Def Major, met een toffe melodie en een grappig refreintje wat de hele dag in je hoofd blijft zitten.

Een andere track die opvalt vanwege het grappige refrein is Oost, West met Idaly, Def Major, Ronnie Flex en Murda, waarbij de verse van Ronnie veruit het beste uit de verf komt.

Kid de Blits is echt een guy van de trap era en als je daar niet tegen kan, dan ben je waarschijnlijk te oud. Klein puntje van kritiek: de opbouw van zijn verses zijn vrijwel allemaal hetzelfde, de tracks waarin hij daarvan afwijkt zijn de betere.

Van sommige one-liners moet je hardop lachen (‘linnen broek, linnen blouse, broertje net als Lange Frans’) en van sommige teksten weet je zeker dat hij en zijn boys onderling helemaal stuk gaan en wij als onwetende luisteraar staan erbij en kijken ernaar.

Maar zet de Safehouse EP aan op een zaterdagavond met je vrienden voordat je naar de club gaat en je bent helemaal klaar voor een turn-up.